OKULÖNCESİ DÖNEM ÇOCUKLARININ TELEVİZYON İZLEME ALIŞKANLIKLARI VE ANNE BABA TUTUMLARI

Bu araştırmada okulöncesi dönemdeki çocukların televizyon izleme alışkanlıkları ile anne-baba tutumları arasındaki ilişki incelenmiştir. Temel problem olarak ailenin, çocukların televizyon izleme alışkanlıkları üzerinde etkisi var mıdır?, İzlenecek televizyon programlarının aile ve çocuklar üzerindeki etkileri nelerdir?, Ailelerin çocukların izleyecekleri televizyon programlarını seçerken nelere dikkat ettikleri  gibi konular araştırılarak  öneriler de bulunulmuştur. Bu araştırma Mersin İli Milli Eğitim Müdürlüğüne bağlı ilköğretim okullarındaki anasınıflarına devam eden öğrencilerin anne ve babalarının tutumları, çocukların televizyon izleme saatleri, izledikleri programlar,  tercih nedenleri ve izlenin programların gündelik yaşantılarındaki beklentileri gibi ilişkiler tespit edilmeye çalışılmıştır. Yöntem olarak anne-baba tutumları ile ilgili anket uygulaması ve betimsel analiz yapılmıştır. Araştırmanın televizyon izleme alışkanlığının çocuğun gelişimsel özellikleri ile doğru orantılı olmasının ailelerin konuyla ilgili tutum ve davranışlarının belirlenmesi açısından yarar sağlayacağı düşülmektedir.

In this research, the correlation between the preschool children’s watching tv habits and parental attitudes are examined. As a main problem, have parental attitudes effect on children’s watching tv habits? What are the effects of the tv programmes being watched, on family and children? And what should parents do while choosing tv programmes for their children? Such topics are examined and suggestions were put forward. Within this research, the attitudes of parents, children’s watching tv hours, the programmes they watch, there asons they watch them and the expectations of the programme in terms of daily life, are tried to be evaluated within the range of preschool children, studying at primary school stied to Mersin Ministry of Education. As a method, a survey application and descriptive analysis are applied for parental attitudes. This research is supposed to be beneficial in terms of the suggestions such as, television watching habit is parallel to child’s developmental features and the determination of parents’ attitudes and behaviours as a result of this

___

  • Aktaş-Arnas, Y.(2005). Okul Öncesi Dönemde Bilgisayar Destekli Eğitim. Eğitim Araştırmaları Dergisi, 20: 36-47,Ankara.
  • Aktaş-Arnas, Y.(2005). 3-18 Yaş Grubu Çocukların İnteraktif İletişim Araçlarını Kullanmalarının Değerlendirilmesi. TheTurkish Online Journal of EducationalTechnology-TOJET- 4(4): 59-66 http://www.tojet.net/volumes/v4i4.pdf
  • Büyüköztürk, Ş. (2005). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Doğan, H. (1983). Teknoloji Eğitimi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları.
  • Ergin, A. ; Birol, C. (2000). Eğitimde İletişim. Anı Yayıncılık. Ankara.
  • Kevser, Ö, N. (2003). Çocuk ve Gençlerde Bilgisayar Kullanımı. Yaşadıkça Eğitim Dergisi. 78: 4-8.
  • Karaboğa, T. (2012). İletişim Aygıtları Ağında Toplum. Ankara: Yurtrenkleri Yay.
  • Kaya, Z. (2005). Öğretim Teknolojileri ve Materyal Kullanımı. Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Oktay, A; Unutkan, P. (2005). Okulöncesi Eğitiminde Güncel Konular. İstanbul: Morpa Yayıncılık.
  • Özben, Ş. (2009). Medyanın Çocuklar Ve Gençler Üzerindeki Etkileri. Yaşadıkça Eğitim Dergisi. 105: 11-19
  • Rıza, E. (1990). Eğitimde Yöntemler Teknolojisi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları.
  • Sigman, A. Time for a View on Screentime.Archives of Dısease in Chılhood. http://adc.bmj.com/content/early/2012/09/04/archdischild-2012-302196.short?rss=1 Şimşek, N. (2002). Derste Eğitim Teknolojisi Kullanımı. Ankara: Nobel Yay.
  • Vural, B. (2004). Cep Telefonu ve Çocuk. Yaşadıkça Eğitim Dergisi. 110: 25-31.
  • Yeşilbağ, Ş. (2011). Karakter Eğitiminin Standartlar Müfredatıyla Birlikte Gerçekleştirme. Yaşadıkça Eğitim Dergisi. 110: 20-26