İŞ BİRLİKLİ ÖĞRENME TEKNİKLERİNİN TÜRKÇE ÖĞRETİMİNDE BAŞARI, TUTUM VE UYGULAMALARA YÖNELİK ÖĞRENCİ GÖRÜŞLERİYLE İLİŞKİSİ

Bu çalışmanın amacı, 2000-2014 yıllarında Türkiye’de Türkçe ana dili öğretiminde iş birlikli öğrenme teknikleri kullanılarak gerçekleştirilen bilimsel çalışmaların (makale/lisansüstü tez); öğrencilerin Türkçe öğrenimindeki başarı, tutum ve uygulamalara yönelik görüşleriyle ilişkisini ortaya koymaktır. Çalışmanın bir diğer amacı, iş birlikli öğrenme yönteminin Türkçe öğretiminde kullanılmasına ilişkin alan araştırmacılarına bir kaynakça sunmaktır. Araştırmada “Meta-Analiz” yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın problem sorularıyla ilgili şu sonuçlara varılmıştır: İş birlikli öğrenme teknikleri kullanılarak öğrencilerin akademik başarıları üzerinde yapılmış 46 (doktora tezi f=10, yüksek lisans tezi f=10, makale f=26) çalışma belirlenmiştir. Bu çalışmaların 43’ünde (%93,31) iş birlikli öğrenme tekniklerinin öğrencilerin akademik başarısını artırdığı belirlenmiştir. Geriye kalan 3 araştırmada (%6,51) ise, uygulanan iş birlikli öğrenme tekniklerinin öğrencilerin akademik başarısı üzerinde etkili olmadığı tespit edilmiştir. Öğrencilerin derse ve uygulamalara yönelik tutumlarını inceleyen 15 (doktora tezi f=4, yüksek lisans tezi f=4, makale f=7) çalışmanın yapıldığı tespit edilmiştir. Bu çalışmaların 14’ünde (%93,24) iş birlikli öğrenme tekniklerinin öğrencilerin derse/uygulamalara ilişkin tutumlarını olumlu yönde etkilediği görülmüştür. Buna karşılık 1 çalışmada (%6,66), uygulanan iş birlikli öğrenme tekniğinin öğrencilerin tutumları üzerinde etkili olmadığı belirlenmiştir. Öğrencilerin iş birlikli öğrenme uygulamalarına ilişkin görüşlerinin incelendiği 16 (doktora tezi f=1, yüksek lisans tezi f=4, makale f=10) çalışma tespit edilmiştir. İncelenen çalışmaların tamamında (%100) öğrencilerin iş birlikli öğrenme tekniklerinin uygulandığı Türkçe derslerine ve Türkçe öğretimi etkinliklerine yönelik olumlu görüş belirttikleri tespit edilmiştir. Araştırmalarda kullanılan iş birlikli öğrenme teknikleri ve uygulanma sıklığı şu şekilde belirlenmiştir: Birlikte Öğrenme Tekniği (f=17); Yapılandırılmamış/karma teknikler (f=10); Jigsaw Teknikleri (f=10); Çoklu Zekâ destekli iş birlikli öğrenme teknikleri (f=3); TOT (f=2); Grup Araştırması (f=1); İkili Denetim Tekniği (f=1); Akademik Çelişki Tekniği (f=1), Birleştirilmiş İş Birlikli Okuma ve Kompozisyon (f=1). İş Birlikli Öğrenme tekniklerinin uygulandığı dil becerileri frekans değerlerine bağlı olarak şu şekilde sıralanmıştır: Okuma Becerisi (f=14), Yazılı Anlatım Becerisi (f=12), Dil Bilgisi (f=10), Diğer (f=10); Konuşma Becerisi (f=3), Dinleme Becerisi (f=3).

