Yunus Emre’nin Risaaetü'n-Nushiyye adlı eserinin baş tarafında debit şeklinde bir fiil vardır. Bu kelime, Tarama Sözlüğü’nde «depretmek, kımıldatmak» diye anlamlandırılmıştır. Aynı kelimeye Abdülbaki Gölpınarlı, Yunus Emre Risalat al-Nushıyya İsimli eserinin sözlük bölümünde hiç yer vermemiştir. Bir kelimeyi doğru anlamlandırabilmek için, hiç şüphesiz, kullanıldığı kontekse bakmak gerekir. Tarama Sözlüğü'nde sadece kelimenin geçtiği beyit konteks olarak kabul edilmiştir. Bir bakıma beyit kelimenin konteksidir. Ancak, sadece kelimenin geçtiği beyit, bazen o kelimeyi doğru anlamlandırmamıza yetmeyebilir. Böyle olunca, metnin daha büyük bîr bölümünü konteks olarak kullanmak lazımdır. Zaten konteks [bağlam = çevre): Bir dili birimini çevreleyen, ondan önce ya da sonra gelen, bir çok durumda söz konusu bîrimi etkileyen, onun anlamını, değerini belirleyen birim ya da birimler bütünüdür.