Geçen yüzyılın yetiştirdiği en önemli tarihçilerden biri olan Halil İnal-cık, birkaç yıl önce Bursa’da yaptığı bir konuşmada, 90 yıllık hayat tecrübesinin sonuçlarından bahsederken, 1970’lerin Chicago’sunda geçen bir hatırasından söz etme ihtiyacı duymuştu. Bir gece, kampüs içindeki lojmanında, üniversite kütüphanesinden ödünç aldığı bir kitabı okurken, dipnotta gözüne ilişen bir eserden haberdar olmadığını fark eder ve şansını denemek için kütüphaneye telefon açar. Saat gece yarısını çoktan geçmiştir. Cevap veren kişi, İnalcık’a, sorduğu kitabın ellerinde bulunduğunu ve kendisine ulaştırabileceğini bildirir. “Tarihçilerin Kutbu”, İnalcık Hoca, aradan geçen 30 yıla rağmen aynı şaşkınlıkla, kitabın tam dört dakika sonra lojmanına ulaştırıldığını söyleyerek, hikâyenin mesajını vermiş ve ardından eklemişti; “Benim, bugünkü ben olmamda böylesi imkânların katkısı çoktur.”