Bade YAMAK, Osman İMAMOĞLU, Murat ELİÖZ, Mehmet ÇEBİ, İzzet İSLAMOĞLU

Spor Lisesi ve Spor Bilimleri Fakültesi Öğrencilerinin Öfke ve Saldırganlık Düzeylerinin Araştırılması

Bu çalışmada spor lisesi ve spor bilimleri fakültesi öğrencilerinin sürekli öfke-öfke ifade şekilleri ve saldırganlık düzeylerinin araştırılması amaçlanmıştır. Çalışmaya 113 Spor Lisesi ve 146 Spor Bilimleri Fakültesi öğrencisi dahil edilmiştir. Öğrencilere Buss-Perry Saldırganlık Anketi ve Sürekli Öfke ve öfke ifade Ölçeği uygulanmıştır. İstatistiksel işlemlerde t-testi kullanılmıştır. Cinsiyete göre sürekli öfke durumunda ve öfke dışta anlamlı farklılık varken (p<0,05) ve öfke içte ve öfke kontrol şekilleri arasında anlamlı bir farklılık bulunmamıştır (p>0,05). Lise ve Üniversite öğrencisi olma durumuna göre sürekli öfke ve öfke ifade şekilleri arasında (öfke içte hariç) anlamlı bir farklılık bulunmuştur (p<0,05, p<0,001). Cinsiyete göre fiziksel saldırganlık ve düşmanlık alt boyutunda anlamlı bir farklılık bulunmuştur (p<0,05). Öfke ve sözel saldırganlık alt boyutunda ve toplam saldırganlıkta cinsiyete göre anlamlı bir farklılık bulunmamıştır (p>0,05). Spor lisesi ve spor bilimleri fakültesi öğrencilerinde fiziksel saldırganlık ve öfke alt boyutu ile toplam saldırganlıkta anlamlı bir farklılık bulunmuştur (p<0,05 ve p<0,001). Öfke ve saldırganlık ölçekleri alt ölçekler ve toplam puanlar arasında öfke kontrolü hariç pozitif korelasyonlar bulunmuştur. Öfke kontrolü ile ise negatif korelasyonlar bulunmuştur (p<0,05 ve p<0,001). Erkeklerin sürekli öfke düzeyinin kadınlardan daha yüksek olduğu söylenebilir. Erkekler kadınlara göre öfkelerini daha kolayca ifade edebilmişlerdir. Spor bilimleri fakültesi öğrencileri spor lisesi öğrencilerine göre öfkelerini daha kolay dışa yansıtabilmektedirler. Spor lisesi öğrencileri üniversite öğrencilerine göre öfkelerini daha iyi kontrol edebilmişlerdir. Yine cinsiyete göre fiziksel saldırganlık ve düşmanlık boyutlarında farklılık bulunmuştur. Spor lisesi öğrencilerine göre üniversite öğrencileri saldırganlık düzeyleri daha yüksektir. Öfkeyi kontrol etme ve saldırganlık düzeylerini düşürücü eğitim ve seminerlere yer verilmelidir.

Anahtar Kelimeler:

Öğrenci, öfke, saldırganlık

Investigation of Anger and Aggression Levels of Sports High School and Sports Science Faculty Students

In this study, it was aimed to investigate the anger-anger expression patterns and aggression levels of sports high school and sports science faculty students. 113 Sports High School and 146 Sports Science Faculty students were included in the study. Buss-Perry Aggression Questionnaire and the Trait Anger and Anger Expression Scale were applied to the students. T-test was used in statistical procedures. There was a significant difference (p<0.05) between the anger status and the anger control styles (p>0.05). There was a significant difference between high anger and anger expressions (except anger inside) (p<0.05, p<0.001). There was a significant difference in physical aggression and hostility sub-dimension according to gender (p<0.05). There was no significant difference in anger and verbal aggression sub-dimension and total aggression by gender (p>0.05). There was a significant difference between physical aggression and anger subscale and total aggression among sports high school and sports faculty students (p<0.05 and p<0.001). There were positive correlations between anger and aggression scales and total scores except anger control. There were negative correlations with anger control (p<0.05 and p<0.001). Conclusion: It can be said that men's anger level is higher than women. Men were able to express their anger more easily than women. Sports faculty students can express their anger more easily than sports high school students. Sports high school students were better able to control their anger than university students. Also, there was a difference in physical aggression and hostility according to gender. Aggression levels of university students are higher than sports high school students. Training and seminars to control anger and reduce aggression should be included.

