ANTAGONİZMADAN- AGONİZMAYA: RADİKAL DEMOKRASİ

Demokrasi ideali bilinen ilk uygulamasından bu yana çeşitli değişiklikler geçirerek günümüze kadar gelmiştir. Antik Yunan’daki doğrudan demokrasi modeli, uzunca bir süre terk edilmiş, sanayileşme, kentleşme ve bireyselleşme (cemiyet haline gelerek özgürleşme) süreçleri neticesinde kitlelerin siyasal sisteme yönelik talepleri gündeme gelmiştir. Bu talepler siyasal katılım yolu ile dile getirilmiş, kalabalık nüfus, karmaşık siyasal süreçler, uzmanlık gerektiren yönetme faaliyetleri gibi birtakım pratik zorunluluklardan ötürü ortaya temsili model çıkmıştır. Bir müddet çalışan model, değişen toplum ve talepleri doğrultusunda, başta temsil sorunu olmak üzere, çoğulcu bir yapıyı inşa etmede ve bir takım sorunları çözmede yetersiz kalmış ve bu durum yeni alternatif arayışlarını gündeme getirmiştir. Bu bağlamda ortaya çıkan müzakerecimodel ve onun eleştirisinden hareketle daha farklı bir yöntem öneren radikal model bu çalışmanın ana konusunu oluşturmaktadır. Çalışmada temsili demokrasinin krizi, müzakerecidemokrasi ve radikal demokrasi başlıkları, agonizm, antagonizm kavramsallaştırmaları etrafında ele alınacaktır.

