TÜRKÇE ÖĞRETMENİ ADAYLARININ AMACA UYGUN METİN YAZMA İLE İLGİLİ GÖRÜŞLERİNİN BELİRLENMESİ

Bu çalışmanın amacı Türkçe öğretmeni adaylarının eğitim ortamlarında ihtiyaç duydukları niteliklerde amaca uygun metinler yazma konusundaki düşüncelerini belirlemektir. Araştırmada öğretmen adaylarının görüşlerini belirlemek üzere görüş formu kullanılmıştır. Bu formun hazırlanmasında literatür ve uzman görüşüne başvurulmuştur. Veriler içerik analizi yapılarak çözümlenmiştir. Güvenirlik için kodlayıcılar arası uyum yapılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre Türkçe öğretmeni adayları daha çok deneme türünde metinler yazmada kendilerini yeterli görmektedir. Deneme yazmada yeterli görme gerekçelerinin en önemlileri ise duygu ve düşünceleri rahat ifade etme ve konu sınırlamasının olmamasıdır. Öğretmen adayları meslek hayatlarında ders konusuyla ilgili metin yazmalarının öğretmen, öğrenci, ders kitapları ve metinler, öğrenme-öğretme süreci açısından gerekli olduğu görüşündedirler. Ayrıca öğretmen adaylarının çoğunluğu ihtiyaç olduğunda ders konusuyla ilgili metin yazabileceğine inanmaktadır. Ders konusuyla ilgili metin yazarken dikkat edecekleri hususlar öğrenci, dil ve anlatım, konu/içerik, program/kazanımlar temalarında karşımıza çıkmaktadır. Öğretmen adayları amaca uygun metin yazmanın gerekli olduğuna inanmakta ve bu konuda kendini yeterli görmektedir. Ders kitaplarındaki metinlerin taşıdığı problemlerin farkında olan öğretmen adayları ihtiyaç halinde metin yazsalar dikkat edeceği hususların bilincindedir.Anahtar Kelimeler: Amaca uygun metin yazma, metinler, Türkçe öğretmeni adayları

The aim of this study is to determine Turkish teacher candidates’ thoughts about writing texts fitting for purpose in the qualifications they need in the educational environment. The survey form was used to determine the opinions of teacher candidates. Literature and expert opinion were consulted in the preparation of this form. Data were analyzed by content analysis. Compliance between coders is made for reliability. Turkish teacher candidates see themselves sufficient mostly in writing essay texts according to the survey results. The most important reasons for seeing themselves sufficient in writing essay texts are expressing thoughts and feelings easily and having no restrictions in topics. Teacher candidates hold the opinion that it is necessary for teachers, students, textbooks and texts, learningteaching process to write texts on the course topics. In addition, the majority of teachers believe that when needed, they can write texts on the course topics. The issues which require their attention while writing texts about course topics emerge in the themes as students, language and expression, subject/content, program/achievements. Teacher candidates believe that writing texts fitting for purpose is necessary and see themselves sufficient in this regard. Teachers who are aware of the problems inherent in the texts in textbooks are conscious of the issues they will note while writing texts in case of need

Keywords:

