Bankacılık sektöründe ortaya çıkan yoğunlaşmanın finansal kırılganlık üzerindeki etkisinin belirlenmesi ekonomi için oldukça önemlidir. Teoride bu ilişki “rekabet-istikrar” ve “rekabet- kırılganlık” görüşleri çerçevesinde ele alınmaktadır. Bu çalışmada 2007:01-2014:09 dönemi için Türkiye örneği üzerinden hareketle, Türkiye’de faaliyet gösteren 19 banka için bankacılık sektöründe ortaya çıkan finansal kırılganlığı etkileyen değişkenlerin tespit edilmesi, bu değişkenlerin kısa ve uzun dönemdeki etkilerinin ortaya konulması, yoğunlaşmanın finansal kırılganlık üzerindeki etkisinin belirlenmesi ve yoğunlaşma ile finansal kırılganlık arasındaki nedensel bağın varlığının araştırılması amaçlanmaktadır . Bu bağlamda Pearson Korelasyon matrisinden, Panel Klasik regresyon denklemlerinden ve Holtz-Eakin nedensellik analizinden faydalanılmıştır. Yapılan nedensellik analizi sonucunda, Türkiye için bankacılık sektöründe yoğunlaşma ile finansal kırılganlık arasında çift yönlü bir etkileşim olduğu tespit edilmiştir.

Determining of the effects of the concentration appearing in banking sector on financial fragility is extremely importance. In the theory, this relationship discusses within the frame of “competition-stability” and “competition-fragility”. The aim of this study is to determine which variables financial fragility in banking sector affects, and to present short-run and long-run effects of these variables and the effect of concentration on financial fragility with reference to the example of Turkey over the period of 2007:01-2014:09. In this regard, it is taken advantage of Pearson correlation matrix, panel classical regression equations and Holtz-Eakin causality analysis. It is infered from the casuality analysis performed that there is two-way interaction between concentration and financial fragility in Turksih banking sector.