Olumlu ve Olumsuz Manası ile Siyasal Katılım Türlerinin İncelenmesi

Her siyasal rejimde bireylerin toplum içerisinde işgal ettikleri yer kadar devlet ve dolayısıyla da siyaset içerisinde de bir yeri vardır. Özellikle demokratik rejimlerin varlık sebebi her bir bireyin yaşadıkları ülkenin yönetiminde söz sahibi olabilmesi ülküsüdür. Bu çerçevede demokrasiler tüm bireyleri siyasal alana doğru itmeyi hedeflemektedir. Bu durum isteyerek veya istemeyerek siyasal katılımı meydana getirir. Siyasal katılım günümüz siyaset bilimi için çok kritik bir kavramdır. Zira siyasal katılım günümüz demokrasinin kalitesini gösteren en temel öğedir. Bir ülkedeki demokrasinin işlerliği katılımın sağlığı ile ölçülebilmektedir. Nitekim katılımın niceliğinden çok niteliği önemlidir. Zira katılım her manası ile olumlu bir süreç doğurmamaktadır. Dolayısıyla bir ülkenin demokrasiyi içselleştirme durumu siyasal katılımın ne kadar olumlu boyutları ile yaşanabildiği ile doğru orantılıdır. Bu çalışmada ilk olarak siyasal katılım kavramı ele alınmış akabinde, siyasal katılım türlerinin neler olduğu tespit edilmeye çalışılmış ve bu inceleme olumlu ve olumsuz boyutları ile değerlendirilmiştir. Ayrıca Türkiye özelinde bu durumlara nasıl rastlandığı üzerine bilgiler verilmeye çalışılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Demokrasi, Siyasal Katılım, Tokenizm, Depolitizasyon, Klientalizm, Türk Demokrasisinde Katılım

Analysis of Political Participation Types With Positive And Negative Meaning

In every political regime, individuals have a place in the state and society as well as in politics. In particular, the reason for the existence of democratic regimes is that each individual can have a say in the administration of the country in which they live. In this context, democracies aim to push all individuals towards the political sphere. This creates willing or unintentional political participation. Political participation is a very critical concept for today's political science. Because political participation is the most fundamental element of the quality of today's democracy. The functioning of democracy in a country can be measured by the health of participation. As a matter of fact, quality rather than quantity is important. Because participation does not create a positive process with every sense. As a matter of fact, a country's internalization of democracy is directly proportional to the positive dimensions of political participation. In this study, firstly, the concept of political participation was discussed and then the type of political participation was tried to be determined and this study was evaluated with its positive and negative dimensions. It has also tried to provide information on how these situations is encountered in particular Turkey.

Keywords:

Democracy, Political Participation, Klientalism, Tokenism, Depolitization, Participation in Turkish Democracy,

