Okul Yöneticilerinin Mizah Tarzları ile Yönetim Becerileri Arasındaki İlişki

Bu çalışmada, okul yöneticilerinin mizah tarzları ile yönetim becerileri arasındaki ilişkiyi boyut ve değişkenler çerçevesinde ayrıntılı bir şekilde ortaya koymak amaçlanmaktadır. Nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel tarama modelinin kullanıldığı araştırmanın örneklemini 2019-2020 eğitim öğretim yılında Kocaeli İli, Karamürsel İlçesinde devlet okullarında görev yapmakta olan farklı branş ve kademeden, basit tesadüfi örnekleme yoluyla belirlenmiş 328 öğretmen oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri, ‘Kişisel Bilgi Formu’, "Yönetim Becerileri Ölçeği” ve “Mizah Davranışları Ölçeği” kullanılarak elde edilmiştir. Okul yöneticisinin kullandıkları mizah tarzları ile yönetim beceri arasındaki ilişkinin çeşitli değişkenler çerçevesinde ortaya konulmasını amaçlayan bu araştırma, samimi, açık, güvenilir ve ılımlı bir okul iklimi ve okul kültürü geliştirebilmek ve dolayısıyla okulun etkililiğini artıracak mizah tarzlarını ortaya koymak için önemlidir. Öğretmenlerin yaşı, kıdemi ve görev yaptıkları okul türlerinin okul yöneticilerinin algılanan mizah tarzlarında anlamlı fark oluşturan değişkenler olduğu sonucunun yanında, reddedici mizah tarzı ile inisiyatif alma becerileri arasında negatif ve çift yönlü düşük düzeyde anlamlı tespit edilen ilişki araştırmanın diğer önemli sonuçları arasında yer almaktadır.

The Relationship between School Managers' Humor Styles and Management Skills

In this study, it is aimed to reveal the relationship between school administrators' humor styles and management skills in detail within the framework of dimensions and variables. The sample of the study, in which the relational scanning model, one of the quantitative research methods, was used, consists of 328 teachers from different branches and levels working in state schools in Karamürsel, Kocaeli in the 2019-2020 academic year, determined by simple random sampling. The data of the study were obtained using 'Personal Information Form', 'Management Skills Scale' and 'Humor Behavior Scale'. It is important to develop a school climate and school culture and thus to reveal the humor styles that will increase the effectiveness of the school. Negative and bidirectional low-level significant relationship are among the other important results of the study.

Keywords:

