Beden Eğitimi Öğretmenliği Öğrencilerinin Drama Algılarına Yönelik Bir Değerlendirme / Evaluation of Physical Education Teaching Students’ for Drama Perception

Öz Bu çalışmada beden eğitimi öğretmenliği bölümlerinde verilmekte olan Drama dersinin katılımcıların drama kavramına yönelik algılarına etkisi araştırılmıştır. Nitel araştırma yöntemlerinden odak grup görüşmesinin kullanıldığı çalışmada ilk ve son görüşmenin olduğu haftalar arasında 12 haftalık atölye uygulaması gerçekleştirilmiştir. Araştırmaya 47 son sınıf öğrencisi katılmış ve görüşmeler, 5 ayrı grupla gerçekleştirilmiştir. Çalışma sonunda elde edilen verilerin başlıcaları şunlardır: Katılımcılar, 12 haftalık eğitim süresi boyunca bireysel hobi edinmeye daha istekli olmuşlar ve süreç sonunda hobi sahibi olduklarını belirtmişler, hobi sahibi olanlar ise bu ilgi alanlarının yaratıcılıklarını perçinlediğini ifade etmişlerdir. Katılımcıların drama kavramına atfettikleri yeni kelimelere bakıldığında bu kelimelerin kişisel gelişim ve farkındalık ekseninde olduğu görülmüştür. Süreç başında katılımcılar, drama kavramını oyundan hareketle tanımlamıştır. Son görüşmede ise oyun kavramının içeriğine zihinsel, fiziksel, duyuşsal, eylem, beceri ve amaç kelimeleri eklenmiştir. Kelimelerin ortaklaştığı havuza bakıldığında oyunun eğitsel amacının oyun algısına dâhil edildiğini görmek mümkündür. Çalışma sonucunda Drama dersinin sadece bir yöntem ve teknik dersi değil, aynı zamanda kişisel gelişim ve farkındalık sürecine yönelik bir katkı niteliği taşıdığı sonucuna ulaşılmıştır.

PDF

___

Aykaç, M. (2011). Türkçe öğretiminde çocuk edebiyatı metinleriyle kurgulanan yaratıcı drama etkinliklerinin anlatma becerilerine etkisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Elkind, D., (2011). Oyunun gücü. Ankara: İmge Kitabevi.

Hogg, M. Vaughan, G. (2014). Sosyal psikoloji. İstanbul: Ütopya Yayınları.

Johnson, P. (2011). Yaratıcılar: chaucer ve dürer’den picasso ve disney’e. İstanbul: NTV Yayınları.

McCaslin, N. (1990). Creative drama in the clasroom. London: Longman.

MEB. (2013). Beden eğitimi ve spor dersi öğretim programı (5-8. sınıflar), Ankara.

Özden, Y. (2005). Öğrenme ve öğretme. Ankara: PegemA Yayıncılık.

San, İ. (1999). Türkiye’de eğitimde yaratıcı drama çalışmalarının gelişimi. Ömer Adıgüzel (Editör). Yaratıcı Drama 1999-2002 Yazılar. Ankara: Naturel Yayıncılık.

Şar, A.H., Işıklar, A. (2012). Examination of locus of control, subjective well-being and optimism as the predictors of sport confidence. Nigde University Journal of Physical Education And Sport Sciences, 6 (1), 76-84.

Türkçapar, H. (2007). Bilişsel terapi temel ilkeler ve uygulama. (1. Baskı), Ankara: HYB Basım Yayın.

Uysal, B. (2014). Dinleme ve konuşma becerilerinin kazandırılmasına yönelik yaratıcı drama temelli bir süreç önerisi. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Ankara.

Yalçın, A., Aytaş, G. (2006). Tiyatro ve canlandırma: sahneleme bilgileri. Ankara: Akçağ Yayınevi.

Yıldırım, A., Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.

YÖK, http://www.yok.gov.tr/web/guest/icerik/-/journal_content/56_INSTANCE_rEHF8BIsfYRx/10279/49875, Eğitim Fakültesi Öğretmen Yetiştirme Lisans Programları, Erişim Tarihi 15.05.2016.