ORTAOKULLARDA GÖREV YAPAN BRANŞ ÖĞRETMENLERİNİN MOTİVASYON ETKENLERİ

Bu araştırmanın amacı ortaokul branş öğretmenlerini motive eden ve onların motivasyonunu bozan iç ve dış etkenleri ortaya çıkarmaktır. Araştırmada nitel araştırma desenlerinden olgu bilim (fenomenoloji) deseni kullanılmıştır. Araştırmaya Kahramanmaraş ili Türkoğlu ilçesinde görev yapan 9 farklı branştan 6 kadın, 8 erkek toplam 14 ortaokul branş öğretmeni katılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Veri toplama tekniği olarak yazılı iletişim yolu tercih edilmiştir. Toplanan veriler nitel veri analiz yaklaşımlarından içerik analizi ile çözümlenmiştir. Branş öğretmenlerinin motivasyon etkenlerini ortaya çıkarmak için yapılan bu araştırmada, 12 içsel motive edici etken, 16 dışsal motive edici etken, 13 motivasyon bozucu içsel etken, 18 motivasyonu bozucu dışsal etken olduğu sonucuna ulaşılmıştır. İfade edilen etkenlerin daha çok insan ilişkileri ve insan nitelikleriyle ilgili olduğu görülmektedir. Ortaokulda görev yapan branş öğretmenleri, motive olmak için okul yönetiminin ve velilerin desteğine, okulun fiziki imkanlarının yeterli olmasına, öğretmenler arası dayanışmaya gereksinim duydukları görülmüştür.

___

  • Ada, Ş., Akan, D., Ayık, A., Yıldırım, İ. ve Yalçın, S. (2013). Öğretmenlerin motivasyon etkenleri, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(3), 151-166.
  • Ağırbaş, İ., Çelik, Y. ve Büyükkayıkçı, H. (2005). Motivasyon araçları ve iş tatmin, Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 8, 3.
  • Akbaba, S. (2006).Eğitimde motivasyon. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, (13), 348-359.
  • Bacanlı, H. (2018). Eğitim psikolojisi, Ankara: Pagem Akademi.
  • Balcı, A. (2011). Etkili okul, okul geliştirme, kuram uygulama ve araştırma. Ankara: Pegem Akademi.
  • Barlı, Ö., Bilgili, B., Çelik, S. ve Bayrakçeken, S. (2005). İlköğretim okul öğretmenlerinin motivasyonları: farklılıkların ve sorunların araştırılması, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(1), 391-417.
  • Can, N. (2014). Öğretmen liderliği, Ankara: Pagem Akademi.
  • Kıncal, R. Y. (2010). Bilimsel araştırma yöntemleri, Ankara: Nobel Yayınları.
  • Örücü, E. ve Kanbur, A. (2008). Örgütsel yönetsel motivasyon faktörlerinin çalışanların performans ve verimliliğine etkilerini incelemeye yönelik ampirik bir çalışmai, Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 15(1), 85-97.
  • Özgan, H. ve Aslan N. (2008). İlköğretim okul müdürlerinin sözlü iletişim biçiminin öğretmenlerin motivasyonuna etkisinin incelenmesi, Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(1), 190-206.
  • Öztürk Z. ve Dündar H. (2003). Örgütsel motivasyon ve kamu çalışanlarını motive eden faktörler, Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 4(2), 57-67.
  • Şahin, M. (1999). Hizmet içi eğitim faaliyetlerinin geliştirilmesine yönelik öneriler, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 18, 221-227.
  • Şişman, M. ve Turan, S. (2019). Sınıf yönetimi, Ankara: Pagem Akademi.
  • Şişman, M. (2002). Eğitimde mükemmellik arayışı, Ankara: Pagem Akademi.
  • Toker, B. (2008). Motivasyonda kullanılan özendirme araçlarının iş doyumuna etkileri, Ege Akademik Bakış Dergisi, 8(1), 69-91.
  • Turan, S. (2012). Eğitim yönetimi, teori, araştırma ve uygulama, Ankara: Nobel Yayınları.
  • Yazıcı, H. (2009). Öğretmenlik mesleği, motivasyon kaynakları ve temel tutumlar, Kastamonu Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(1), 33-46.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri, Ankara: Seçkin Yayıncılık.