Keywords:

Student, anger, aggression,

PDF

___

Akpınar, S., Temel, V. ve Nas, K. (2012). Determination of students’ trait anger and anger expression styles who are studying at physical education and sports high school. Prime journal of social science (PJSS), 1(3), 46-50.
Alden, L. E. and Wallace, S. T. (1995). Social phobia and social appraisal in successful and unsuccessful social interactions. Behavior Research and Therapy, 33, 497-505.
Andaç, D. M. (2012). Buss peri saldırganlık ölçeğinin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikiyatri Dergisi,23, 1-6.
Atay, E., Tanır, H., Çetinkaya, E. ve Kaya E. (2017). Sedanter kadınlar ile ve güreşçi kadınların öfke düzeylerinin karşılaştırılması, The Journal of Academic Social Science Studies, 64 , 507-511.
Balkaya F., ve Şahin N. H. (2003). Çok boyutlu öfke ölçeği. Türk Psikiyatri Dergisi, 14(3), 192-202.
Bandura, A. (1986). Social foundation of thought and action: A social theory. Englewood Cliffs, Nj: Prentice Hall.
Bandura, A. (1989). Regulation of cognitive process through perceived self-efficacy. Developmental Psychology, 25(5), 729-735.
Bandura, A., Barbaranelli, C., Caprara, G., V., ve Pastorelli, C. (1999). Self-efficacy pathways to childhood depression. Journal of Personality end Social Psychology, 35, 1110-1119.
Batıgün, A. ve Şahin, N. (2003). Öfke, dürtüsellik ve problem çözme becerilerindeki yetersizlik gençlik intiharlarının habercisi olabilir mi? Türk Psikoloji Dergisi, 18(51), 37-52.
Bilgin, N. (1988). Sosyal psikolojiye giriş. İzmir: Ege Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları.
Bostancı, N., Çoban, Ş., Tekin Z. ve Özen A. (2006). Üniversite öğrencilerinin cinsiyete göre öfke ifade etme biçimleri, Kriz Dergisi. 14(3), 9-18.
Boxer, P. ve Tisak, M. S. (2005). Children’s beliefs about the continuity of aggression. Aggressive Behavior, 31(2), 172-188. Buss, A.H. ve Perry M. (1992). The aggression questionnaire. J Pers Soc Psych, 63, 452-459.
Camadan, F. ve Yazıcı, H. (2017). Investigation of the aggression tendency observed in university students in terms of different variables. Journal of Higher Education and Science, 7(2), 225-234.
Canbuldu, S. (2006). Çok boyutlu öfke envanteri’nin uyarlama çalışması. Doktora Tezi, Mersin Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Psikolojik Danışma ve Rehberlik Anabilim Dalı.
Ceylan, D. (2012). BESYO öğrencilerinin saldırganlık düzeylerinin incelenmesi. Mezuniyet Tezi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Beden Eğitimi Ve Spor Yüksek Okulu Spor Yöneticiliği Bölümü.
Çengiz, R., Koçak, F. ve Sunay, H.(2018). Investigation of the level of anger and ımpulsive behavior of the high school of physical education and sports students. Spormetre, 16(1), 29-38.
Çetinkaya, G. ve İmamoğlu, G. (2018). Research on leadership tendency of students taking sports education according difference variations. The Journal of International Social Research, 11(59), 719-725.
Demirtaş, A.M. (2012). Saldırganlık ölçeğinin Türkçe formunun geçerlilik ve güvenirlik çalışması, Türk Psikiyatri Dergisi, 23, 1-5.
Dervent, F., Arslanoğlu E. ve Şenel Ö. (2010). Lise öğrencilerinin saldırganlık düzeyleri ve sportif aktivitelere katılımla ilişkisi:İstanbul İli Örneği. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7(1), 523–525.
Demirtaş, Ö., İmamoğlu, G. ve Yamaner, F. (2018). Üniversitede spor ve güzel sanat eğitimi alan bireylerin saldırganlık düzeylerinin incelenmesi. 6. Uluslararası Bilim Kültür ve Spor Kongresi Bildiri Kitabı içinde (s.696-706.) Tarih, Ankara. ISBN 978-605-83344-6-5.
Elkin, N. ve Kardağlı, F. (2016). Anger expression and related factors in university students, Anatol Clin, 21(1), 64-71.
Ermiş, E. ve İmamoğlu, G. (2019). The effects of sport education and fine arts education on social appearance anxiety. Journal of Education and Training Studies, 7(6), 1-6.
Esen, B.K. ve Çelikkaleli, Ö. (2002). Üniversite öğrencilerinin sosyal yetkinlik düzeyleri ile sürekli öfke ve öfke ifade biçimlerinin incelenmesi, Türk Psikolojik Danısma ve Rehberlik Dergisi, 3(29), 37-49.
