Riskten Korunma Muhasebesi Ve Türkiye'de Uygulanabilirliği Üzerine Bir Vaka Çalışması

1972 yılında Bretton Woods anlaşmasının sona ermesi ve serbest kur sistemine geçilmesi ile finansal riskler ön plana çıkmıştır. Özellikle küreselleşme ile birlikte uluslararası piyasalarda yaşanan gelişmeler risklerin çeşitlenmesine ve kapsamının artmasına neden olmuştur. İşletmelerin maruz kaldıkları risklerin artması ve faaliyet sonuçlarını olumsuz yönde etkilemesiyle birlikte bu riskleri yönetme ihtiyacı ortaya çıkmış ve günden güne daha da önemli hale gelmiştir. Günümüzde finansal risk yönetiminde en çok kullanılan yöntemlerin başında hedging olarak adlandırılan riskten korunma gelmektedir. Riskten korunma kapsamında gerçekleştirilen işlemler işletmelerin finansal tablolarında dalgalanmalara sebep olabilmektedir. Bu durumu ortadan kaldırmak amacıyla riskten korunma muhasebesi uygulanmaktadır. Bu çalışma ile Uluslararası Muhasebe ve Finansal Raporlama Standartları (UMS/UFRS) kapsamında riskten korunma muhasebesi teorik olarak incelenmiş ve Türkiye’de faaliyet gösteren bir şirketin riskten korunma muhasebesi uygulamasına yer verilerek sürecin irdelenmesi ve farklı şirketler adına yol gösterici olması amaçlanmıştır.

___

  • Abdel-khalik, A. Rashad (2014), Accounting For Risk, Hedging, And Complex Contracts, Routledge, NY.
  • Bolak, Mehmet (2004), Risk ve Yönetimi, Birsen Yayınevi, İstanbul.
  • D'Arcy, Stephen P. (2001), “Enterprise Risk Management”, Journal of Risk Management of Korea, C.12, S.1, pp. 207-228.
  • Demir, Volkan (2015), TFRS/UFRS Kapsamında Finansal Araçlar, Nobel Akademik Yayın, İstanbul.
  • Epstein, Barry J.- Jermakowicz, Eva K. (2010), 2010 Interpretation and Application of International Financial Reporting Standards, John Wiley & Sons, UK.
  • Frestad, Dennis – Leif, Atle Beisland (2015), ‘‘Hedge Effectiveness Testing as a Screening Mechanism for Hedge Accounting: Does It Work?’’, Journal of Accounting Auditing & Finance, 30 (1), pp.35-56.
  • KGK (2017), Finansal Araçlar Standardına İlişkin Türkiye Finansal Raporlama Standardı (TFRS 9) Hakkında Tebliğ, 19 Ocak 2017 tarihli ve 29953 sayılı Resmi Gazete.
  • Kızılboğa, Ruveyda (2012), ‘‘Risk Yönetimi ve Ülke Uygulamalarında Risk Yönetim Modelleri’’, Akademik Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi, Yıl 4, Sayı 7, ss. 82-99.
  • Mirza, Abbas Ali – Graham, J. Holt - Orrell, Magnus (2006), IFRS Workbook and Guide International Financial Reporting Standards, John Wiley & Sons, UK.
  • Ramirez, Juan (2007), Accounting for Derivatives Advanced Hedging Under IFRS, John Wiley & Sons, UK.
  • Ramirez, Juan (2015), Accounting for Derivatives: Advanced Hedging under IFRS 9, John Wiley & Sons, UK.
  • Sayılgan, Güven (1995), Finansal Risk Yönetimi, Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 1995, c. 50(1), ss.323-334. Treanor, Stephen D.- Carter, David A. – Rogers, Daniel A.- Simkins, Betty J. (2013), ‘‘Operational and Financial Hedging: Friend or Foe? Evidence from the U.S. Airline Industry’’, Journal of Accounting and Finance, Vol. 13, Iss. 6, pp.64-91.
  • Usta, Öcal (2005), İşletme Finansı ve Finansal Yönetim, Detay Yayıncılık, Ankara.
  • Yalçın, Erhan (2015), Uluslararası Finansal Raporlama, Seçkin Yayıncılık, 2015, Ankara.