HİYERARŞİ ve BİREY: POLİSLERİN DÜNYASI

Bu makale, polislerin dünyasından hareketle hiyerarşik sistemlerin işleyiş mantığına ve doğasına dikkat çekiyor. Bunun doğurduğu sıkıntıları ve bireyi merkeze alan daha özgür ve eşitlikçi bir topluma ulaşma ideali açısından yarattığı olumsuzlukları ele alıyor. Bunu yaparken, hiyerarşinin insanın güce erişme ve iktidara ulaşma mücadelesinin kaçınılmaz bir sonucu olduğu ve bunu tetiklediği savından hareketle, yasa ve düzen ilişkisini irdeliyor. İnsanların ne yapmaması gerektiği temeline dayanan polisliğin giderek ne yapılmasını söyleyen ve hatta dikte eden bir anlayışa doğru evrildiği üzerinde duru-yor. Bir kere oluşturulduktan sonra kendi kurallarına göre işleyen hiyerarşilerin bireysel gelişimi engellediği ve bunun ilk ve en problemli sonucununsa in-sanın düşünsel kapasitesinin körelerek vasatlığın her alanda egemen hale geldiğini ileri sürüyor. Liyakatin, çalışmanın, insana ve düşüncenin gücüne inanan bir işleyişin yerini hiyerarşinin kendi kuralları gereği bütün amacı bir üst basamağa çıkarak güce ulaşmanın getirilerinden daha fazla yararlanmak olan, ‘eyyamcı’ ve idare-i maslahatçı, philistini bir karakterin başa geçtiği konusunu mesele yapıyor.

Anahtar Kelimeler:

Hiyerarşi, Birey, Güç, Yasa, Düzen, Polislerin Dünyası

PDF

___

BENDIX, R. (1974), Work and Authority in Industry: Ideologies of Management in the Course of Industrialization, California: University of California Press.
BERKTAY, F. (2012), Dünyayı Bugünde Sevmek: Hannah Arendt’in Politika Anlayışı, İs-tanbul: Metis.
BOEHM, C. (1999), Hierarchy in the Forest: The Evolution of Egalitarian Behavior, Harvard University Press.
CROMWELL, P.F. & KEFER, G. (1973), Police-Community Relations, West Pub.Co.
DUMONT, L. (1970), Homo Hierarchicus: An essay On the Caste System, çev: Mark Sains-bury, Chicago: The University of Chicago Press.
FROMM, E. (1979), Hürriyetten Kaçış, Çev: Ayda Yörükan, İstanbul: Hür Yayınları.
FUREDI, F. (2010), Nereye Gitti Bu Entelektüeller: 21.Yüzyılda Philistinizmle Yüzleşmek, çev: A.Erkan Koca, Ankara: Birleşik Kitabevi Yayınları.
HOFFER, E. (1980), Kesin İnançlılar, çev: Erkıl Günur, İstanbul: Tur Yayınları.
JOST, J.T., BANAJI, M.R. ve NOSEK, B.A. (2004), “A decade of system justification theory: accumulated evidence of conscious and unconscious bolstering of sta-tus quo,” Political Psychology, 25 (6): 881-920.
KNAUFT, B.B. (1991), “Violence and Human Evolution”, Current Anthropology, 32: 391-428.
LEVI-STRAUSS, C. (2012), Modern Dünyanın Sorunları Karşısında Antropoloji, çev: Akın Terzi, İstanbul: Metis Yayınları.
MANNING, P.K. (1997) Police Work: The Social Organization of Policing, Illinois: Wave-land Publication
MAY, R. (1972), Power and Innocence, Toronto: George J. McLeod Ltd.
McNAMEE, S.J. ve MILLER, R.K. (2004), The Meritocracy Myth, Oxford: Rowman and Littlefield Publishers.
PETER, L.J. ve HULL, R. (2011), The Peter Principle, HarperCollins.
Rıo, K.M. ve SMEDAL, O.H. (2008), “Totalization and detotalization,” Anthropological Theory, 8 (3); 233-254.
SAHLINS, M. (2012), Batı’nın İnsan Doğası Yanılsaması, çev: Emine Ayhan ve Zeynep Demirsu, İstanbul: bgst yayınları.
TOCH, H. (1969), The Violent Man: an inquiry into the psychology of violence, Penguin Books.
TONKIS, F. (2012), “Sivil/Siyasal”, Chris Jenks içinde, Temel Sosyolojik Dikotomiler, çev:A.Erkan Koca, Ankara: Birleşik.
Van MAANEN, J. (2005), ‘The Asshole’ T. Newburn, (ed) içinde, Policing: Key Read-ings. Devon: Willan Publishing.
WRONG, H.D. (1997), Power: Its Forms, Bases and Uses, New Brunswick:Transation Publishers.