___

  • BENHABIB, Seyla (1996). “Toward a Deliberative Model of Democratic Legitimacy” Seyla Benhabib (ed.), İçinde, Democracy and Difference Contesting the Boundaries of the Political, Princeton University Press, New Jersey, ss. 67-94.
  • ERDEM, Burcu Kaya (2011). “Radikal Demokrasi Kuramı Bağlamında Yeni Medyanın Geleceği: ‘Wikileaks Örneği’”, İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Hakemli Dergisi, Sayı: 40, ss. 5-24.
  • ERDOĞAN, Mustafa (2012). “Müzakereci Demokrasi ve Sınırları”, İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10. Yıl’a Armağan, Yıl: 11, Sayı: 22, Güz, ss. 25-43.
  • HEYWOOD (Andrew 2013). Siyaset, 9. Baskı, Adres Yayınları, Ankara.
  • HOLDEN, Barry (2007). Liberal Demokrasiyi Anlamak, (Çev. Hüseyin Bal), Liberte Yayınları, Ankara.
  • KANATLI, Mehmet (2014).“Chantal Mouffe’un Radikal Demokrasi Projesi Üzerine Bir Değerlendirme”, Tesam Akademi Dergisi, Temmuz, 1 (2). 115-135.
  • KEYMAN, E. Fuat (2000). Türkiye ve Radikal Demokrasi Geç Modern Zamanlarda Siyaset ve Demokratik Yönetim, 1. Baskı, Alfa Kitabevi, İstanbul.
  • KÖKER, Levent (2008). Demokrasi, Eleştiri ve Türkiye, 1. Baskı, Dipnot Yayınları, Ankara.
  • KÖKER, Levent (2012). Modernleşme, Kemalizm ve Demokrasi, 13. Baskı, İletişim Yayınları, İstanbul.
  • LACLAU, Ernesto ve MOUFFE Chantal (1992). Hegemonya ve Sosyalist Strateji, (Çev. Ahmet Kardan, Doğan Şahiner), 1. Baskı, Birikim Yayınları, İstanbul.
  • MANIN Bernand, STEIN Elly ve MANSBRIDGE Jane (1987). “On Legitimacy and Political Deliberation”, Political Theory, Vol. 15, No. 3 (Aug.), pp. 338-368.
  • MOUFFE, Chantal (1992). “Citizenship and Political Identity”, October, Vol. 61, The MIT Press, Summer, pp. 28-32.
  • MOUFFE, Chantal (1994). “Radikal Demokrasi: Modern mi, Postmodern mi?”, Modernite Versus Postmodernite, Mehmet Küçük, (Der.), (İçinde), (Çev. Mehmet Küçük), 2. Baskı, Vadi Yayınları, Ankara, ss. 182-196.
  • MOUFFE, Chantal (1995). “Politics, Democratic Action and Solidarity”, Inquiry: An Inderdisciplinary Journal of Philosophy, 29 Aug, 2008 (38: 1-2), ss.99-108.
  • MOUFFE, Chantal (1999). Deliberative Democracy or Agonistic Pluralism?, Social Research, Vol.66, No.3, ss. 746-754.
  • MOUFFE, Chantal (2000). The Democratic Paradox, Verso Press, London.
  • MOUFFE, Chantal (2002a). “Which Public Sphere for a Democratic Society?”, A Journal of Social and Political Theory, No. 99, Intellectuals, Justice and Democracy (June), pp. 55-65.
  • MOUFFE, Chantal (2002b). Demokratik Paradoks, (Çev. A. Cevdet Aşkın), 1. Baskı, Epos Yayınları, Ankara.
  • MOUFFE, Chantal (2009). Demokratik Paradoks, (Çev. A. Cevdet Aşkın), 2. Baskı, Epos Yayınları, Ankara.
  • MOUFFE, Chantal (2010a). Siyasal Üzerine, (Çev. Mehmet Ratip), 1. Baskı, İletişim Yayınları, İstanbul.
  • MOUFFE, Chantal (2010b). Siyasetin Dönüşü, (Çev. Fahri Bakırcı, Ali Çolak), 1. Baskı, Epos Yayınları, Ankara.
  • MOUFFE, Chantal (2015). Dünyayı Politik Düşünmek Agonistik Siyaset, (Çev. Murat Bozluolcay), 1. Baskı, İletişim Yayınları, İstanbul.
  • ÖZALP (Ahmet 2009).‘‘Liberal Demokrasinin Derinleştirilmesi Gereği ve Müzakereci Demokrasi’’ Uluslararası Davraz Kongresi Süleyman Demirel Üniversitesi, 24-27 Eylül, ss. 2087-2096.
  • ÖZTÜRK, Armağan (2005). “Radikal Demokrat Önerinin Eleştirisi”, Cogito Dergisi, Yapı Kredi Yayınları, Sayı: 43, ss. 61-88.
  • PENNINGTON, Mark (2003). “Hayekian Political Economy and the Limits of Deliberative Democracy”, Political Studies, 51/4, ss. 722-739.
  • SANDERS, Lynn M. (1997). “Aganist Deliberation”, Political Theory, v.25, n.3, p. 347 (30), ss.1- 17. SCHMITT Carl (2010). Parlamenter Demokrasinin Krizi, (Çev. A. Emre Zeybekoğlu) 2.Baskı, Dost Kitabevi Yayınları, Ankara.
  • SİTEMBÖLÜKBAŞI, Şaban (2005). “Liberal Demokrasinin Çıkmazlarına Çözüm Olarak Müzakereci Demokrasi”, Akdeniz İİBF Dergisi, (10), ss. 139-162.
  • ŞAYLAN, Gencay (1998). Demokrasi ve Demokrasi Düşüncesinin Gelişmesi, TODAİE İnsan Hakları Araştırma ve Derleme Merkezi, Ankara.
  • ŞAYLAN, Gencay (2008). Temsili Liberal Demokrasinin Önlenemez Krizi, 1.Baskı, İmge Kitabevi Yayınları, Ankara.
  • ÜSTÜNER, Fahriye (2007). “Radikal Demokrasi: ‘Liberalizm mi, Demokrasi mi? Evet, Lütfen!’”, ODTÜ Gelişme Dergisi, 34 (Aralık), ss. 313-336.
  • VERGİN, Nur (2015). Siyasetin Sosyolojisi, Kavramlar, Tanımlar, Yaklaşımlar, 8. Baskı, Doğan Kitap, İstanbul.