JİGSAW TEKNİĞİNİN 6.SINIF FEN VE TEKNOLOJİ DERSİ “YER KABUĞU NELERDEN OLUŞUR?” ÜNİTESİNİN ÖĞRETİMİNDE ÖĞRENCİ BAŞARISINA ETKİSİ

Öz Bu araştırmanın amacı işbirlikli öğrenme yöntemi jigsaw tekniğinin, 6.sınıf “Yer Kabuğu Nelerden Oluşur?” Ünitesinin öğretiminde öğrencilerinin Fen ve Teknoloji dersindeki akademik başarılarına etkisini incelemektir. Araştırmada ayrıca jigsaw tekniği ile ilgili öğrenci görüşleri de tespit edilmiştir. Araştırmanın örneklemini, Konya ili Kulu ilçesinde bulunan bir devlet ortaokulunun 6.sınıflarında okuyan, toplam 70 öğrenci oluşturmuştur. Araştırma 2012-2013 öğretim yılının ikinci döneminde, beş hafta boyunca uygulanmıştır. Sınıflar seçkisiz atama yöntemiyle deney ve kontrol grubu olarak belirlenmiştir. Öğretilmek üzere “Yer Kabuğu Nelerden Oluşur?” ünitesi seçilmiştir. Ünite deney grubunda jigsaw tekniği, kontrol grubunda ise geleneksel öğretim yöntemlerine göre işlenmiştir. Araştırmada ölçme araçları olarak araştırmacı tarafından hazırlanmış ve güvenirliği 0.79 olarak hesaplanmış 22 sorudan oluşan akademik başarı testi (ABT) kullanılmıştır. Öğrencilerin jigsaw tekniği hakkındaki görüşlerini belirlemek için ise 14 likert tipi ve 1 açık uçlu olmak üzere 15 sorudan oluşan ve güvenirliği 0.70 olarak hesaplanmış Jigsaw Görüş Ölçeği (JGÖ) kullanılmıştır. Araştırmanın verilerinin çözümlenmesinde ise bağımsız örneklem t-testinden faydalanılmıştır. Araştırma sonucunda, iki grubun akademik başarı seviyelerinde deney grubu lehine anlamlı farklılık bulunmuştur (p=.014). Bu sonuçtan yola çıkılarak, 6.sınıf Fen ve Teknoloji Dersi “Yer Kabuğu Nelerden Oluşur?” Ünitesi’nin öğretiminde jigsaw tekniğinin geleneksel öğretim yöntemlerine göre daha etkili olduğu ve anlamlı bir öğrenme gerçekleştiği için deney grubu lehine anlamlı bir fark oluştuğu söylenebilir. Buna ek olarak, öğrencilerin işbirlikli öğrenme ile ilgili görüşlerinin genellikle olumlu olduğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Fen ve Teknoloji, İşbirlikli Öğrenme, Jigsaw

PDF

___

Açıkgöz, K. (2003). Etkili Öğrenme ve Öğretme. İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.

Akgün, S. (2001). Fen Bilgisi Öğretimi, Geliştirilmiş 7. baskı, Ankara: Öncü basımevi.

Akın, S. (1996). Geleneksel Öğretim Yöntemleri İle İşbirlikli Öğrenme Yönteminin Fen Bilgisi Öğretimi Üzerindeki Etkileri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.

Akkuş, A. (2009). Yer kabuğu nelerden oluşur ünitesinin kavranmasında görsel zekanın başarıya etkisi, Yükseklisans Tezi, Kafkas Üniversitesi, Kars.

Aksoy, G. (2012). Öğrencilerin fen ve teknoloji dersindeki deneyleri anlamalarına okuma-yazma-uygulama ve birlikte öğrenme yöntemlerinin etkileri, Doktora tezi, Atatürk Üniversitesi, Erzurum.

Aronson, E., Blaney, N., Stephan, C., Sikes, J. ve Snapp, M. (1978). The jigsawclassroom.Beverly Hills, CA: Sage.

Bourner, J., Hughes, M., & Bourner, T. (2001). First-year undergraduate experiences of group project work. Assessment and Evaluation in Higher Education, 26(1),19-39.

Buzludağ,P. (2010). 6.Sınıf fen ve teknoloji dersi “Canlılarlar da üreme, büyüme ve gelişme” ünitesinin işbirlikli öğrenmeyle (jigsaw tekniği) öğretiminin öğrenci başarısına etkisi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Fırat Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.

Demirtaş, F. (2008). İşbirlikli Öğrenmelerin Öğrenci Tutumlarına Etkisi. Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.

Doğan,A., Uygur, E., Doymuş,K. ve Karaçöp,A. (2010). İlköğretim fen ve teknoloj dersinde jigsaw tekniğinin uygulanması ve bu teknik hakkındaki öğrenci görüşleri. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1), 75-90.

