ALGI YÖNETİMİ VE PROPAGANDA: NAZİ ALMANYASI ÜZERİNDEN BİR DEĞERLENDİRME

1. Dünya Savaşı’nda alınan yenilgiyle Hitler propagandanın önemini kavramış ve propagandayı kitle iletişiminde bir yöntem olarak kullanmaya başlamıştır. Goebbels’in fikir liderliğinde yürütülen algı yönetimi ve propaganda uygulamaları hem Hitler iktidara gelmeden önce hem de geldikten sonra yoğun şekilde kitleler üzerinde uygulanmıştır. Pek çok araştırma Nazi Almanyası dönemini incelemiş olsa da, propaganda uygulamalarının hangi tekniğe dayandığını gösteren çalışmalar enderdir. Buradan hareketle bu çalışmanın amacı, Nazi Almanyası’nda kullanılan propaganda uygulamalarını Propaganda Analizi Enstitüsü’nün (1938) ve Shabo’nun (2008) teknikleri üzerinden ortaya koyarak algı yönetimi için nasıl kullanıldığını göstermektir. Çalışma, öncelikle propaganda tekniklerine kavramsal olarak açıklık getirmekte, ardından bu tekniklerin Nazi Almanyası’ndaki uygulamalarına yer vermektedir. Çalışmada propaganda tekniklerinin algı yönetiminin bir aracı olarak kullanıldığı görülmüştür.

Anahtar Kelimeler:

Propaganda, Algı Yönetimi, Nazi Almanyası, Joseph Goebbels

PERCEPTION MANAGEMENT AND PROPAGANDA: A REVIEW ON NAZI GERMANY

With the defeat in World War I, Hitler understands the importance of propaganda and starts to use propaganda as a method in mass communication. The perception management practices carried out under the opinion leadership of Goebbels were intensely applied on the masses both before and after Hitler came to power. Although many studies have examined the era of Nazi Germany, studies showing the technique of propaganda practices are rare. From this point of view, this study reveals the propaganda practices used in Nazi Germany through the techniques of the Propaganda Analysis Institute (1938) and Shabo’s (2008) and shows how they are used for perception management. Firstly, the study clarifies the propaganda techniques conceptually and then includes the applications of these techniques in Nazi Germany. The study indicates that propaganda techniques are used as a tool of perception management.

Keywords:

Propaganda, Perception Management, Nazi Germany, Joseph Goebbels,

PDF

___

Aydın, İ. (2008). İkinci Körfez Savaşında Irak’taki ABD propaganda bildirilerinin değerlendirilmesi. (Yayınlanmamış doktora tezi). Selçuk Üniversitesi, Konya.
Baird, J. W. (1983). From Berlin to Neubabelsberg: Nazi Film Propaganda and Hitler Youth Quex. Journal of Contemporary History. 18 (3), 495-515.
Beard M. (1934). Nazism: An Assault on Civilization, van Paassen P. (Ed.), Hitler Unexpurgated: Deletions from Mein Kampf (pp.268-272). New York: Harrison Smith and Robert Haas.
Bie, Y. (2016). The visual arts influence in Nazi Germany. SHS Web of Conferences (25) 02022. EDP Sciences. DOI: 10.1051/ 2015 SHS ICITCE 2 shsconf/201.625.02022.
Brown, É. (2018). Propaganda, misinformation, and the epistemic value of democracy. Critical Review. 30 (3- 4), 194-218.
Cambridge Dictionary. Meaning of propaganda in English. https://dictionary.cambridge.org/dictionary/english/ propaganda adresinden alındı.
Carter, E. B. & Carter, B. L. (2020). Propaganda and Protest in Autocracies. Journal of Conflict Resolution Forthcoming. DOI: 10.1177/002.200.2720975090
Cialdini, R. B. (2009). Influence: The psychology of Persuasion. New York: Harper Collins.
Cull, N. J., Culbert, D. H. & Welch, D. (2003). Propaganda and mass persuasion: A historical encyclopedia, 1500 to the present. New York: Abc-Clio.
Çakı, C. (2018). Adolf Hitler’in kült lider inşasında kullanılan propaganda posterlerinin göstergebilimsel analizi. Abant Kültürel Araştırmalar Dergisi. 3 (6), 24-38.
Çakı, C. (2018). Nazizm İdeolojisi Altında Hitler Gençliği: Nazi Almanyası Propaganda Afişleri Üzerine İnceleme. Elektronik Cumhuriyet İletişim Dergisi. 1 (1), 9-21.
Dictionary of Military and Associated Terms (2020, 20 Kasım), Algı Yönetimi. http://www.dtic.mil/doctrine/jel/ doddict/index.html adresinden alındı.
Doob, L. W. (1950). Goebbels’ principles of propaganda. Public Opinion Quarterly. 14 (3), 419-442.
Eldersveld, S. J. (1956). Experimental propaganda techniques and voting behavior. The American political science review. 50 (1), 154-165.
Evans, R. J. (1976). German Women and the Triumph of Hitler. The Journal of Modern History. 48 (1), 123-175.
Garfield, A. (2002). The Offence Of Strategic Ifluence: Making The Case For Perception Management Operations. Journal Of Information Warfare. 1 (3), 30-39.
Goebbels, J. (2019). Büyük Yalanlar – Yalanın ve Çürümenin Kitabı (2. Baskı). (Bolut, D. Çev.), İstanbul: Zeplin yayınları.
Green Bay Press-Gazette. (1934). Newspapers.com adresinden alındı.
Hamilton, R. F. (2014). Who voted for Hitler?. New Jersey: Princeton University Press.
Haswell J. (1985) The Tangled Web: The Art of Tactical and Strategic Deception. Wendover: John Goodchild.
Hitler, A. (1999). Kavgam. İstanbul: Ekol Yayıncılık.
Holocaust Chronicle. (2009). Prologue: Roots of the Holocaust. http://www.holocaustchronicle.org/StaticPages/50. html. adresinden alındı.
Institute for Propaganda Analysis, J. (1938). How to Detect Propaganda. Bulletin of the American Association of University Professors. 24 (1), 49-55. http://www.jstor.org/stable/40219502 adresinden alındı.
Jowett, G. S. & O’donnell, V. (2012). Propaganda & Persuasion (5th edition). London: Sage Publications.
Kasım, M. (2011). Hitler Döneminde Propaganda Aracı Olarak Radyo. Selçuk İletişim Dergisi. 6 (4), 64-75.
Le Bone, G. (2005). Kitleler Psikolojisi. İstanbul: Yağmur Yayınları.
Lee, A. M. (1945). The analysis of propaganda: a clinical summary. American Journal of Sociology. 51 (2), 126- 135.
Little, A. T. (2017). Propaganda and credulity. Games and Economic Behavior. 102, 224-232.
Lochner, L. P. (1948). The Goebbels Diariet. New York: Doubleday & Company.
Miller, A. H. & Robbins, J. S. (1989). Who did Vote for Hitler? A Reanalysis of the Lipset/Bendix Controversy. Polity. 21 (4), 655-677.
Nye, S. J. (2005). Yumuşak Güç: Dünya Siyasetinde Başarının Yolu. Ankara: Elips Kitap.
O’Shaughnessy, N. (2009). Selling Hitler: propaganda and the Nazi brand. Journal of Public Affairs: An International Journal. 9 (1), 55-76.
Özçağlayan, M. & Apak, D. (2017). Soğuk Savaş Yıllarında Algı Yönetimi, Haber ve Propaganda İlişkisi. Marmara İletişim Dergisi. 28, 107-130.
Özer, M. A. (2012). Bir Modern Yönetim Tekniği Olarak Algılama Yönetimi ve İç Güvenlik Hizmetleri. Karadeniz Araştırmaları. 33, 147‐180.
Pratkanis, A. & Alonson, E. (2018). İkna Çağı Propagandanın Gündelik Kullanımı ve Suistimali. İstanbul: The Kitap Yayınları.
Saydam, A. (2005). Algılama Yönetimi. İstanbul: Rota Yayınları.
Saydam, A. (2007). İletişimin Akıl ve Gönül Penceresi Algılama Yönetimi. (4. Baskı), İstanbul: Rota Yayınları.
Schacter, D. (2011). Psychology. New York: Worth Publishers.
Shabo, M. (2008). Techniques of propaganda and persuasion. Smyrna: Prestwick House Inc.
Siegel, P. C. (2005). Perception Management: IO’s Stepchild?. Low Intensity Conflict & Law Enforcement. 13 (2), 117-134.
Spaiser, V. (2008). Exploitation Of Information And Communication Technologies By Insurgent. London: King’s College.
Steigmann-Gall, R. (2000). Apostasy or religiosity? The cultural meanings of the Protestant vote for Hitler. Social History. 25 (3), 267-284.
Tanyeri Mazıcı, E. & Çakı, C. (2018). Adolf Hitler’in korku çekiciliği bağlamında kamu spotu reklamlarında kullanımı. Erciyes İletişim Dergisi. 5 (3), 290-306.
Türkoğlu, E. (2017). Küresel bir terör örgütü olarak IŞIDd’in dijital dergi kullanımı: Konstantiniyye üzerine bir inceleme. Erciyes İletişim Dergisi. 5 (1), 162-180.
Yourman, J. (1939). Propaganda Techniques Within Nazi Germany. The Journal of Educational Sociology. 13 (3), 148-163.