Management Skills, Management Competencies Humor, Humor Style,

PDF

___

Acarbay, F. Y. (2006). Kapsamlı okul iklimini değerlendirme ölçeği’nin (öğrenci formu) Türkçe dilsel eşdeğerlik güvenirlik ve geçerlik çalışması. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Yeditepe Üniversitesi, İstanbul.
Akyol, M. E. (2016). Okul yöneticilerinin mizah tarzları ile öğretmenleri güdüleme düzeyleri arasındaki ilişki. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Aydın Üniversitesi, İstanbul.
Alan, H. ve Şen, H. T. (2016). Yöneticilerin kördüğümü: Mizah. Psikiyatri Hemşireliği Dergisi, 7(3), 152-156.
Ayduğ, D., Himmetoğlu, B. ve Bayrak, C. (2018). Okul müdürlerinin mizah tarzlarına ilişkin öğretmenlerin metaforik algıları. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi, 6(2), 108-130.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri (Genişletilmiş 11. Baskı). Pegem Akademi.
Cemaoloğlu, N., Recepoğlu, E., Şahin, F. D. ve Köktürk, O. (2012). Mizah davranışları ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik Çalışması. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 10(4), 694-716.
Cooper, C. D., Kong, D. T. and Crossley, C. D. (2018). Leader humor as an interpersonal resource: Integrating three theoretical perspectives. Academy of Management Journal, 61(2), 769-796.
Cross, M. (1989). Leadership perceptions: The role of humor. (Doctoral dissertation). University of Pittsburgh.
Çelik, F. (2014). Ortaokul müdürlerinin mizah davranışları ile öğretmenleri etkileme düzeylerine ilişkin öğretmen görüşleri Muş ili örneği, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Van.
Çelikten, M. ve Çelikten, Y. (2018). Okul yöneticilerinin mizah ve disiplin anlayışı. OPUS-Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 8(1), 453-467.
Dinç, Ü. G. ve Cemaloğlu, N. (2018). İlkokul yöneticilerinin mizah kullanma tarzları ile öğretmenlerin stres yaşama düzeyleri arasındaki ilişki ve bazı değişkenlere göre incelenmesi. Turkish Journal of Educational Studies, 5(2), 1-37.
Edem, D. (1992). An Introduction to Education Administration in Nigeria. John Wiley.
Gamboa, J. P., Gracia, F., Ripoll, P.ve Peiró, J. M. (2009). Employability andpersonal initiative as antecedents of job satisfaction. The Spanish Journal of Psychology, 12(2), 632–640.
Goswami, A., Nair, P., Beehr, T., and Grossenbacher, M. (2016). The relationship of leaders’ humor and employees’ work engagement mediated by positive emotions: Moderating effect of leaders’ transformational leadership style. Leadership & Organization Development Journal, 37(8), 1083-1099.
Güleç, R. ve Öncül, M. S. (2019). Yöneticilerin mizah tarzının çalışanların iş yaşam kaliteleri üzerine etkisinde psikolojik sermayenin aracı rolü. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 21(37), 157-185.
Hahn, Frese, Binnewies and Schmitt (2011). Happy and proactive? The role of hedonic and eudaimonic well-being in business owners’ personal initiative. Entrepreneurship Theory and Practice, 36(1), 97-114. https://doi.org/10.1111/j.1540-6520.2011.00490.x
Kamble, R. R. (2011). Managerial skills for organizational performance: An analytical study. (Doctoral Dissertation). Sinhgad College of Arts and Commerce.
Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi: Kavramlar-İlkeler-Teknikler. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Kent, S. H. (1993). An investigation of the relationship between humor style and effectiveness of elementary school principals as perceived by teachers in Georgia. (Doctoral Dissertation). Retrieved from ProQuest Dissertations and Theses database.
Martin, R. A., Puhlik-Doris, P. L., Gray, J. and Weir, K. (2003). Individual differences of uses of humor and their relation to psychological well-being: Development of the humor styles questionnaire. Journal of Research inPersonality, 37(1), 48-75.
Özdemir, A. (2002). Sağlıklı okul ikliminin çeşitli görünümleri ve öğrenci başarısı. Kastamonu Eğitim Dergisi, 10(1), 39-46.
Özdemir, S. ve Recepoğlu, E. (2010). Örgütsel sağlık ve mizah. V. Ulusal Eğitim Yönetimi Kongresi, 219-229. Antalya.
Pawlas, E.G. (1997). Vision and school culture. NASSP Bulletin 81(587),118-128.
Quast, L. N. and Hazucha, J.F. (1992). The relationship between leaders’ management skills and their group effectiveness. 203-207, In D.P Campbell, K.E. Clark, M.B. Clark (Eds.) Impact of leadership. Greensboro, NC: USA.
Recepoğlu, E. (2010). The effects of principals’ humor on teachers’ job satisfaction. Education and Science, 33(150), 74-86.
Recepoğlu, E. (2011). Öğretmen algılarına göre okul müdürlerinin mizah tarzları ile öğretim liderliği davranışları ve okulun örgütsel sağlığı arasındaki ilişki. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
Recepoğlu, E. ve Özdemir, S. (2012). Okul müdürlerinin mizah tarzları ile öğretim liderliği davranışları arasındaki ilişki. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(3), 24-42.
Reynolds, D., Teddlie, C., Creemers, B., Scheerens, J. and Townsend, T. (2000). An introduction to school effectiveness research. (In C. Teddlie and D. Reynolds (eds.). The international handbook of school effectiveness research. Falmer Press: London.
Searle, B. J. (2008). Does personal initiative training work as a stress management intervention? Journal of Occupational Health Psychology, 13(3),259-270. https://doi.org/10.1037/1076-8998.13.3.259.
Şekerci, M. (2006). İlköğretim okulu yöneticilerinin yönetim becerileri ile grup etkililiği arasındaki ilişki. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Çanakkale.
Şenel, T. ve Buluç, B. (2016). İlkokullarda okul iklimi ile okul etkililiği arasındaki ilişki. TÜBAV Bilim Dergisi, 9(4), 1-12.
Taris, T. V. and Wielenga-Meier, E. G. A. (2010). Workers' personal initiative as a moderator of the relations between job characteristics and well-being. Psychological Reports, 107(1), 255-64. https://doi.org/10.2466/pr0.107.1.255-264
Vickers, P. C. (2004). The use of humor as a leadership tool by Florida public school principals. (Doctoral dissertation). University of Central Florida.
Wijewardena, N., Härtel, C. E. and Samaratunge, R. (2017). Using humor and boosting emotions: An affect-based study of managerial humor, employees’ emotions and psychological capital. Human Relations, 70(11), 1316-1341.
Williams, R. A. and Clouse, R. W. (1991). Humor as a management technique: Its impact on school culture and climate. (Report No. EA 023 388) (Nashville, TN, Metropolitan Nashville-Davidson County Schools) (ERIC Document Reproduction Service No. ED 337 866).
Xue, X. and Wang, Z. M. (2009). Study on the influential process of burnout on personal initiative. Chinese journal of applied psychology, Retrieved from http://en.cnki.com.cn/Artic-le_en/CJFDTotalYXNX200901004.htm.
Yılmaz, K. (2011). Okul yöneticilerinin mizah tarzlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1), 27-44.
Ziegler, V., Boardman, G. and Thomas, M. (1985). Humor, leadership, and school climate. The Clearing House, 58(8), 346-348.