Dansa Yönelik Tutum Ölçeği Geliştirme Çalışması

Bu çalışmanın amacı bireylerin dansa yönelik tutumlarını ölçmeye dönük ölçme aracı geliştirmektir. Nitel veriler ve literatür ışığında oluşturulan 78 maddeden oluşan soru havuzu, maddeler uzman görüşleri alınarak 48 maddeye düşürülmüş, pilot çalışma sonrası oluşan ölçeğin denemelik formu Gazi Üniversitesi’nde öğrenim gören 306 öğrenci üzerinde uygulanmıştır. Elde edilen veriler üzerinde yapılan KMO (0.93) ve Barlett (6757.503; p<0.001) testi sonucu örneklem sayısının faktör analizi yapılması adına uygun olduğu belirlenerek, ölçeğin geçerliğine ilişkin bilgi elde edebilmek için döndürülmüş temel bileşenler analizi kullanılmıştır. Kesme değerinin 0.40 olarak alındığı açımlayıcı faktör analizi sonrası 0. 53 ila 0.84 arasında değişen faktör yükleri ile ölçeğin üç alt faktörlü bir yapıya sahip olduğu belirlenmiş, toplam varyansın %65’inin açıklandığı ölçek maddeleri 39 maddeye düşürülmüştür. İç tutarlılık katsayıları sırasıyla 0.96, 0.93, 0.90 olarak saptanan alt boyutlar dansa yönelik farkındalık, kaçınma ve motivasyon alt boyutları olarak adlandırılmıştır. Yapılan test tekrar test ile 296 katılımcıya ulaşılarak yapı geçerliliğine kanıt aranmıştır. Doğrulayıcı faktör analizi sonuçlarının (RMSA 0.072, SRMR 0.067, x2/df 2.518) yapıya kanıt oluşturacak nitelikte olduğu saptanmıştır. Sonuç olarak çalışmada analiz edilen ölçüm aracının dansa yönelik tutumu ölçmede geçerli ve güvenilir bir ölçüm aracı olduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Dans, Tutum, Ölçek

Development of Attitude ScaleTowards Dance

The aim of this study is to develop a measurement tool to measure individuals' attitudes towards dancing. Qualitative data and the pool of questions consisting of 78 items formed in the light of the literature. the items were reduced to 48 items by taking expert opinions and the scale of the scale which was formed after the pilot study was applied on 306 students who were educated at Gazi University. Based on the data obtained from the KMO (0.93) and Barlett (6757.503; p <0.001) test, it was determined that the number of samples was suitable for the factor analysis and rotated basic components analysis was used to obtain information about the validity of the scale. After the exploratory factor analysis, where the cut-off value was taken as 0.40. it was determined that the factor had a three-factor structure with factor loads ranging from 0.53 to 0.84. The internal consistency coefficients were determined as 0.96, 0.93. 0.90, respectively. The sub-dimensions were defined as awareness. avoidance and motivation sub-dimensions. With the test re-testing, 296 participants were searched for evidence of construct validity. Confirmatory factor analysis results (RMSA 0.072. SRMR 0.067. x2 / df 2.518) were found to be evidence for the structure. As a result, it was determined that the measurement tool analyzed in the study was a valid and reliable measurement tool for measuring attitude towards dance.

Keywords:

Dance, Attitude, Scale,

PDF

___

Aktaş, G. (2012). Dans’a ilk adım. içinde (s. 21-22), İzmir: Ege Üniversitesi Basımevi.
Akandere, M., Özyalvaç, N. T. ve Duman, S. (2010). Ortaöğretim öğrencilerinin beden eğitim dersine yönelik tutumları ile akademik başarı motivasyonlarının incelenmesi:Konya Anadolu Lisesi örneği. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 24, 1-10.
Emiroğlu, K. ve Aydın, S. (2003). Etnoloji sözlüğü. içinde (s.204-205), Ankara: Bilim ve Sanat Yayınevi,.
Galioğlu, A. (2007). İzmir’deki latin kursları ve dans pratiğinin içerdiği cinsellik.. Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü, İzmir.
Güllü, M., Güçlü, M. ve Arslan, M. (2009). Ortaöğretim öğrencil-erinin beden eğitimi dersine ilişkin tutumlarının incelenmesi. e-Journal of New World Sciences Academy Sports Sciences. 4(4), 273-288.
Kan, A. ve Akbaş, A. (2005). Lise öğrencilerinin kimya dersine yönelik tutum ölçeği geliştirme çalışması. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 1(2), 227-237.
Karakaş T. N. ve Turanlı, N. (2008). Matematik eğitimi derslerine yönelik tutum ölçeği geliştirilmesi. GÜ, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi. 28(3), 17-29.
Kır, R. (2012). İlköğretim II. kademe öğrencilerinin beden eğitimi ve spor dersine yönelik tutum ve davranışları:Kırıkkale örneği, Yüksek Lisans Tezi, Kırıkkale Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, , Kırıkkale.
Koçakoğlu, M. ve Türkmen, L. (2010). Biyoloji dersine yönelik tutum ölçeği geliştirilmesi. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 11(2), 229-245.
Sanderson, P. (2000). The development of dance attitude scales. Educational Research, 42(1), 91-99.
Şişko, M. ve Demirhan, G. (2002). İlköğretim okulları ve liselerde öğrenim gören kız ve erkek öğrencilerin beden eğitimi ve spor dersine ilişkin tutumları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 205-210.
Tercan, C. (2016). Topluma katılım aracı olarak dans, Yüksek Lisans Tezi,Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyoloji Anabilim Dalı, Balıkesir.
Türk Dil Kurumu. (2005). Türkçe sözlük (10. baskı). Ankara: TDK.
Uçal, C. E. (2006). Müzik teorisi dersine ilişkin tutum ölçeği geliştirme. Ulusal Müzik Eğitimi Sempozyumu Bildirisi, Denizli, 26-28 Nisan 2006, 297-310.
Yoncalık, O. (2007). Kültür ve spor bağlamında cinsiyetin “dans”a yönelik tutuma etkisi:Beden eğitimi ve spor alanında öğrenim gören öğrenciler üzerinde yapılan bir analiz. Milli Eğitim Dergisi. 176, 109-118.
Zengin, S. (2013). Çocuk ve gençlik merkezlerinde hizmet alan 12-18 yaş arası erkek çocuklarının beden eğitimi ve spor dersine yönelik tutum düzeyleri ile benlik saygılarının incelenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sakarya.