Bu çalışmanın esas amacı artık bütün varlığı ile hayatlarımızı dolduran siyaset etme, siyasal katılım, noksan modernliği anlatan bir kavramlaştırma olarak yarı modern toplum üçlemesinin anlaşılır bir betimlemesini yapmaktır. Çalışma bu amaçla; yarı modern toplumun temel siyasal alan karakteristiklerini, modern siyaset ve onun inşa ettiği siyasal insanın yakın dönem görüngüsü olan kitle toplumu/kitle bireyi üzerinden tartışmaktadır. Machivalleşme temayülü ile birlikte Batı düşüncesi, modern siyasetin felsefesinde paradigmal bir değişikliğe giderek insanın mutluluğunu sağlayacak bir aygıt olarak kabul gören siyaseti insansızlaştırmaya başlamıştır. On altıncı ve on dokuzuncu yüzyıllar arasındaki tartışmaların yirminci yüzyılda sistemli siyasal ideolojilere dönüştürülürken basit birkaç kavram, sınırlı (tek tip işleyen) bir mantıksal kurgu ile siyasal insan açıklanmaya çalışılmıştır. İnsanlığın tüm kadim medeniyetler boyu siyasal, sosyal, sivil kazanımları total illüzyonlar marifeti ile düzleştirilerek insanlık hafızası silinmek istenmiştir. Bunda siyasetin, diğer birçok kurum ve kavram gibi modernite varsayımları ekseni etrafında yeni görevler üstlenmesinden kaynaklandığı açıktır. Modernite inşa edici bir projeye dayanırken, yedeğine aldığı siyaset ile de toplumsal mühendislikçi bir projeksiyonu nasıl geliştirdiğinin izleri bu çalışmada takip edilmiştir/ sürülmüştür. Aydınlanmanın övdüğü insan bugün, katılım hakkını ve özgürlüğünü elinden kimin ve hangi gerekçelerle aldığını bilememektedir.