Öğretmen Adaylarının Kamusal Entelektüellik Düzeylerinin Belirlenmesi: Bir Ölçek Geliştirme Çalışması ve Ölçeğin Uygulanması

Bu çalışmanın amacı öğretmen adaylarının kamusal entelektüellik düzeylerini belirlenmesine yönelik bir ölçek geliştirmek ve öğretmen adaylarının farklı değişkenler (cinsiyet, program, anne ve baba eğitim seviyesi) açısından kamusal entelektüellik düzeylerini incelemektir. Araştırmada betimsel araştırma yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini 2011-2012 güz döneminde Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Eğitim Fakültesi’nde 3. sınıfta öğrenim gören toplam 305 öğretmen adayı oluşturmaktadır. Çalışmada geçerliği ve güvenirliği sağlanan altı faktörlü23 maddeden oluşan Kamusal Entelektüellik Düzey Belirleme Ölçeği geliştirilmiştir. Elde edilen veriler öğretmen adaylarının kamusal entelektüellik düzeylerinin cinsiyet değişkeni hariç diğer değişkenler açısından anlamlı bir farklılık oluşturmadığını göstermektedir.

Anahtar Kelimeler:

Entelektüel, kamusal entelektüellik düzey belirleme ölçeği, öğretmen adayı

PDF

___

AKÇAY Recep Cengiz (2003). “Küreselleşme, Eğitimsel Yoksunluk ve Yetişkin Eğitimi”, Milli Eğitim, S.159, http://dhgm.meb.gov.tr/yayimlar/dergiler/Milli_Egitim_Dergisi/159/akcay.htm, ET: 08.03.2013.
AYBEK Birsel (2006). Konu ve Beceri Temelli Eleştirel Düşünme Öğretiminin Öğretmen Adaylarının Eleştirel Düşünme Eğilimi ve Düzeyine Etkisi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, y.d.t., Adana.
AYBEK Birsel (2007). “Eleştirel Düşünmenin Öğretiminde Öğretmenin Rolü”, Bilim, Eğitim ve Düşünce Dergisi, C.7, S.2, http://www.universite-toplum.org/text.php3?id=322, ET:18.11.2013.
AYDIN YILMAZ Zeynep (2006). “Sınıf Öğretmeni Adaylarının Okuma Alışkanlığı”, İlköğretim Online, C.5, S.1, s.1-6.
AYDOĞAN İsmail (2008). “Bilim İnsanı ve Entelektüel Özellik”, Girne American University Journal of Social and Applied Science, C.3, S.6, s.81-87.
ATASÜ TOPÇUOĞLU Reyhan (2006). “Foucault ve Entelektüeller”, Doğu Batı Düşünce Dergisi, S.37, s.222-223.
BAHAR Hüseyin Hüsnü (2008). “Cinsiyet ve Branşa Göre Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Serbest Zaman Etkinlikleri(Erzincan Eğitim Fakültesi Örneği)”, Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, C.10, S.2, s.117-140.
BALAY Refik (2004). “Küreselleşme, Bilgi Toplumu ve Eğitim”, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, C.37, S.2,s.61-82.
BALKAR Betül ve ÖZGAN Habib (2010). “Küreselleşmenin İlköğretim Kademesindeki Eğitim Sürecine Etkilerine İlişkin Öğretmen Görüşleri”, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, C.10, S.19, s.1-22.
BÜYÜKÖZTÜRK Şener (2004). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı, Ankara: PegemA Yayıncılık.
ÇAĞAN Kenan (2003). “Entelektüel İmgesi Üzerine”, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, C.5, S.1, s.161-170.
DOUGLAS Kellner. Intellectuals and New Technologies, http://pages.gseis.ucla.edu/faculty/kellner/essays/intellectualsnewtechnologies.pdf, ET: 30.11.2013.
EKİNCİ Öznur (2009). Öğretmen Adaylarının Empatik ve Eleştirel Düşünme Eğilimlerinin İncelenmesi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, y.y.t., Adana.
Eleştirel Düşünme. Nevzat Battal, http://scholar.google.com.tr/scholar?hl=tr&q=battal%2C+ele%C5%9Ftirel+d%C3%BC%C5%9F%C3%BCnme&btnG=&lr, ET: 18.02.2013.
Entelektüel Liderlik. Ali Akdemir, http://hurarsiv.hurriyet.com.tr/goster/haber.aspx?id=104785, ET: 17.02.2013.
FISHER Donald (1990). “Homo Academicus”, Journal of Higher Education, C.61, S.5, s.581-591.
FOUCAULT Michel (2000). Entelektüelin Siyasi İşlevi, (Çev.: Işık Ergüden ve Osman Akınhay), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
GİRAY Emine Nihal (2009). Türk Milletinin Aydınlanmasında Bir Entelektüel Olarak Mustafa Kemal Atatürk, Yeditepe Üniversitesi Atatürk İlkeleri ve İnkılap Tarihi Enstitüsü, y.y.t., İstanbul.
