Hz. Peygamber’in Zifaf Gerçekleşmeden Boşadığı İddia Edilen veya Vefatıyla Boş Kalan Hanımlar

İnsanlığa en güzel örnek olan Hz. Peygamber, biri cahiliye döneminde diğerleri ise İslâmî dönemde olmak üzere on bir hür ve iki cariye ile evlenerek örnek aile tablosu bırakmıştır. Müminlerin anneleri olarak bilinen Peygamber eşlerinin onunla birlikte yaşadıkları örnek hayat Müslümanlar tarafından merak edildiğinden ve örnek alınmak istendiğinden tarihçiler tarafından araştırılmıştır. Böylelikle her birisinin hayatı tüm yönleriyle temaşa edilmiştir. Fakat bu arada, Aziz ve Celil olan Allah’ın en sevmediği helal olarak nitelendirilen boşama fiilinin insanlar nazarında hoş karşılanmamasından olsa gerek, Hz. Peygamber’in zifaf gerçekleşmeden boşadığı eşlerden çok fazla bahsedilmemiştir. Müslümanlar bu konuları çok merak etmemiş veya araştırmamış, art niyetli kimseler ise bu konuları biraz saptırarak ve farklı bir mecraya çekerek Hz. Peygamber’i itibarsızlaştırma cihetine gitmişlerdir. Hâlbuki rivayetlerin muhtelif olduğu bu meselede her iddiayı gelişigüzel değerlendirmek veya kabul etmek doğru değildir. Haklılık payı olan rivayetlerde ise Hz. Peygamber, temelleri atılmaya çalışılan ailede sıkıntılar baş gösterdiğinde nasıl davranılacağını ve sağlam aile birlikteliğinin hangi şekillerde başlayacağını en güzel şekilde bize yansıtmıştır. Her konuda ayakları yere basan ve gerçeklikten uzak olmayan kararlar veren Hz. Peygamber, aldatan veya ümit verip sonrasında hüsrana sevk eden taraf olmaktansa en başta tavrını koymuştur. Dolayısıyla evliliklerin başlangıcında Hz. Peygamber’in örnekliği dikkate alınması için bu makalede Hz. Peygamber’in henüz zifaf gerçekleşmeden boşadığı iddia edilen eşleri teker teker ve tüm yönleriyle incelenecektir.Abstract  The prophet Mohammed who is the most nicest example to the people got married with eleven free women and two female slaves. One of them was in the period of ignorance ; others was in the Islam period and so , he left the example of good family portrait.It was investigated by the historiographers as he was wondered by Muslims because the way he lived with his wifes and he was wanted to be an example for it .Thus,each wife’s life was contacted with the all aspects .But in the meantime , Aziz and Celil ,probably the most dislike of adjectives of Allah,which are at the same time halal is considered to be not welcomed against believers , the divorces before the nuptial the prophet did , is not mentioned so much .  Muslims were not curious or did not research about this issue ,malicious people have been intending to discredit the prophet by misleading this issue and adding different and wrong meanings.However , it has so sundry rumors about it and admiting or eveluating randomly each claims is not true and reasonable .In the rumors which can be justifiable, prophet showed early troubles in the family attempted to embark on the basis of how to start in what way the treat will and strong family cooperation reflected to us in the most proper way. He made his decisions not far from reality and he was confidental.The prophet referred to show people what is better than cheated or frustrated after giving hopes in the first attitude of his.Thence , at the beginning of the Prophet’s marriage to be regarded for easiness in this article , yet the prophet’s wifes who were  professed allegendly divorced before the nuptial will be analyzed one by one.