Erdoğdu, M., Koçyiğit, M., Kayışoğlu, N.B. ve Yılmaz, B. (2018). futbol ve futsal branşlarında spor yapan genç kadınların saldırganlık yaklaşımları. Uluslararası Kültürel ve Sosyal Araştırmalar Dergisi (UKSAD), 4(3), 1-14.
Erşan, E.E., Doğan O. ve Doğan S. (2009). Beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerinin saldırganlık düzeylerinin sosyodemografik açıdan değerlendirilmesi, Cumhuriyet Tıp Dergisi, 31, 231-238.
Genç, H. (2007). Grupla öfke denetimi eğitiminin lise 9. sınıf öğrencilerinin sürekli öfke düzeylerine etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim dalı Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık Programı.
İmamoğlu, G. (2017). The ınvestigation of the beck hopelessness scale and characteristics in fine art and basic education students. İdil, 6(37), 1-20.
İmamoğlu, G. (2017). The comparison of the self-perceptions of ındividuals with and without art education. Journal of Current Researches on Social Sciences, 7 (2), 375-384.
İmamoğlu, G. ve Demirtaş, Ö. (2017). Investigation of students' views who receive art and religious training about body ımage, International Journal of Cultural and Social Studies (IntJCSS), 3(2), 476-483.
İmamoğlu, G., Koca F. ve Gönülateş, S. (2018). Research on the attitudes of the students towards visual arts studying in sports and music education departments. The Journal of Academic Social Science, 6(81), 1-13.
Karadağ, M. (2018 ). Examination the anger management levels of the athletes in kickbox teams. Journal of History School (JOHS), 11(33), 1157-1175.
Kaya, N., Kaya, H., Atar, N., Turan, N., Eskimez, Z., Palloş, A. ve Aktaş A. (2012). Hemşirelik ve ebelik öğrencilerinin öfke ve yalnızlık özellikleri, Hemşirelikte Eğitim ve araştırma Dergisi, 9(2), 18-26.
Koca, F., İmamoğlu, G. ve İmamoğlu O. (2018). Sports status of high school students and ınvestigation of personality characteristics by gender. The Journal of Academic Social Science, 6(80), 31-42.
Kökdemir, H. (2004). Öfke ve öfke konrolü. Pivolka, 3(12), 7-10.
Kesen, N.F., Deniz, M.E ve Durmuşoğlu, N. (2007). Ergenlerde saldırganlık ve öfke düzeyleri arasındaki ilişki: Yetiştirme yurtları üzerinde bir araştırma. SÜ. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17,353-64.
Nas, K., Birol, S.Ş. ve Temel, V. (2016). Futsalcıların öfke tarzlarının bazı değişkenler açısından belirlenmesi. Inonu University, Journal of Physical Education and Sport Sciences, 3(1), 10-22.
Özer, A. K. (1994). Sürekli öfke (SL-ÖFKE) ve öfke ifade tazı (ÖFKE-TARZ) ölçekleri ön çalışması. Türk Psikoloji Dergisi, 31, 26-35.
Ramirez, J. M., ve Andreu, J. M. (2006). Aggression and some related psychological constructs (anger, hostility, and impulsivity): Comments from a research project. Neuroscience & Biobehavioral Reviews, 30(3), 276-291.
Roberto, A. J., Meyer, G., Boster, F. J., ve Roberto. H. L. (2003). Adolescents’ decisions about verbal and physical aggression: An application of the the theory of reasoned action. Human Communication Research, 29(1), 135-147.
Soykan, Ç. (2003). Öfke ve öfke yönetimi. Kriz Dergisi, 11(2), 19-27.
Soysal, A.Ş., Can, H., ve Kılıç, K. M. (2009). Üniversite öğrencilerinde A tipi davranış örüntüsü ile öfke ifadesi arasındaki ilişkinin analizi ve cinsiyetler açısından karşılaştırılması. Klinik Psikiyatri, 12, 61-67.
Tafrate, R. C., Kassinove, H., ve Dundin, L. (2002). Anger episodes in high and low trait anger community adults. Journal of Clinical Psychology, 58(12), 1573-1590.
Tambağ H., Öz, F. (2005). Aileleriyle birlikte ve yetiştirme yurtlarında yasayan ergenlerin öfke ifade etme biçimleri. Kriz Dergisi, 13(1), 11-21.
Weber, H., ve Wiedig-Allison, M. (2007). Sex differences in anger-related behaviour: Comparing expectancies to actual behaviour. Cognition and Emotion, 21(8), 1669-1698.
Yöndem, Z. D. Ve Bıçak B. (2008). Öğretmen adaylarının öfke düzeyi ve öfke tarzları. Uluslararası insan Bilimleri Dergisi, 5(2), 1-15.