Tango Arjantin’de ortaya çıkan, Avrupa’da benimsenen bu vasıtayla tüm dünyaya yayılan ve Türkiye’yi de etkileyen bir dans ve müzik türüdür. Tangonun yaygınlaşmasında en büyük etken müzisyen ve dansçıların Avrupa’yı ziyaret etmesi, kayıt ve ses teknolojisinin ortaya çıkması gibi etkenler olduğu görülmektedir. Tango içinde dans, müzik, edebiyat gibi birçok öğeyi içinde barındırmaktadır. Bu vesileyle farklı kültürlerden etkilenerek gelişimini sürdürmüş, sosyal, kültürel ve toplumsal öğelerin birbirini tamamlamasıyla tango, uluslararası bir üne kavuşmuştur. Hemen hemen her toplum kendi tango stilini yaratmıştır. Bu yüzden tango literatüründe Fransız tangosu, Arjantin tangosu, İtalyan Tangosu, Türk tangosu gibi stiller ortaya çıkmıştır.Türkiye’ye tango 1900’lü yılların başında öncelikle yabancı melodilere Türkçe sözler yazılarak aranjman çalışmalarıyla gelmiş, daha sonra Fehmi Ege, Necip Celal Andel ve Necdet Koyutürk gibi bestecilerin yazmış oldukları eserler ile Türk Tango müziği geleneği oluşmuştur.  Tango ile ilgili çok sayıda tarihsel çalışmalara rastlansa da Türkiye’de yapılan tango müziği çalışmalarıyla ilgili çalışmalar sınırlı sayıda olduğu görülmektedir. Bu bağlamda Türkiye’de önemli bir yere sahip olan tango müziğine ilişkin bir durum değerlendirmesi yapmak amaçlanmıştır. Bu çalışmada literatür taranarak nitel araştırmalardan betimsel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Makalede tango müziği tarihsel bir çerçevede ele alınmış, tangonun ve müziğinin ortaya çıkışı, uluslararası bir üne kavuşması, tango müziğinde çığır açan Astor Piazzolla’nın önemi, tango müziğinin Türkiye’deki etkilerine ve özelliklerine değinilmiştir.