Zekat, İslam dininin temel esaslarından olup, zengin müslümanlar için farz bir ibadet olması yanında, İslam toplumunu kuşatan, kapsamlı bir yardımlaşma kurumudur. Müslüman zenginler, temel ihtiyaçları dışında kalan, artıcı malvarlıklarından, yılda bir kez %2.5 oranında bir bölümünü, Kur’an’ın öngördüğü yerlere, karşılıksız olarak, zekat niyeti ile verirler. Kişinin elinde bulunan ve ekonomik olarak, hakikaten veya hükmen artma özelliği bulunan bütün mallar, zekat malıdır. Hangi mallardan ne miktar zekat alınacağı, nisap miktarının ne olduğu ve zekatın kimlere verilebileceği, bizzat Kur’an ve Sünnet tarafından belirlenmiştir. Naslarda yer almayan, sanayi devrimi sonrası ortaya çıkan, yeni gelir kaynaklarının zekatı hususu ise, İslam hukukçularının içtihatları ile belirlenmeye çalışılmıştır. Konunun bu yönü ile ilgili hâlâ farklı içtihatlar üretilmektedir.

Almsgiving is a kind of charity which besiges the whole Muslim community besides its being a woship for rich Muslims. As is well known the rich Muslims %2.5 of their belongings by putting aside their essential needs from that belongings to the places and people which the Qur’an anticipates without hoping to take it back. Every kinds of goods which has a character of increase economically. The Qur’an and the tradition of the Prophet Muhammad have already determined in which goods and in which rate rich Muslims need to pay their almsgiving. The question of paying almsgiving of new income sources which was not found in the Qur’an and the Traditon has been tried to be solved by the interpretations of Islamic Lawyers. In this issue the Muslim jurisds have been producing different views.