DÜŞÜNCENİN SERBESTLİĞİ ve DÜŞÜNENİN ÖZGÜRLÜĞÜ BAĞLAMINDA AKADEMİNİN SORUMLULUĞU

Öncelikle bu makalenin konusunun, üniversite bünyesinde yer alan ve sabit bir müfredata bağlı, mesleki eğitim veren kurumlardan ayrı tutulduğunu belirtmekle başlamak isterim. Bugün akademi, üniversite ile öz-deşik bir anlam kazanmıştır ve akademik ortam denildiğinde tüm birimleri ile üniversite ortamı kastedilmektedir. Oysa bu yazıda, özgür bir ortamda serbestçe düşünce ve anlam üretilen yer olarak akademiyi ele alacağız. Aslında bu girişle bugün akademi olarak algılanan üniversiteye ilk eleştirimize, eleştirdiğimizin kısmen de olsa akademi olmadığını ima ederek başlamış oluyoruz. Sabit bir müfredatla yapılan eğitim faaliyeti, anlam üretmeye değil üretilmiş anlamları öğrenip içselleştirmeye matuftur. Bu bakımdan günümüz üniversitelerinin çoğunun, akademinin belirgin özelliği olan serbest düşünce ile anlam üreten mekânlarla bir ilgisinin olmadığını, daha çok otoriter aklın anlam ilişkilerinin belletilme-sinde hiyerarşik bir iktidar ilişkisi içine girdiğini söyleyebiliriz.

___

  • FOUCAULT, Michel, Marx’tan Sonra: söyleşi Duccio Trombadori, Chiviyazıları Yayı-nevi, Çev: Gökhan Aksay, İstanbul, 2004.
  • NALÇAOĞLU, Halil, “Türkiye’nin Yeni Üniversite Düzeni: Kriz ve Kalite” Doğu Batı: Akademi ve İktidar, Doğu Batı Yayınları, Sayı:7, Ankara, 19999
  • SARTRE, Jean Paul, Varoluşçuluk, L’existentialisme est un humanisme, çeviren: Asım Bezirci, Say yayınları, 19.baskı, İstanbul, 2005.
  • SCHMITT, Carl, Siyasi İlahiyat, Dost Kitabevi Yayınları, Çev. A. Emre Zeybekoğlu, Ankara, 2010.
  • SCHOPENHAUER, Arthur, İsteme ve Tasarım Olarak Dünya, Biblos Yayınları, Çev. Levent Özşar, İstanbul, 2005.
  • VERGİN, Nur, “Bilim Camiası ve Tanınma İsteği” Doğu Batı: Akademi ve İktidar, Doğu Batı Yayınları, Sayı: 7, Ankara, 1999.