The aim of this study is to reveal the relationship between scientific studies (article / post-graduate thesis) carried out by using Collaborative learning techniques in teaching Turkish in Turkey between the years 2000-2014 and students' opinions about success, attitude and applications in learnig Turkish. Another aim of the study is to provide a source for field researches of using Collaborative learnig method in Turkish teaching process. In the study "Meta-Analysis"methodshas been used. The following conclusions have been reached about the problem questions of the research : It has been found that there are 46 studies ( doctoral thesis f = 10, master thesis f = 10, article f = 26) conducted on the academic achievement of students by using collaborative learning techniques. In the 43 of these studies (%93,31), it is determined that collaborative learning techniques increase the academic achievement of students. In the remaining 3 research (%6,51), it is seen that collaborative learning techniques don't have any effect on the academic achievement of students. It has been determined that there are 15 studies (doctoral thesis f = 4 , master thesis f = 4, article f = 7) that examine the attitudes of students towards to lesson and applications. In the 14 of these studies (%93,24), it is seen that collaborative learning techniques have a positive impact on the students' attitudes towards to lesson/applications. In contrast, it is determined in one study (%6,66) that collaborative learning techniques don't have any effect on the students' attitudes. It has been determined that there are 16 studies (doctoral thesis f =1 , master thesis f = 4, article f = 10) that examine the students' opinions about the collaborative learning applications. In all of the studies (%100) examined, it is determined that students have positive opinion about Turkish teaching activities and Turkish lessons that collaborative learning techniques are applied. The Collaborative learning techniques used in research and the applied frequency is determined as follows: Learning Together Technique (f = 17), Unstructured / mixed techniques (f = 10), Jigsaw Techniques (f = 10), Multiple Intelligence supported Collaborative learning techniques (f = 3), TOT (f = 2), Group Research (f=1); Binary Audit Techniques (f = 1), Academic Contradictions Technique (f = 1). Collaborative learning techniques applied language skills depending on the frequency values are listed as follows: Reading Skill(f = 14), Writing Skills (f = 12), Grammar (f = 10), other (f = 10), Speaking Skill (f = 3), Listening Skills (f = 3)

Keywords:

