SAĞ SİYASET GELENEĞİNDE SİYASAL PAZARLAMANIN PROPAGANDA DİLİ OLARAK SEÇİM BEYANNAMELERİ: “DEMOKRAT PARTİDEN ADALET VE KALKINMA PARTİSİNE” SEÇİM BEYANNAMELERİNDEKİ POLİTİKA ALANLARI

Seçim beyannameleri içerdiği vaatler ve politika öncelikleri bakımından siyasal pazarlamanın seçmen davranışını etkilemede önemli araçlarından biri olabilmektedir. 1950-2018 seçim dönemlerinde mecliste temsil hakkı kazanan Türkiye’deki sağ siyasi gelenek içerisinde yer alan partilerin seçim beyannameleri bu çalışmada incelenmiştir. Siyasi partilerin hangi politika alanlarına öncelik verdikleri ve seçim dönemleri itibariyle söylemlerinde değişim olup olmadığı ortaya çıkarılmaya çalışılmıştır. Sağ siyaset geleneği içerisinde yer alan partilerin seçim dönemlerinde özgürlük ve demokrasi, siyasi sistem, ekonomi, refah ve yaşam kalitesi ile sosyal gruplar politika alanlarında ve bunların alt kategorilerinde söylemlerinin daha fazla yoğunlaştığını söylemek mümkündür. Siyasi partilerin seçim dönemleri bağlamında kendi söylemlerinin oranının değiştiği ve odaklandıkları politika alanlarının birbirinden farklılaştığı ortaya çıkarılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Politik Pazarlama, Sağ Siyaset, Seçim Beyannameleri

PDF

___

Akçay, E. Y. (2018). “Haziran Seçimleri Sürecinde Siyasi Partilerin Seçim Beyannamelerinde Avrupa Birliği İle İlişkiler”. OPUS-Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi. 8(15): 2175- 2192.
Alp, H. ve Turan, E. (2018). “Siyasal Partilerin 24 Haziran 2018 Genel Seçim Beyannamelerinde, Dijital Teknoloji ve İnovasyon Politikalarının Karşılaştırmalı Analizi”. Journal of Social And Humanities Sciences Research. 5(23): 1068-1077.
Aytaç, S. E. (2017). “Türkiye’de Siyasi Partilerin Seçim Beyannamelerindeki Politika Öncelikleri, 2002–2015”. Journal of Faculty of Political Science. 26(2):7-26.
Bayram, S. (2015). “Where The AKP Stands: A Manifesto-Based Approach to Party Competition in Turkey”. New Middle Eastern Studies. 5: 1–19.
Burst, T., Krause, W., Lehmann, P., Lewandowski, J., Matthieß, T., Merz, N., Regel, S. ve Zehnter, L. (2020). “Manifesto Corpus. Version: 2020-2”. Berlin: WZB Berlin Social Science Center.
Coşkun, A. K., Türker, M. F. ve Öztürk, A. (2015). “Türkiye’de Tek Başına İktidar Olan Partilerin Seçim Beyannameleri ve Hükümet Programlarında Ormancılık”. Artvin Çoruh Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi. 16(1): 72-88.
Çatı, K. ve Cengiz, S. (2019). “Politik Pazarlama Çerçevesinde Siyasi Partilerin Seçim Beyannamelerinin İncelenmesi”. Electronic Journal of Social Sciences. 18(72): 1701-1712.
Çinko, L. (2006). “Seçmen Davranışları ile Ekonomik Performans Arasındaki İlişkilerin Teorik Temelleri ve Türkiye Üzerine Genel Bir Değerlendirme”. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi. 61(1): 103-116.
Duman, D. ve Sun İpekşen, S. (2013). “Türkiye’de Genel Seçim Kampanyaları (1950-2002)”. Electronic Turkish Studies. 8(7): 117-135.
Ertürk, K. ve Şeşen, E. (2017). “Bir Halkla İlişkiler Aracı Olarak Seçim Beyannameleri: 2000’li Yıllar Üzerine Bir İnceleme”. Erciyes İletişim Dergisi “Akademia”. 5(1): 60-80.
Falkowski, A. ve Cwalina, W. (2012). “Political Marketing: Structural Models of Advertising Influence and Voter Behavior”. Journal of Political Marketing. 11: 8-26.
Kates, S. (1998). “A Qualitative Exploration Into Voters’ Ethical Perceptions of Political Advertising: Discourse, Disinformation, And Moral Boundaries”. Journal of Business Ethics. 17(16):1871-1885.
O’Cass, A. (2002). “Political Advertising Believability and Information Source Value During Elections”. Journal of Advertising. 31(1): 63-74.
Ormrod, R. P. ve Henneberg, S. C. (2009). “Different Facets of Market Orientation: A Comparative Analysis of Party Manifestos”. Journal of Political Marketing. 8(3), 190-208.
Ozturk, R. Ve Coban, S. (2019). “Political Marketing, Word of Mouth Communication and Voter Behaviours Interaction”. Business and Economics Research Journal. 10(1): 245-258.
Polat, C., Akkaya, M. A., ve Binici, K. (2015). “07 Haziran 2015 Türkiye Genel Seçimleri Parti Bildirgelerinde Bilgi ve Belge Yönetimi ve Kütüphanecilik”. Türk Kütüphaneciliği. 29(2): 296-308.
Savigny, H. (2003), “Political Marketing”. Journal of Political Marketing. 3(1): 21-38.
Şeşen, E. ve Ertürk, K. Ö. (2017). “Türkiye›de 1990 Sonrası Çevre Politikalarının Seçim Beyannamelerine Yansımaları”. Selçuk İletişim. 10(1): 188-215.
Tan, A. (2002). İlke ve Uygulamalarıyla Politik Pazarlama. İstanbul: Papatya Yayıncılık.
Tok, T. N. (2012). “Türkiye’deki Siyasal Partilerin Eğitim Söylemleri ve Siyasaları”. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi. 18(2): 273–312.
Torlak, Ö. ve Tiltay, M. A. (2013). “The Effects of Voters’ Material Values, Religious Commitment and Ethical Perceptions on Leader Discourse and Advertising Perceived Believability in Political Marketing”. 7th International Political Marketing Conference, September 18-20, 2013. 7-8. Stockholm, Sweden.
Volkens, A., Burst, T., Krause, W., Lehmann, P., Matthieß, T., Merz, N., Regel, S., Weßels, B., Zehnter, L. (2020). The Manifesto Data Collection. Manifesto Project (MRG / CMP / MARPOR). Version 2020a. Berlin: Wissenschaftszentrum Berlin für Sozialforschung (WZB). https://doi.org/10.25522/manifesto.mpds.2020a.
Volkens, A., Burst, T., Krause, W., Lehmann, P., Matthieß, T., Merz, N., Regel, S., Weßels, B., Zehnter, L. (2020). The Manifesto Project Dataset - Codebook. Manifesto Project (MRG / CMP / MARPOR). Version 2020a. Berlin: Wissenschaftszentrum Berlin für Sozialforschung (WZB).