Writing texts fitting for purpose, texts Turkish teacher candidates,

PDF

___

Açık, F. (2010). Türkçe öğretmeni yetiştirme programında mevcut alan derslerinin kültürel boyutu. Türklük Bilimi Araştırmaları, 27, 15-26.
Adalı, O. (2004). Anlamak ve anlatmak. İstanbul: Pan Yayınları
Aytaş, G. (2006). Edebi türlerden yararlanma. Milli Eğitim 169, 261-276.
Bağcı, H. (2007). Türkçe öğretmeni adaylarının yazılı anlatım derslerine yönelik tutumları ile yazma becerileri üzerine bir araştırma. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Bağcı, H. (2011). Yazılı anlatım ve unsurları. (Ed: M. ÖZBAY), Yazma Eğitimi. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık. s. 85-124
Chien, S.C. (2012). Students' use of writing strategies and their English writing achievements in Taiwan. Asia Pasific Journal of Education, 32 (1), 93-112.
Clavel-Arroitia, B. & Fuster-Márquez, M. (2014). The authenticity of real texts in advanced English language textbooks. ELT Journal, 68 (2), 124-134. http://eltj.oxfordjournals.org/ (Erişim tarihi: 30.09.2014).
Coşkun, E. (2007). Yazma eğitimi. (Ed: A. KIRKKILIÇ ve H. AKYOL), İlköğretimde Türkçe öğretimi. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık. s. 49-90.
Creswell, J. W. (2007). Qualitative ınquiry research &research design. Second edition. London: Sage.
Çeçen, M. A. (2011). Yazma eğitimi açısından metin bilgisi. (Ed: M. ÖZBAY), Yazma eğitimi Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık. s. 127-144.
Duman, A. (2003). Türk soylulara Türkiye Türkçesi öğretiminde metin seçimi. Türklük Bilimi Araştırmaları Türkçenin Öğretimi Özel Sayısı 13, 151-155.
Duman, A. (2005).Türkçe eğitiminde yazdırma çalışmaları. Türk Dili 654, 542- 545.
Duman, A. (2010). Türkçe eğitiminde metne müdahale sorunu. Türklük Bilimi Araştırmaları, 27, 285-295.
Geist, U. (2005) Stylistic imitation as a tool in writing pedagogy. (Ed: G. Rijloorsdam, H. Bergh & M. Couzijn), Effective learning and teaching of writing (ahandbook of writing in education. Boston: Kluwe Academic Publishers. s. 169-181. http://en.bookfi.org/ (Erişim tarihi: 11.12.2013).
Göçer, A. (2010b). Türkçe öğretiminde çok uyaranlı bir öğrenme ortamı oluşturmak için seçkin edebi ürünlerden yararlanma. Türklük Bilimi Araştırmaları Türkçe Öğretimi Özel Sayısı, 27, 341-369.
Gündoğdu, A. E. (2011). İlköğretim sekizinci sınıf dinleme metinlerinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Turkish Studies 6(1), 1217-1227.
Güven, A. Z. (2011). İlköğretim ikinci kademe Türkçe öğretim programına ilişkin öğretmen görüşleri. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi 29, 121-133.
Karatay, H. (2011). Süreç temelli yazma modelleri: planlı yazma ve değerlendirme. (Ed: M. ÖZBAY), Yazma eğitimi. Ankara: Pegem Akademi Yayınları. s. 21-40.
Kırkkılıç, A. ve Maden, S. (2010). İlköğretim ve lisans programlarındaki değişiklikler sonrasında Türkçe öğretmenliği mesleğinin ve Türkçe eğitimi bölümlerinin durumu. Türklük Bilimi Araştırmaları, 27, 477-502.
Liamputtong, P. (2009).Qualitative Research methods. Australia New Zeland: Oxford University Press.
Maltepe, S. (2006). Yaratıcı yazma yaklaşımı açısından Türkçe derslerindeki yazma süreçlerinin ve ürünlerinin değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara.
Okur, A. (2011). Türkçe ders kitaplarında metinlerin türsel özellikleri. (Ed: H. ÜLPER), Türkçe ders kitabı çözümlemeleri. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık. s. 115-141.
Onan, B. (2013). Türkçenin ana dili olarak öğretiminde karşılaşılan sorunlar ve çözüm önerileri. (Ed: A. GÜZEL & H. KARATAY), Türkçe öğretimi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yayınları. s. 107-130.
Özbay, M. (2006). Türkçe özel öğretim yöntemleri I. Ankara: Öncü Kitabevi
Özbay, M. (2010). İlköğretim okulları Türkçe ders kitaplarındaki anlama sorularının öğrencilerin düşünme becerilerine katkısı. Türkçe öğretimi yazıları. s.171. Ankara: Öncü Kitabevi
Özkara, Y. (2007). 6+1 analitik yazma ve değerlendirme modelinin 5. sınıf öğrencilerinin hikâye edici metin yazma becerilerini geliştirmeye etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
Uçgun, D. (2010). Özel öğretim yöntemleri dersinin Türkçe öğretmeni yetiştirme sürecine katkısı. Türklük Bilimi Araştırmaları 27, 707-719.
Uygun, M. & Katrancı, M. (2013). Sınıf öğretmenlerinin Türkçe derslerinde karşılaştıkları sorunlara ilişkin görüşleri. Çankırı Karatekin Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 4(1): 255-270.
Yağmur, K. (2011). Türkçe ders kitaplarının üst düzey bilişsel becerileri geliştirme yeterliliği. (Ed: H. ÜLPER), Türkçe ders kitabı çözümlemeleri. Ankara: Pegem Akademi Yayınları. s. 191-221.
Yıldız, C., Okur, A., Arı, G. & Yılmaz, Y. (2010). Yeni öğretim programına göre kuramdan uygulamaya Türkçe öğretimi. (Ed: C. YILDIZ) Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Zorbaz, K. Z. (2014). Yazma eğitimi. (Ed: M. YILMAZ) Yeni gelişmeler ışığında Türkçe öğretimi. Ankara: Pegem Akademi Yayınları. s. 109-145.