Polis Faaliyetlerinde Gri Alanlar ve Etik

Meslekler, geçim faaliyetleri olmakla birlikte toplumsal yaşamın devamı için önem arz eden sosyal topluluklardır. Toplumların ahlaki değerleri ve vatandaşların karakteristik özellikleri, bireylerin meslek hayatına dâhil olmaları ile birlikte mesleki ilkeler ile iç içe geçmektedir. Bu durumda mesleki ve kişisel değerler konusunda meydana gelebilecek olası çelişkilerin önlenmesi için mesleki etik ilkeler karşımıza çıkmaktadır. Polislik mesleği, demokratik toplumlarda temel hak ve özgürlüklerin korunması için güvenlik hizmeti sunmaktadır. Yasalar çerçevesinde, hak ve özgürlükler özelinde müdahale ve güç kullanma yetkisi bulunan polislik mesleği, bireylerin her zaman maksimum güvenlik ve özgürlük tercihleri göz önünde bulundurulduğunda, hizmet sunumunda azami dikkat gerektiren bir meslek grubuna dönüşmektedir. Bu çalışmada, güvenlik hizmeti sunan polis teşkilatının etik ilkeler çerçevesinde değerlendirmesi yapılmıştır. Polislik faaliyetlerine yönelik etik ve etik-dışı davranışlar belirlenmiştir. Etik ilkeler çerçevesinde değerlendirme yapılmadan önce etik ve etiğe ilişin temel kavramlar üzerinde durulmuştur. Temel hak ve özgürlükleri korumak ve bu hakların kullanılmasını yasalar çerçevesinde kısıtlamak üzerine hizmet sunan polislik mesleğinde olası yanlış müdahaleleri önlemek için mesleğin, etik ilkeler çerçevesinde değerlendirilmesi önem arz etmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Ahlak, Etik, Meslek etiği, Polis, Polis meslek etiği

Grey Areas and Ethics in Police Activities

Occupations are social communities which are important for the continuation of social life, but also for livelihood activities. The moral values of the societies and the characteristics of the citizens are intertwined with the professional principles when people involve of individuals in their professional life. In this case, professional ethical principles are encountered in order to prevent possible contradictions in professional and personal values. The profession of police provides security services for the protection of fundamental rights and freedoms in democratic societies. Under the law, the police profession, which has the authority to use intervention and power, considering the maximum safety and freedom preferences of individuals at all times, it becomes a professional group that requires maximum attention in service delivery. In this study, the police organization that provides security service has been evaluated within the framework of ethical principles. Ethical and unethical behaviors towards policing activities have been determined. Before evaluating within the framework of ethical principles, the basic concepts of ethics and ethics have been emphasized. Polices protect the fundamental rights and freedoms and restrict the use of these rights within the framework of laws. It is important evaluation of the profession within the framework of ethical principles to avoid possible wrong interventions.

Keywords:

Morality, Ethic, Professional ethic, Police, Police ethics,

PDF

___

Aktan, C. Ç. (1999). Ahlakı yeniden yapılandırma ve toplam ahlaka doğru. İstanbul: Arı Düşünce ve Toplumsal Gelişim Derneği Yayınları.
Annemarie P. (1999). Etiğe giriş. (V. Ataman ve G. Sezer, Çev.), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Büyükkaragöz, S. S. ve Kesici, Ş. (1998). Demokrasi ve insan hakları eğitimi. Ankara: Demokrasi Vakfı Yayınları.
Elgin, T. (2006). Meslek etiği ve etik kodu: Jandarma teşkilatı için etik kodu önerisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dumlupınar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kütahya.
The European Code of Police Ethics. (2001). Strausburg: Council of Europe Publishing, 6 Mart 2018 tarihinde, file:///C:/Users/Lenovo/-Downloads/European%20Code%20of%20Police%20Ethics%20-[English].pdf adresinden erişildi.
Kamu Görevlileri Etik Davranış İlkeleri ile Başvuru Usul ve Esasları Hakkında Yönetmelik (2005). Resmî Gazete Sayısı: 25785.
Karasu, K. (2001). Profesyonelleşme olgusu ve kamu yönetimi. Ankara: Mülkiyeliler Birliği Yayınları.
Kolçak, M. (2016). Meslek etiği. Bursa: Ekin Yayınları.
Kolluk Etik ilkeleri, (2007). 6 Mart 2018 tarihinde http://www.jandarma.-gov.tr/personel/etik_ilkeler.doc adresinden erişildi.
Köknel, Ö. (1996). Bireysel ve toplumsal şiddet. İstanbul: Altın Kitaplar.
Kuçuradi, İ. (1999). Etik. Ankara: Türkiye Felsefe Kurumu Yayınları.
Küçük, M. (2011). Eğitim ve profesyonellik. İnşaat Mühendisliği Eğitimi 2. Sempozyumu, Muğla.
Lamberton, L. H. Ve Leslie M. (1995). Human relations: Strategies for success. Chicago: Irwin Mirror Press.
Mengüşoğlu, T. (1965). Değişmez değerler değişen davranışlar, felsefi etik için kritik bir hazırlık. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları.
Osse, A. (2015). Polislik faaliyetlerini anlamak, insan hakları savunucuları için bir kaynak. (T. Andaç, Z. Başer, F. Gençkal, Z. Gültekin, N. Gürbüz ve İ. Urkun, Çev.) İstanbul: Bion Matbaacılık.
Örselli, E. (2010). Türkiye’de toplumsal ve yönetsel etik değerler ile ikilemler: uygulamalı bir araştırma. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Pehlivan, İ. (2002). Yönetsel, mesleki ve örgütsel etik. Ankara: Pegem Yayınları. Steinberg, S. ve David T. A. (1996). Hükümet, ahlak ve yöneticiler. Ankara: TODAİE Yayınları, No. 264.
Şen, M. L. (1998). Kamu yönetiminde yozlaşmanın önlenmesinde yönetsel etik yaklaşımı. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
Ural, Ş. (2004). Epistemolojik açıdan değerler ve ahlak. Doğu-Batı Düşünce Dergisi, 4, Ankara: Felsefe Sanat ve Kültür Yayınları.
Ülgen, H. ve Mirze, S. K. (2004). İşletmelerde stratejik yönetim. İstanbul: Literatür Yayınları. Türkiye Cumhuriyeti, Kamu Görevlileri Etik Kurulu, (2017). “Etik Rehberi”, Ankara.