SİNOP-KASTAMONU YÖRESİNDE GEÇİCİ BİR MESKEN TİPİ: “G E L İK ”

Beşeri faaliyetlerin en çarpıcı örnekleri olan yerleşmeler ve bunları meydana getiren meskenler açısından Türkiye adeta bir açık hava müzesi görünümündedir. Ülkemizin özel konumu, uzun tarihi geçmişi, çeşitli kavimlere ev sahipliği yapmasından kaynaklanan kültürel birikimi, sosyo-ekonomik özellikleri vb. faktörler yanında, bölgeden bölgeye değişen ve her bölgenin kendine has belirgin özelliklerini yansıtan iklim, yeryüzü şekilleri, jeolojik yapı, bitki örtüsü vb. coğrafî çevre faktörleri, Türkiye meskenlerindeki bu çeşitliliğin nedenlerinden sadece bazılarıdır. Türkiye genelinde görülen meskenler yapı malzemesi açısından olduğu kadar, fonksiyonları açısından da büyük farklılıklar gösterirler. Yapı malzemesi itibariyle taş, toprak, ağaç vb. gruplara ayrılırken, kullanım süreleri İtibariyle de daimi ve geçici olarak iki büyük kısma, İktisadî fonksiyonlarına göre de tarım, hayvancılık, turizm vb. amaçlı olarak çeşitli alt gruplara ayrılırlar. Fakat bunlardan bir kısmı, yapı malzemesi ve çevre şartları ile isimleri farklı olsa da fonksiyon itibariyle aynı İşi görmektedirler. Sinop-Kastamonu yöresi kıyı kuşağında görülen ve “gelik" adı verilen geçici meskenler bu duruma güzel bir örnek teşkil etmektedir.
Anahtar Kelimeler:

SİNOP, KASTAMONU, YÖRESİ

SİNOP-KASTAMONU YÖRESİNDE GEÇİCİ BİR MESKEN TİPİ: “G E L İK ”

___

  • CEYLAN, S. (1996) “Artvin Yöresinde Geçici Yerleşmelerden Olan Bağ Evlerinin Üç Farklı
  • Örneği: Bağ Evi, Üzüm Ambarı ve Koğ’lar”, A.Ü. III. Coğrafya
  • Sempozyumu Bildirileri (15-19 Nisan 1996), Ankara.
  • CEYLAN, S. (1998) “Trakya’nın Güneybatısında Göçebe Evlere Bir Örnek: Güme Ter”,
  • Türk Coğrafya Kurumu, 28. Coğrafya Meslek Haftası Bildirileri, 10-12
  • Haziran 1998, Edirne.
  • EMİROĞLU, M. (1977) “Bolu’da Geçici Bir Yerleşme Tipi: Güzle”, A.Ü. DTCF Coğrafya
  • Arş. Dergisi, Sayı: 8, Ankara (97-120).
  • KARABORAN, H. (1985) “İki Eğreti Yerleşme Şekli: Bam ve Pey”, Türk Dünyası
  • Araştırmaları Dergisi, Sayı: 39, İstanbul.
  • KÖSE, A. (1996) “İvrindi Çevresinde Saya Yerleşmeleri”, A.Ü. III. Coğrafya Sempozyumu
  • Bildirileri (15-19 Nisan 1996), Ankara.
  • SÖZER, A.N. (1996) “Coğrafya Terimleri Sorunumuza Eleştirel Bir Yaklaşım”, A.Ü. m .
  • Coğrafya Sempozyumu Bildirileri (15-19 Nisan 1996), Ankara.
  • TUNCEL, H.(1996) “Mezraa Kavramı ve Türkiye’de Mezraalar”, A.Ü. Türkiye Coğrafyası
  • Arş. ve Uyg. Mrk. Dergisi, Sayı: 5, Ankara (73-98).
  • TUNÇDİLEK, N. (1967) Türkiye İskan Coğrafyası: Kır İskanı, İ.Ü. Coğrafya Enst., Yay.
  • No: 49, İstanbul.
  • TÜMERTEKİN, E. - ÖZGÜÇ, N. (1998) Beşeri Coğrafya, Çantay Kitabevİ Yay., İstanbul.
  • YILMAZ, C, (1991) “Batı Avrupa Ülkelerinde Çalışan Türk İşçilerinin Türkiye’de Kırsal
  • Kesim Üzerine Etkileri ve Yeni Bir Yerleşme Tipi Örneği: Türkeli-
  • Güzelkent”, Coğrafya Meslek Haftası Bildirileri (20-24 Kasım 1991),
  • İzmir.
  • YILMAZ, C. (1996) “Batı Karadeniz Bölümünde (Sİnop-TUrkeli) Bir Kır Yerleşmesi:
  • Kctytabaşı Divanı", A.Ü. III. Coğrafya Sempozyumu Bildirileri (15-19
  • Nisan 1996), Ankara.
  • YÜCEL, T. (1995) “Türkiye’nin Kır Yerleşmeleri ve Tipleri Üzerine Yeni Görüşler”, Türk
  • Kültürünü Araştırma Enst. Dergisi, Sayı: XXXI /1-2, Ankara (447-469).
  • -