Türkiye’de Akademik Düzeydeki Gazetecilik Çalışmalarını Değerlendirmek: 2009-2019 Dönemi İletişim Fakültesi Dergileri’ne Yönelik Nicel Bir Araştırma

Türkiye’de iletişim alanının akademik seviyede kurumsallaşmasının tarihi Batı’ya göre çok yenidir. İletişim alanının Batılı ülkelerin karar alıcıları, reklam verenleri, politikacıları ve işadamlarınca değerinin anlaşılması neredeyse 1900’lerin başına kadar dayanır. Oysa Türkiye’de iletişim alanında fakülte olarak hizmet veren ilk akademik yapı 1992 yılında oluşturulmuştur. Yapılan bu çalışma Türkiye’de yaklaşık otuz yıllık geçmişi olan iletişim fakültelerinin akademik dergilerinin gazetecilik alanıyla ilgili yaptıkları yayınların seyrini irdeleme amacındadır. Bu çalışmada son on bir yılda düzenli olarak yayınlanan iletişim fakültelerinin akademik dergilerinin gazetecilik alanıyla ilgili yayınlamış olduğu üç yüz adet makale içerik analizi yöntemi kullanılarak analiz edilmiştir. Çalışma sonunda ulaşılan sonuçlar şu şekildedir; Anadolu’nun çeşitli şehirlerinde yaygınlaşmış olan iletişim fakültelerine ait dergiler Ankara, İstanbul gibi büyük şehirlerde kurulu olan iletişim fakültelerinin dergilerine oranla gazetecilik alanıyla ilgili daha fazla makale yayınlamıştır. Gazetecilik alanıyla ilgili yapılan makaleler önemli oranda uygulama içeren çalışmalardır. Nitel analiz yöntemi kullanan çalışmaların gittikçe artan oranda alana katkı yapması söz konusudur. İncelenen çalışmaların en temel araştırma sorunsalını bir takım sorun/konu/olay ve olguların medyada nasıl temsil edildiği oluşturmuştur. Bununla birlikte web tabanlı uygulamaların gazetecilik mesleğine nasıl etkide bulunduğu sorusu da gazetecilik alanında araştırma yapanların gittikçe artan bir şekilde ilgi gösterdiği konu olarak ortaya çıkmıştır.

Anahtar Kelimeler:

İletişim fakültesi dergileri, gazetecilik çalışmaları, betimsel analiz, içerik analizi

PDF

___

Atabek Ü. ve Atabek Şendur G. (2019). Türkiye’de Gazetecilik Literatürü: 1992-2018 Yılları Arasında Yayınlanmış Makaleler Üzerine Bir İnceleme, Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (31), sayfa no. ss. 710-732.
Balta Peltekoğlu F. ve Tozlu E. (2018). ‘The Bibliometrıc Profıle Of Articles Written By Female Authors In The Field Of Public Relations At Refereed Journals Of Communication Faculties In Turkey’, Marmara Üniversitesi Kadın ve Toplumsal Cinsiyet Araştırmaları Dergisi, 2-2: 55-65.
Bilgin, N. (2000). İçerik Analizi, Ege Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları: 109, İzmir.
Erdoğan İ. (2009). İletişim Araştırmalarının Geleceği, (içinde) Türkiye’de Kitle İletişimi: Dün-Bugün-Yarın, (der.) Korkmaz Alemdar Ankara: Gazeteciler Cemiyeti Yayınları, s.780-812. URL: https://www.researchgate.net/profile/Irfan_Erdogan/publication/267038706_Iletisim_Arastirmalarinin_Gelecegi/links/544347b00cf2a76a3ccb0fd6/Iletisim-Arastirmalarinin-Gelecegi.pdf
Feely, T. H. (2008). A Bibliometric Analysis of Communication Journals from 2002 to 2005, Human Communication Research, Volume 34, Issue 3, 1 pp.505–520
İnceoğlu, Ç. (2014). Türkiye’de Sinemayı Konu Alan Doktora Tezleri Üzerine Bibliyometrik Bir Çözümleme, İleti-ş-im, 21, Aralık, ss-31-50.
Lee C. ve Sohn D. (2015). Mapping the Social Capital Research in Communication: A Bibliometric Analysis, Journalism & Mass Communication Quarterly, 1-22, DOI: 10.1177/1077699015610074.
Segado-Boj F. (2020). Research On Social Media And Journalism (2003-2017): A Bibliometric And Content Review. Transinformação, v. 32, e180096, 2020. http:// dx.doi.org/10.1590/1678-9865202032e180096.
Ulu S. ve Akdağ M. (2015). Dergilerde Yayınlanan Hakem Denetimli Makalelerin Bibliyometrik Profili: Selçuk İletişim Örneği, Selçuk İletişim, 9 (1): 5-21.