TÜRKİYE’DE ADALET EĞİTİMİ VE ADALET MESLEK YÜKSEKOKULLARI ÖĞRETİM PROGRAMLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ

Türk hukuk sisteminin bütün boyutlarıyla daha sağlıklı işletilebilmesi ve sosyal yaşamda adaletin sağlanmasında, adalet eğitimi son derece önemlidir. Bu öneme binaen Türkiye’de adalet eğitimi, ilkokuldan başlamakta ve yükseköğretime kadar sürmektedir. Genellikle değerler içerisinde işlenen adalet konusuna ek olarak, Milli Eğitim Bakanlığı, programlara yönelik dersler de ekleme çabasındadır. Ancak hukuk sisteminin sağlıklı işleyişinde tek başına adalet eğitimi yeterli olmayıp; bu sistemi işletecek nitelikli profesyonel elemanların yetiştirilmesi de çok önemlidir. Türkiye’de sözü geçen nitelikli hukuk çalışanlarını yetiştirmekle yükümlü kurumlar, Hukuk Fakülteleri, Adalet Meslek Yüksekokulları ve Adalet Meslek Liseleridir. Bu çalışmanın amacı, Adalet Meslek Yüksekokulları öğretim programlarını değerlendirmektir. Dokümanter analiz şeklinde yürütülen çalışmada, Adalet Meslek Yüksekokullarının, başta mezunların istihdamı olmak üzere ciddi sorunlarla karşı karşıya olduğu belirlenmiştir. Çalışmada, bu sorunun ana nedeninin öğretim programları olduğu değerlendirilmiştir. Bu bakımdan Adalet Meslek Yüksekokulları öğretim programlarının, başta amaç olmak üzere tüm öğeleriyle yeniden ele alınmasının yararlı olduğu sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Adalet Meslek Yüksekokulları, Adalet Öğretim Programları

Turkish law all aspects of the system of administrating more healthy and social life in providing justice, justice training is extremely important. In honor of Justice in this Turkey training, from elementary school and takes up to higher education. Generally, see justice rendered in addition to values, the Ministry of national education, programs, courses that are also endeavoring to add. But the healthy functioning of the legal system in the training of Justice alone is not enough; This system will operate the cultivating of qualified professionals is also very important. Turkey qualified for educating their employees shall be mentioned in the legal institutions, law schools, Justice Vocational and Occupational Justice It is the high school The aim of this study is to evaluate the Justice Vocational curriculum. The study, carried out in the form of a documentary analysis Justice Profession including employment, especially for the College of Alumni is facing serious problems have been identified. In the study, is the main cause of this problem is teaching programs were evaluated. In this regard, Justice Vocational training programmers, particularly the objective upon receipt of all items to be reconsidered was concluded to be useful

PDF

___

Balkan, A. ve Üstüntaş, İ. (2013). Mesleki Eğitimde Yeni Cazibe Merkezleri: Adalet Meslek Yüksekokulları. 3.Uluslararası Meslek Yüksekokulu Sempozyumu, 2-4 Ekim, Ardahan.

Çetin, K. (2003). Türk Eğitim Tarihinde Sosyal Bilimler Ve Sosyal Bilgilerin Tarihsel Süreci. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 2 , Sayı 1.

Çetin, K. (2010). Türk Eğitim Tarihinde Sosyal Bilimler ve Sosyal Bilgilerin Tarihsel Süreci. e-dergi.atauni.edu.tr/ataunisosbil/article/download. Çolak, N.İ. (2014). Türkiye’de Hukuk Eğitiminin Sorunları ve YenidenDüzenlenmesi.http://www.ilkercolak.com.tr/turkiye%E2%80%99de-hukuk- egitiminin-sorunlari-ve-yeniden-duzenlenmesi (Erişim: 25 Ekim 2014).

Deveci, H. (2009). Sosyal Bilgiler Dersinde Kültürden Yararlanma: Öğretmen Adaylarının Kültür Portfolyolarının İncelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 8 , Sayı 28.

Doğan, S. (2014). Uygarlık Merkezli Ahlak ve Adalet Eğitimi Yaklaşımı. BEU. SBE. Dergisi. 3 (1): 111-126.

Fidan, N. (1996). Okulda Öğrenme ve Öğretme. Ankara: Alkım Yayınevi

İmamoğlu, H. V. ve Çeken, R. (2011). ilköğretim Sosyal Bilgiler Dersinin Bilim Tarihi Açısından Fen ve Teknoloji Dersi ile ilişkilendirilmesi Üzerine Disiplinler Arası Bir Bakış. ODTÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi. 2 (3): 72-87.

Karatekin, K., Merey, Z., Sönmez, Ö. F. ve Kuş, Z. (2012). Sosyal Bilgiler Öğretmen Adaylarının İnsan Hakları Eğitimine Yönelik Tutumları. Turkish Studies- International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, Cilt 7, Sayı 4.

Koçoğlu, E. (2013). Sosyal Bilgiler Öğretmen Adaylarının, Okul Yöneticilerinde Olması Gereken Demokratik Tutum ve Davranışlara İlişkin Görüşleri. Turkish Studies, Volume 8/6 p. 413-430.

Mindivanlı, E. ve Aktaş, E. (2011). Sosyal Bilgiler 6. Sınıf Müfredatında Yer Alan Milli Ve Evrensel Değerler. Bayburt Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 6, Sayı 1.

Özen, Y., Güleryüz, K. ve Özen, H. B. (2012). ilköğretim 1–3 Sınıf Hayat Bilgisi, 4–5 Sınıf Sosyal Bilgiler Dersindeki Değerler ve Değerler Eğitiminin İncelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, Cilt 1, Sayı 4.

Semenderoğlu, A. ve Gülersoy, A.E. (2005). Eski ve Yeni 4-5. Sınıflar Sosyal Bilgiler Öğretim Programının Değerlendirilmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 18, 141-152.

Topakkaya, A. (2009). Aristoteles’te Adalet Kavramı. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2 (6): 622-633.

Varış, F. (1996). Eğitimde Program Geliştirme Teori-Teknikler. Ankara: Meteksan (10. Baskı).

Yalar, T. ve Yanpar Yelken, T. (2011). Değerler Eğitiminin İyileştirilmesi İle İlgili Öğretmen Görüşlerinin Belirlenmesi Ve Bir Program Modülü Örneğinin Geliştirilmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi. Cilt 10 , Sayı 38.

Yaşar, Ş. ve Çengelci, T. (2012). Sosyal Bilgiler Dersinde Değerler Eğitimine İlişkin Bir Durum Çalışması. Uluslararası Avrasya Sosyal Bilimler Dergisi, 3 ( 9): 23- 32.