Öz Burada eleştirinin sözlük anlamı üzerinde durulmuştur. Eleştirinin sanat eserlerinibelirli ölçütlere değerlendirme işi olduğu ifade edilmiştir. Ardından aşık edebiyatında eleştirinin taşlama adıyla ortaya konulduğu belirtilmiş ve bu tip şiirler içerdikleri konulara göre; a)Düzen eleştirileri b)Felek ve Tanrı eleştirileri c)Mezhep – Din kavgalarına karşı eleştiriler d)Kişilere yönelik eleştiriler e)Siyasi içerikli eleştiriler olarak sınıflandırılmışlardır. Sonuçta hangi eleştiri olursa olsun hepsinin toplumla doğrudan ve dolaylı ilişkisi olduğundan “Toplumsal eleştiri” olarak nitelendirilebileceği ortaya konulmaya çalışılmıştır.
___
ARI, Bülent (2009) Adanada Geçmişten Bugüne Âşıklık Geleneği (Karacaoğlan-1966), Altınkoza Yay. Adana.
ARISOY, M. Sunullah(1985) Türk Halk Şiiri Antolojisi, Bilgi. Yay. İstanbul.
BAKİLER, Y. Bülent(1986) Aşık Veysel (Hayatı ve Şiirleri), Tercüman Yay. İstanbul.
BAYRAK, Mehmet(1985) Eşkıyalık ve Eşkıya Türkleri Yorum Yay. Ankara.
BRİTANNİCA COMPTON’S (1991) Eleştiri Mad. Cilt:7, Ana Yay. İstanbul.
BÜYÜK LAROUSSE (1986) Eleştiri Mad. Cilt:7,Milliyet Yay. İstanbul.
CUNBUR, Müjgan (1985) Karacaoğlan, K.T.B.Yay. Ankara.
DİLÇİN, Cem(2013)Örneklerle Türk Şiir Bilgisi, T.D.K. Yay. Ankara.
HUYUGÜZEL, Ö. Faruk(1992) Edebiyat Teorisi , Tarihi ve Tenkidi Üzerine, (Haz. Fazıl Gökçek), Cilt 3, Dergah Yay. İstanbul.
KALKAN, Emir(1991) XX. Yüzyıl Türk Halk Şairleri Antolojisi, K.B.Yay. Ankara.
TÜRKÇE SÖZLÜK(1988) Eleştiri Mad. Cilt 1, T.D.K. Yay., Ankara.
YÜKSEL, H. Avni(1997) Aşık Seyrani (Hayatı ve Şiirleri), K.T.B.Yay., Ankara.
ZELYUT, Rıza(1989) Halk Şiirinde Başkaldırı, Sosyal Yay., İstanbul.