GRAFTON Antony (2001). “The Public Intellectual and the American University”, American Scholar, C.70, S.4, s.41-54.
GÜNDÜZ Şemsettin ve ODABAŞI Ferhan (2004). “Bilgi Çağında Öğretmen Adaylarının Eğitiminde Öğretim Teknolojileri ve Materyal Geliştirme Dersinin Önemi”, The Turkish Online Journal of Educational Technology, C.3, S.1, s.43-48.
KARADAĞ Ahmet ve ASLAN Seyfettin (2013). “Entelektüel Özerklik ve Sivil Toplum”, C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, C.14, S.1, s.185-198.
KAZU Hilal ve ERSÖZLÜ Z. Nur (2008). “Öğretmen Adaylarının Problem Çözme Becerilerinin Cinsiyet, Bölüm ve ÖSS Puan Türüne Göre İncelenmesi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, C.8, S.1, s.161-172.
KOÇAKOĞLU Melih ve TÜRKMEN Lütfullah (2010). “Biyoloji Dersine Yönelik Tutum Ölçeği Geliştirilmesi”, Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, C.11, S.2, s.229-245.
KURNAZ Mehmet Altan ve YİĞİT Nevzat (2010). “Fizik Tutum Ölçeği: Geliştirilmesi, Geçerliliği ve Güvenilirliği”, Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, C.4, S.1, s.29-49.
MAHÇUPYAN Etyen (2006). “Hangi entelektüel?”, Doğu Batı Düşünce Dergisi, S.35, s.11-25.
NOSICH Gerald M. (2012). Eleştirel Düşünme ve Disiplinlerarası Eleştirel Düşünme Rehberi, (Çev.: Birsel Aybek), Ankara: Anı Yayıncılık.
ODABAŞ Hüseyin, ODABAŞ Z. Yonca ve POLAT Coşkun (2008). “Üniversite Öğrencilerinin Okuma Alışkanlığı: Ankara Üniversitesi Örneği”, Bilgi Dünyası, C.9, S.2, s.431-465.
Öğrencilerin Televizyon İzleme Alışkanlıkları. Millî Eğitim Bakanlığı Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı (EARGED), http://yegitek.meb.gov.tr/tamamlanan/TV_izleme.pdf, ET: 28.11.2013.
ÖZCAN Zeki (2006). “Sosyo-kültürel Fenomen Olarak Entelektüeller”, Doğu Batı Düşünce Dergisi, S.36, s.35-62.
SAID Edward Waide (2011). Entelektüel: Sürgün, Marjinal, Yabancı, (Çev.: Tuncay Birkan), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
SCHERMELLEH-ENGEL Karin, MOOSBRUGGER Helfried ve MULLER Hans (2003). “Evaluating the Fit of Structural Equation Models: Test of Significance and Descriptive Goodness-of-Fit Measures”, Methods of Psychological Research Online, C.8, S.2, s.23-74.
SEYMOUR Martin Lipset (1960). Political Man: The Social Bases of Politics, New York: Doubleday.
ŞİMŞEK Cafer (2003). “Çocuk ve Aile Eğitimi”, Eğitişim Dergisi, S.1, http://www.egitisim.gen.tr/site/arsiv/34-1.html ET: 27.01.2014.
TAFTALI Oktay (2006). “Batı Medeniyetinin Mutsuz Çocuğu Entelektüel”, Doğu Batı Düşünce Dergisi, S.35, s.165-174.
TUNÇ ŞAHİN Canan (2011). “Yerel Tarih Uygulamalarının Başarıya ve Öğrenci Ürünlerine Etkisi”, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, C.4, S.16, s.453-462.
Türk Dil Kurumu (TDK), http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_bts&arama=kelime&guid=TDK.GTS.52a5f22f498d99.94258687, ET: 28.11.2013.
URL-1, Eleştirel Düşünme, http://mebk12.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/48/01/967742/dosyalar/2012_12/12011401_eletireldnme.pdf, ET: 27.01.2014.
URL-2, Türkiye'de kitap okuma oranı % 0.01, http://yenisafak.com.tr/kultur-sanat-haber/turkiyede-kitap-okuma-orani 00110.12.2012-427386, ET: 28.11.2013.
WEIMING Tu (2005). “Intellectuals in a World Made of Knowledge”, The Canadian Journal of Sociology/Cahiers Canadiens de Sociologie, C.30, S.2, s.219-226.
YILMAZ Hüseyin (2007). Akademik Yöneticilerin Entelektüel Düzeylerinin Ölçülmesi, Kocaeli Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, y.d.t., Kocaeli.
YILMAZ Bülent, KÖSE Eda ve KORKUT Şelale (2009). “Hacettepe Üniversitesi ve Bilkent Üniversitesi Öğrencilerinin Okuma Alışkanlıkları Üzerine Bir Araştırma”, Türk Kütüphaneciliği, C.23, S.1, s.22-51.
Türkiye Okuma Kültürü Haritası. Kültür ve Turizm Bakanlığı Kütüphaneler ve Yayımlar Genel Müdürlüğü,http://www.kygm.gov.tr/Eklenti/55,yonetici ozetipdf.pdf?0, ET: 8.12.2013.