Öğrencilerin Teknolojiyle Kendi Kendine Öğrenme ve Bilgisayarca Düşünme Becerilerinin İncelenmesi

Öğrencilerin bilgisayar, tablet, telefon gibi cihazlarla geçirdikleri sürenin artması ile birlikte bu ortamlarda eğitsel anlamda ne kadar süre geçirdiklerinin önemi ortaya çıkmıştır. Eğitsel amaçlı teknoloji kullanımında öğrencilerin kendi başlarına öğrenmeleri gerektiği anlaşılmaktadır. Günümüz teknolojisinin hızlı ilerlemesi ile geldiği noktada bilgi kaynaklarına çevrimiçi erişim önemli ölçüde kolaylaşmış durumdadır. Bu durum öğrenciler için teknolojiyi kullanarak kendi kendilerine öğrenme fırsatı yaratmaktadır. Öğrencilerin teknolojiyle kendi kendine öğrenme becerisini kazanabilmeleri için bilgisayara yönelik olumlu tutum göstermeleri beklenmektedir. Tüm bireyler için geçerli bir düşünme becerisi olan bilgisayarca düşünme; gerçek hayat problemlerini çözmek için bilgisayar kullanmak için gerekli olan bilgi, beceri ve tutuma sahip olmak olarak ifade edilmektedir. Öğrencilere bilgisayarca düşünme becerisi kazandırılması onları gelecekteki sivil yaşamlarına hazırlamak açısından önemlidir. Bu çalışma, ortaokul öğrencilerinin teknolojiyle kendi kendine öğrenme düzeyleri ve bilgisayarca düşünme beceri düzeyleri arasındaki ilişkinin belirlenmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Çalışmada ilişkisel tarama modelinden yararlanılmıştır. Verilerin elde edilmesi sürecinde kişisel bilgi formu, “Çocuklar için Teknolojiyle Kendi Kendine Öğrenme Ölçeği” ve “Bilgisayarca Düşünme Beceri Düzeyleri Ölçeği” kullanılmıştır. Çalışma, Tokat ilinde öğrenim gören 162 erkek öğrenci ve 201 kız öğrenci olmak üzere toplam 363 ortaokul öğrencisi ile yürütülmüştür. Sonuç olarak; ortaokul öğrencilerinin teknolojiyle kendi kendine öğrenme düzeylerinin ve bilgisayarca düşünme beceri düzeylerinin yüksek olduğu, bilgisayarca düşünme beceri düzeylerinin algoritmik düşünme alt boyutunda erkek öğrenciler lehine anlamlı bir farklılık olduğu, teknolojiyle kendi kendine öğrenme düzeyleri ile bilgisayarca düşünme düzeyleri arasında pozitif yönde ilişki olduğu ve teknolojiyle kendi kendine öğrenme düzeyleri ile bilgisayarca düşünme beceri düzeylerinin problem çözme alt boyutu arasında negatif yönde istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olduğu bulunmuştur.

___

  • Barr, V. ve Stephenson, C. (2011). Bringing computational thinking to K-12: What is involved and what is the role of the computer science education community? Acm Inroads, 2(1), 48–54.
  • Curzon, P. (2015). Computational Thinking: Searching to Speak. Queen Mary, University of London.
  • Çakır, E. (2017). Ters yüz sınıf uygulamalarının fen bilimleri 7. sınıf öğrencilerinin akademik başarı, zihinsel risk alma ve bilgisayarca düşünme becerileri üzerine etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Samsun.
  • Çakır, E. ve Yaman, S. (2018). Ters yüz sınıf modelinin öğrencilerin fen başarısı ve bilgisayarca düşünme becerileri üzerine etkisi, Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 38(1), 75-99.
  • Demir, A. ve Yurdugül, D. (2013). Çocukların Teknolojiyle Kendi Kendine Öğrenme Ölçeğinin Türkçe uyarlanması: Bir geçerlik çalışması. e-Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 4(3), 58-73.
  • Demir, Ö., Yaşar, S., Sert, G. ve Yurdugül, H. (2014). Çocukların bilgisayara yönelik tutumları ile teknolojiyle kendi kendine öğrenmeleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 39(176).
  • Fraenkel, J. R. ve Wallen, N. E. (2009). How to design and evaluate research in education (Seventh ed.). New York: Mc Graw-Hill. Grover, S. ve Pea, R. (2018). Computational thinking: A competency whose time has come. Computer Science Education: Perspectives on Teaching and Learning in School, 19.
  • Güneş, B. Z. (2019). Özel yetenekli öğrencilerin teknoloji ile birlikte kendi kendine öğrenme seviyelerinin incelenmesi: Balıkesir ili örneği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul, Türkiye.
  • Korkmaz, Ö., Çakır, R. ve Özden, M. Y. (2015). Bilgisayarca düşünme beceri düzeyleri ölçeğinin (BDBD) ortaokul düzeyine uyarlanması. Gazi Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(2), 143-162.
  • Karaçaltı, C., Korkmaz, Ö. ve Çakır, R. (2018). Öğrencilerin programlama başarılarının bilgisayarca-eleştirel düşünme ile problem çözme becerileri çerçevesinde incelenmesi. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2), 343-370.
  • Levi Weese, J. (2016). The impact of STEM experiences on student self-efficacy in computational thinking. American Society for Engineering Education, 26-35.
  • Liu, X., Macmillan, R. ve Timmons, V. (1998). Assessing the impact of computer integration on students. Journal of Research on Computing in Education, 31(2), 189-203.
  • Oluk, A. (2017). Öğrencilerin bilgisayarca düşünme becerilerinin mantıksal matematiksel zekâ ve matematik akademik başarıları açısından incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Amasya Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Amasya.
  • Öztürk, S. ve Alper, A. (2019). Programlama öğretimindeki ters/yüz öğretim yönteminin öğrencilerin başarılarına, bilgisayara yönelik tutumuna ve kendi kendine öğrenme düzeylerine etkisi. Bilim, Eğitim, Sanat ve Teknoloji Dergisi, 3(1), 13-26.
  • Repenning, A., Grover, R., Gutierrez, K., Repenning, N., Webb, D. C., Koh, K. H. ve diğerleri (2015). Scalable game design: A strategy to bring systemic computer science education to schools through game design and simulation creation. ACM Transactions on Computing Education, 15(2), 1–31. https://doi.org/10.1145/2700517
  • Svedberg, M. K. (2010). Self-directed learning and persistence in online asynchronous undergraduate programs. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Virginia State University, Virginia, ABD.
  • Şahiner, A. ve Kert, S. B. (2016). Komputasyonel düşünme kavramı ile ilgili 2006-2015 yılları arasındaki çalışmaların incelenmesi, Avrupa Bilim ve Teknoloji Dergisi, 5(9), 38-43.
  • Taşdemir, L. (2017). Özel yetenekli öğrencilerin bilgisayara yönelik tutumları ve teknoloji ile kendi kendine öğrenmeleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Teo, T. (2008). Assessing the computer attitudes of students: An Asian perspective. Computers in Human Behavior, 24, 1634-1642.
  • Wing, J. M. (2008). Computational thinking and thinking about computing. Philosophical Transactions of the Royal Society A, 366, 3717–3725.
  • Zhong, R. (2020). The Coronavirus Exposes Education’s Digital Divide. nytimes.com: https://www.nytimes.com/2020/03/17/technology/china-schools-coronavirus.html adresinden alındı. Erişim tarihi: 07.05.2020.
Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi-Cover
  • ISSN: 1300-302X
  • Yayın Aralığı: Yılda 2 Sayı
  • Başlangıç: 1986
  • Yayıncı: Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi