Caryl Churchill savaş sonrası İngiliz tiyatrosunun en önemli, yaratıcı ve oyunları yaygın olarak sahnelenen kadın yazarlarından biridir. Düşünsel altyapıyla zenginleştirilmiş yenilikçi yazım biçemiyle kaleme aldığı oyunları yirminci yüzyılın son çeyreğinin sorunlarını ele alır. Yazar tiyatronun dünyayı olduğu gibi yansıtmak ve gerçekleri söylemek gibi bir toplumsal yükümlülüğü olduğunu vurgular. Yapıtlarında erkek egemen kültürü, kadının nesneleştirilmesini, cinsiyet olgusunu ve onların eril ekonominin bir değişim aracı yapılmalarını şiddetli biçimde eleştirir. Bu eleştiriyi yaparken ilgisini materyalizm ve cinsiyet üzerine konumlandırır. Bu makalenin amacı Caryl Churchill’in Fen adlı oyunlarında feminist söylemin nasıl kullanıldığını incelemektir

Caryl Churchill is one of the most important, creative and widely performed women writers in post-war British drama. Because of her innovative ways of writing enriched with her philosophical background her plays explore the main issues of the late twentieth century drama. She maintains that drama has a social duty to depict the world as it is, and to tell the truth about it. Churchill, in her plays, severely criticizes the male dominant culture, the objectification of women, the issue of gender, and women as objects of exchange within a masculine economy. In doing so, she situates her concerns in the area of materialism and gender. The aim of this article is to examine the use of feminist discourse in Caryl Churchill’s Fen