Doymuş, K., (2007). Effects of a cooperative learning strategy on teaching and learning phases of matter and one-component phase diagrams. Journal of Chemical Education, 84(11),1857-1860

Doymuş, K., Şimşek, Ü. ve Bayrakçeken, S. (2004). İşbirlikçi Öğrenme Yönteminin Fen Bilgisi Dersinde Akademik Başarı ve Tutuma Etkisi. Türk Fen Eğitimi Dergisi,1(2).

Eilks, I. (2005). Experiences and Reflections about Teaching Atomic Structure in a Jigsaw Classroom in Lower Secondary School Chemistry Lesson, Journal of Chemical Education, 82, 313-319

Gömleksiz, M. (1995). Kubaşık Öğrenme Teknikleri. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 2 (12), 36-41.

Hedeen, T. (2003). The reverse jigsaw: A process of cooperative learning and discussion. Teaching Sociology, 325-332.

Holliday, Dwight C. (1995). “Jigsaw IV: Using Student/Teacher Concerns to Improve Jigsaw III”, (ERIC Document Reproduction Service No. ED495687). Retrieved from ERIC database.

Kaptan, F. (1999). Fen Bilgisi Öğretimi. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.

Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

Kılıç, B. G. (2002). Dünyada ve Türkiye’de fen öğretimi. FenBilimleri Eğitimi Kongresi, 16-18 Eylül 2002, ODTÜ, Ankara.

Kutlu, Ö. (2003). Cumhuriyetin 80.Yılında: Ölçme ve Değerlendirme, Milli Eğitim Dergisi, sayı 160.

Küçükahmet, L. (1997). Eğitim Programları ve Öğretim İlke ve Yöntemleri. Ankara:Gazi Kitapevi.

Lazarowitz, R. (1991). Learning biology cooperatively: An Israeli junior high school study. Cooperative Learning, 11(3), 19-21.

Lazarowitz, R., Lazarowitz, R.H. & Baırd, J.H. (1994). Learning Science in a Cooperative Setting: Academic Achievement and Affective Outcomes. Journal of Research in Science Teaching, 31(10), p.1121-1131

Lejik, M.& Wyvill, M. (1996). A Survey of Methods of Deriving İndividual Grades From Group Assessments, Assessment and Evaluation in Higher Education, 267-291

Lowe, J.P., (2004). The effects of cooperative group work and assesment on the attitudes of students towards science in New Zealand. Curtin University of Technology, PhD.

Mcmillan, J. H. & Schumacher, S., 2006. Research in education: Evidence-Based inquiry. Sixth Edition. Boston, MA: Allyn and Bacon.

MEB (2005). T.C. Milli Eğitim Bakanlığı Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı İlköğretim Fen Ve Teknoloji Dersi (6, 7 Ve 8. Sınıflar) Öğretim Programı, Ankara.

Salend, S.J; Gordon J & Lopez; K. (2002). Evaluating Cooperative Teaching Teams, Intervention in School and Clinic, 37, 195-201,

Simsek, U. (2012). Effects of two cooperative learning strategies on achievement in chemistry in undergraduate classes. Energy Education Science and Technology Part B: Social and Educational Studies, 4(2), 901-912.

Slavin, R.E., (1986). Using Student Team Learning. Professional Library National Education Association, 109 p, Washington, D.C., U.S.A.

Stahl, R. (Ed.). (1994). Cooperative learning in social studies: A handbook for teachers. Menlo Park, CA: Addison-Wesley.

Şimşek, Ü. (2007). Çözeltiler ve kimyasal denge konularında uygulanan jigsaw birlikte öğrenme tekniklerinin öğrencilerin maddenin tanecikli yapıdaöğrenmeleri ve akademik başarıları üzerine etkisi, Yayımlanmamış DoktoraTezi, Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.

Theodora, D-P., (2001). The effectiveness of jigsaw cooperative learning on students’ achievement and attitudes toward science. Science Education International, 12(4), 6-11.

Turaçoğlu,İ., Alpat, Ş. ve Ellez, A.M. (2013). Kimyasal bileşiklerin adlandırılması konusunun öğretilmesinde jigsaw tekniğinin etkileri. Education and Science, 38(167), 256-272.

Uygur, E. (2009). İlköğretim 7.sınıf fen ve teknoloji dersi kuvvet ve hareket ünitesinin öğretiminde işbirlikli öğrenme yönteminin öğrenci başarısına, tutumuna ve bilgi kalıcılığına etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Ünal, G. (2005). Fen Öğretiminde Derinliğine Öğrenme: “Basınç” Konusunda Modelleme. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.

Whicker, Kristina, Linda Bol & John A. Nunnery. (1997). Cooperative Learning in the Secondary Mathematics Classroom. Journal of Educational Research

Yıldırım, B. ve Girgin, S. (2012). The effects of cooperative learning method on the achievements and permanence of knowledge on genetics unit learned by the 8th grade students. Elementary Education Online, 11(4), 958-965