Collaborative Learning Techniques, Achievement, Attitude Opinion, Bibliography,

PDF

___

Büyüköztürk, Ş. (2006). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: PegemA Yayıncılık,
Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2011). Bilimsel araştırma yöntemleri (8.baskı). Bilmenin yolları, bilimsel yöntem, araştırmaların sınıflandırılması, araştırma etiği, problem tanımlama, örnekleme yöntemleri, veri toplama teknikleri, nicel ve nitel araştırma desenleri, APA raporlaştırma Türkiye. Pegem.
Çaycı, B., Demir, K., Başaran M. & Demir M. (2006). Sosyal bilgiler dersinde işbirliğine dayalı öğrenme ile kavram öğretimi. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Kongresi Bildiriler içinde (427-435), Ankara: Gazi Üniversitesi.
Cohen, L. & Manion, L. (2001). Research methods in education. New York: Rotledge Falmer.
Duruhan, K. (2004) Türkiye'de okulda geleneksel anlayış ve yöntemlerle insan yetiştirmenin olumsuz etkileri, XIII. Ulusal Eğitim Bilimleri Kurultayı, 6-9 Temmuz 2004 İnönü Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Malatya
Ergene, T. (1999). Effectiveness of test anxiety reduction programs: A meta- analysis review. Doktora tezi. Ohio: Ohio Üniversitesi.
Ergin, M. (1999). Türk Dil Bilgisi. İstanbul: Bayrak Yayınları
Evans, P, Gatewood, T., and Green, G., (1993) "Cooperative learning: Pasing fad or long-term promise?", Middle School Journal, 24(3), 3-7
Johnson, D.W.,& Johnson, R.T. (1992). Approaches to implementing cooperative learning in the social studies classroom, cooperative learning in the social studies classroom: An invitation social study. R.J., Stahl and R.L., Vansicle Editor: Washington National Council for the social studies. Bulletin No: 87, 44-51.
Johnson, D.W and Johnson, R.T ( 1994) Learning together and alone, Boston: Allyna and Bacon Johnson, D.W., Johnson, R.T., & Holubec, E. (1998). Cooperation in the classroom. Interaction Book Company.100, Edina, Minnesota, USA
Johnson, D. W., & Johnson, R. T. (1999). What makes cooperative learning work? In Kluge, D. McGuire, S., Johnson, D.W., Johnson, R.T., Eds. Cooperative learning. Tokyo: Japan Association for Language Teaching.
Evans, P, Gatewood, T., and Green, G., (1993). Cooperative learning: Pasing fad or long-term promise? Middle
School Journal, 24(3), 3-7.
Kardaş, M.N. (2015a). The Effect of Academic Controversy Technique on Turkish Teachers candidates' Success to Effective Speaking Skills and its relation with some variables (gender, multilingualism), Educational Research an Reviews, Vol. 10(7), pp.870-878,
Kardaş, M.N. (2015b). Orhun Abidelerinin Türkçe Öğretiminde Değer Aktarımı Açısından Önemi II: Kül Tigin Abidesi, Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, Hüseyin Hüsnü Tekışık Özel Sayısı (Cilt 1),y. 7, s. 133-149
Kardaş, M.N. (2014).Türkçe öğretmeni adaylarının yapılandırmacı öğretim yaklaşımıyla ilgili farkındalık ve yeterlikleri, Uluslar arası Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt. 7, Sayı: 34, sayfa:779-791
Kardaş, M.N. ve Şahin, A. (2010, Ekim) İşbirlikli öğrenme yöntemi ve bu yöntemle Türkiye'de yapılan tezler, I. Ulusal İlköğretim Bölümleri Öğrenci Kongresinde sunulan bildiri, Muş Alparslan Üniversitesi, Eğitim Fakültesi,Muş
Maden, S. ve Durukan E. (2010). İstasyon tekniğinin yaratıcı yazma becersi kazandırmaya ve derse karşı tutuma etkisi, TÜBAR-XXVIII, s. 299-312
Özbay, M. (2006). Türkçe Özel Öğretim Yöntemleri I. Ankara: Öncü Kitap
Özer, Ö. (1999). İşbirlikli öğrenme ve öğrenci güdülenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Özer, K. (2002). İlköğretim 4-5. sınıflarda Türkçe öğretiminde işbirliğine dayalı öğrenme metodunun kullanımına yönelik bir değerlendirme. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya.
Sharan, S. (1980). "Cooperative learning in small groups: Recent methods and effects on achievement, attitudes and ethnics relations". Review of Educational Research, 50, 241-271.
Sönmez, S. (2005). İşbirliğine dayalı öğrenme yöntemi, birleştirme tekniği ile bilgisayar okur-yazarlığı öğretiminin akademik başarıya ve kalıcılığa etkisi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
Şahin, A. (2011). İş birlikli öğrenme teknikleri ve Türkçe öğretimi, (I. Basım), Ankara, Pegem A Yayınları,
Ün Açıkgöz, K. (2011). Aktif Öğrenme, İzmir: Kanyılmaz Matbaası, Biliş Yay.,171-219
Ün Açıkgöz, K. (1992). İşbirlikçi öğrenme kuram araştırma uygulama, Uğurel Matbaası, Malatya,
Yaman, B.(1999).Birleştirilmiş kubaşık okuma ve yazma tekniğinin temel eğitim beşinci sınıf öğrencilerinin Türkçe dersinde okuduğunu ve dinlediğini anlamaya yönelik akademik başarıları ve Türkçe dersine ilişkin tutumları. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Adana.
Yıldırım A. ve Şimşek H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemler. Ankara: Seçkin Yayınları
Yıldız. V. (I999). İşbirlikli öğrenme ile geleneksel öğrenme grupları arasındaki farklar. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16/17.