___

  • Abdürrezzâk, E. B. (1403). el-Musannef, thk. Habibürrahman el-A’zemî. Beyrût: Mektebetü’l-İslâmî.Askalânî, İ. H. (1384/1964). Telhîsü’l-Habîr fî Ehâdisü’r-Râfiî’l-Kebîr, thk. Seyyid Abdullah Hâşim. Medîne: yy.Askalânî, İ. H.(1412/1992). el-İsâbe fî Temyîzi’s-Sahâbe, thk. Ali Muhammed el-Becâvî. Beyrût: Dâru’l-Cîl.Askerî, M. (1414/1994). Ehâdisü Ümmü’l-Mü’minin Âişe. et-Tevhidü linneşr.Belâzurî, Ahmed b. Yahya b. Câbir (1417/1996). Ensâbu’l-Eşrâf, thk. Süheyli Zekkâr-Riyad Ziriklî. Beyrut: Dâru’l-Fikr.Beyhâkî, H. A. (1344). es-Sünenü’l-Kübrâ ve fî Zeylihi. Mısır: Dâiretü’l-Meârif.Canan, İ. (2005). Kütüb-i Sitte Tercüme ve Şerhi. Ankara: Akçağ Yayınları.Ebü’l-Fidâ, İ. (trz). es-Sîretü’n-Nebeviyye, thk. Mustafa Abdulvâhid. Hâkim, E. A. (1411/1990). el-Müstedrek ‘ale’s-Sahîheyn, Beyrût: Dârü’l-Kütübi’l-İlmiyye.İbn Habib, M. C. (trz). Kitâbû’l-Muhabber, thk. Elisa Lichtenstadter, Beyrut.İbn Hişâm, M. C. A.(2006). es-Sîretü’n-Nebeviyye, çev: Hasan Ege. İstanbul: Kahraman Yayınları.İbn İshak, M. (2004). es-Sîretü’n-Nebeviyye, thk. Ahmed Ferîd el-Mezîdî, Beyrût: Dâru’l-İlmiyyeİbn Kesîr, Ebu’l-Fidâ (1994). el-Bidâye ve’n-Nihâye (Büyük İslam Tarihi), çev: Mehmet Keskin. İstanbul: Çağrı Yayınları. İbn Rüşd el-Cedd, A. K. (1408/1988). el-Mükaddemât vel-Mümehhedât, thk. Muhammed el-Hacî, Beyrût: Dâru’l-Garb.İbn Sa’d, A. M. (1421/2001). et-Tabakâtü’l-Kübrâ, thk. Alî Muhammed Ömer. Kahire: Mektebetü’l-Hancî.İbnü’l-Esîr, M. (1991). el-Kâmil fî’t-Târih (İslam Tarihi), çev: M. Beşir Eryarsoy. İstanbul: Bahar Yayınları.İbnü’l-Esîr, M. (1972). Câmiü’l-Usül fî Ehâdisi’r-Rasûl, thk. Beşîr Uyûn, Beyrût: Dâru’l-FikrKazıcı, Z. (1991). Hz. Muhammed (sas)’in Eşleri ve Aile Hayatı. İstanbul: Çağ Yayınları.Kur’an-ı Kerîm.LAŞİN, M. Ş. (1987). Ezvâcü’n-Nebi Sallallahu Aleyhi ve Sellem. Riyad: Mektebetü’l-Maârif.Mâverdî, E. H. (trz). Kitâbü’l-Hâvî’l-Kebîr. Beyrût: Dâru’l-Fikr.Rûdânî, M. (2011). Cem’ul-Fevâid min Câmi’il-Usûl ve Mecma’iz-Zevâid. İstanbul: Ocak Yayınları. Suyûtî, C. (911). Câmiü’l-Ehâdis.Taberî, M. C. (1407). Târihü’t-Taberî. Beyrût: Dâru’l-Kütübü’l-İlmiyye.Watt, W. M. (2016). Hz. Muhammed Medine’de. İstanbul: KURAMER Yayınları.Yavuz, A. F. (2000). İslâm İlmihali. İstanbul: İstanbul Dağıtım.Zehebî, Ş. A. (1427/2006). Siyerü A’lâmü’n-Nübelâ. Kâhire: Dâru’l-Hadis.