PDF

___

Aydın, A. ve Belli, A. (2015). Cumhurbaşkanlığı ve Meşruiyet Tartışmaları, Türkiye’de seçim sistemindeki değişim cumhurbaşkanlığı seçi-mi ve medya iletişim ve siyaset odaklı incelemeler, (Ed.: Faruk Temel ve Onur Önürmen), Ankara: Nobel Yayınevi, s. 87-102.
Belli, A. ve Aydın, A. (2012). Yerel demokrasi ve katılım: kahramanmaraş ve Hatay illerinin karşılaştırılması.II. Bölgesel Sorunlar Ve Türkiye Sempozyumu.
Belli, A. (2016). Türkiye'de kent konseylerinin işlevselliği önündeki sorunlar ve çözüm önerileri: Büyükşehir belediyeleri örneği. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Sütçü İmam Üniversitesi, Kahramanmaraş.
Bravo, H. (2006). Yöneten-yönetilen ilişkisi/ çelişkisi. Felsefe ve Sosyal Bilimler Dergisi, 1, 123-144.
Brodie, E., Cowling, E.,Nissen, N., P., Angela E., Jochum, V. ve Warburton, D. (2009). Understanding Participation: A Literature Review, http://pathwaysthroughparticipation.org.uk/wp-content/uploads/ 2009/09/Pathways-literature-review-final-version.pdf, (Erişim Tarihi: 08.011.2018).
Çukurçayır, M. A. (2012). Siyasal katılma ve yerel demokrasi. Konya: Çizgi Kitabevi.
Dahl, R. A. (2001). Demokrasi üzerine, (Çev.: Betül Kadıoğlu), Ankara: Phoenix Yayınevi.
Daver, B. (1993). Siyaset bilimine giriş. Ankara: Siyasal Kitabevi.
Dursun, D. (2010). Siyaset bilimi. İstanbul: Beta Yayınları.
Higgs, G., Berry, R., Kidner D., Langford, M. (2008). Using IT ap-proaches to promote public participation in renewable energy planning: Prospects and challenges. Land Use Policy, 25(4), 596–607.
http://www.tdk.gov.tr. (Erişim tarihi: 05.05.2018).
https://global.britannica.com/topic/election-political-science, (Erişim Tarihi: 08.06.2018).
http://www.participationworkerswales.org.uk, (Erişim Tarihi: 05.10.2018).
Graham, G. J. Jr (1970). Rousseau's concept of consensus. Political Science Quarterly, 85(1), 80- 98.
Gökçimen, S. (2008). Ülkemizde kadınların siyasal hayata katılım mücadelesi.Yasama Dergisi, 10, 5-59.
Göztepe, E. (2016). Çoğunlukçu demokrasi anlayışına karşı çoğulcu demokrasi modelleri normatif düzenleme olanakları ve bunun sınırlılığı üzerine bazı düşünceler, http://www.kamuhukukculari.org/upload/dosyalar/Cogunlukcu_Demorasi_Anlayisina_Karsi_Cogulcu_Demokrasi_Modelleri_1.pdf, (Erişim Tarihi: 12.07.2018).
Güldiken, N. (1996). Toplum bilimsel boyutuyla siyasal katılım. Sivas: Dilek Ofset Matbaacılık.
Hopkin, J. (2006). Concept analysis: Unpacking clientelism, governance and neoliberalism. Philadelphia, Panel Sunumu
Himmelstrand, U. (1962). A theoretical and empirical approach to depoliticization and political involvement. Acta Sociologica, 6(1/ 2), 83-110.
Kapani, M. (2007). Politika bilimine giriş. Ankara: Bilgi Yayınevi.
Lipset, S. M. (1960). Political man the sociail bases of politics. New York: Doubleday & Company, Inc.
Morrisona, C. ve Dearden, A. (2013). Beyond tokenistic participation: Us-ing representational artefacts to enable meaningful public participation in health service design. Health Policy, www.elsevier.com/ lo-cate/healthpol, (Erişim Tarihi: 31.01.2018).
Nie, N. H., Verba, S. ve Converse, P. E. (1989). Siyasal katılma, kamuoyu ve oy verme davranışı, (Çev.: İlter Turan ve Tuncer Karamusta-faoğlu), Ankara: Siyasi İlimler Türk Derneği Yayınları.
Öztekin, A. (2011). Siyaset bilimine giriş. Ankara: Siyasal Kitabevi
Sosyal, M.(1968). Halkın yönetime etkisi. Ankara: TODAİE Yayınları.
Sosyal, M. (1969). Anayasaya giriş. Ankara: A.Ü.S.B.F. Yayınları.
United Nations Economic Commission for Europe UNECE (2009). Policy Brief on Ageing, http://www.unece.org/ filead-min/DAM/pau/_docs/age/2009/Policy_ briefs/4-Policybrief_Participation_ Eng.pdf, (Erişim Tarihi: 31.12.2018). Yayla, A.(2003). Siyasi düşünce sözlüğü. Ankara: Liberte Yayınları.