Amerika’ya Göç Eden Yağlıdere’lilerin Girişimcilik Özelliklerinin Araştırılması

Bu çalışmada ABD’ye göç etmiş olan Yağlıdere’lilerin girişimcilik özellikleri araştırılmıştır. Bilindiği gibi 1970’lerde Yağlıdere’den Amerika’ya ekonomik nedenlerle başlayan göç 1980 ve 1990’larda artarak 2000’lerden sonra ise azalarak devam etmiştir. Bu gün ise söz konusu bu göç oldukça azalmış ve durma noktasına gelmiştir. İlçede herkesin en az bir akrabası Amerika’dadır. Göçler ABD’nin New Jersey, New Haven, Long Island, New York, Connecticut eyaletlerine yapılmıştır. Önceleri restoranlarda komilik, garsonluk, benzin istasyonlarında pompacılık, inşaatlarda boyacılık gibi işlerde ucuz işçi olarak çalışmışlardır. Daha sonra ise çalıştıkları yerleri satın alarak ya da yeni iş kurarak işveren olmuşlardır. Eğitim düzeyleri, lisan bilgileri ve iş disiplinleri son derece düşük olmasına rağmen bugün girişimcilik özellikleriyle ün yapmışlardır. Bunun sonucu olarak da Yağlıdere’liler ilçelerine önceleri daha çok olmak üzere (çünkü ilk yatırımlarını çoğunlukla ilçelerine ve illerine yapmışlardır) milyon dolarlara varan yatırımlar yapmışlardır. Başlangıçta kaçak olarak ABD’ye giden bu insanlarda girişimciliğin olmazsa olmazı olan “cesaret, yetenek, ve çalışma azmi” in fazlasıyla var olduğu sonucuna varılmıştır.  

An Investigation on The Entrepreneurship Characteristics of The People From Yağlıdere, Who Migrated To America

The study aims to investigate the entrepreneurship characteristics of Yağlıdere residents who migrated to the USA. As known, migration from Yağlıdere to America for economic reasons first started in the 1970s, increased in the 1980s and 1990s, but began to decrease from the 2000s onward. However, today the migration from Yağlıdere to the USA seems to have come to a halt considerably decreasing. Everyone in the town has at least one relative in America. New Jersey, New Haven, Long Island, New York, Connecticut are the states to which Yağlıdere residents migrated most. At the beginning, they were initially employed at a low wage as comics in restaurants, waitresses, pumpers at gas stations, painters at constructions. Afterwards, they became employers of their work-places and set up their own new business. Although their education and language levels are extremely low and and they lack necessary business disciplines, they are known for their entrepreneurship characteristics today. As a result, Yağlıdere residents invested up to millions of dollars, but previously their districts and provinces received a large part of their investments. The results obtained indicated that these people had such characteristics as courage, talent, and determination, which are the sine qua non of entrepreneurship.

___

  • Akdemir, A. (2015). İşletme girişimcilik ve iş kurma. Ankara: Orion kitapevi.
  • Akpınar, S. (2009). Girişimciliğin temel bilgileri. Kocaeli: Umuttepe Yayınları.
  • Alpogan, O. (1996). İşletme bilimine giriş. Trabzon: Derya Kitapevi,.
  • Bayram, M. (1986). Ahilik ve esnaf, Anadolu Selçukluları zamanında ahi teşkilatının kuruluşu ve gelişmesi. Ahilik haftası sempozyum bildirileri kitabı. İstanbul: İstanbul Esnaf ve Sanatkarlar, Dernekleri Birliği Yayın No:1,
  • Bozkurt, R. (1997). İşletme odağı girişimci sorunları. İstanbul: Der yayınları.
  • Eren, E. (1982). İşletmelerde yenilik politikası. İstanbul: İ.Ü. İşletme Fak. Yayın No:127.
  • Genç, N. (2007). Ortaklık kültürü. İstanbul: MÜSİAD Yayını.
  • Güler, M. (2009). Okyanus ötesine ABD’de Türk göçmenler. İstanbul: Huzur Ofset.
  • Gürdoğan, E. N. (2008). Girişimcilik ve girişim kültürü. İstanbul: İgiad Yayını.
  • Gürdoğan, E. N. (2017a). Newyork’tan Losangeles’a yeni Roma. İstanbul: İz yayıncılık.
  • Gürdoğan, E. N. (2017b). İki dünyanın hesaplaşması. İstanbul: İz yayıncılık.
  • Hicks, H. (1976). Örgütlerin yönetimi, 1.cilt,Çev. Osman Tekok, Ankara: A.İ.T.İ.A. Yayını.
  • İrmiş, A. ve Diğ. (2010). Girişimcilik kültürü Anadolu girişimciliğinden örnekler. Bursa: Ekin Dağ.
  • Karaman, M. N. (2009). İslam’ın girişimci kültürü ve pazarın yolu. İstanbul: Yayınevi.
  • Kutanis, R. Ö. (2006). Girişimci kadınlar. Sakarya: Değişim Yayınları.
  • Küçük, O.(2013). Girişimcilik ve küçük işletme yönetimi. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Müftüoğlu,T. ve Diğ. (2004). Girişimcilik. Eskişehir: A. Ü. A. Ö. Yay. No: 824.
  • Müftüoğlu, T. (1999). Girişimcilik. Eskişehir: A. Ü.A. Ö. F. Yay. No: 524.
  • Parmaksızoğlu, İ.(1989). İbnBatutta seyahatnamesi. İstanbul: Milli Eğitim Bak.Yayınları.
  • Sağır, A. (2012). Zorunlu göçler, sürgünler ve yol hikayeleri. Ankara: Nobel Yay.
  • Sargut, S. A. (2001). Kültürlerarası farklılaşma ve yönetim. Ankara: İmge Kitabevi.
  • Tekin, M. (2009). Girişimcilik ve küçük işletme yöneticiliği. Konya: Günay Ofset .
  • Top, S. (2006). Girişimcilik keşif süreci. İstanbul: Beta Basın Yayın Dağıtım.
  • Ürper ve Diğ., (2016). Girişimcilik ve iş kurma, Eskişehir: A.Ö.F. Yayın No;1525.
OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi-Cover
  • ISSN: 2528-9527
  • Yayın Aralığı: Aylık
  • Yayıncı: ADAMOR Toplum Araştırmaları Merkezi