XIX. yüzyılın birinci yarısında Kafkas halkları arasında başlanan aydınlatma harekatı, şüphesiz bölgenin büyük halklarından olan Azerbaycan Türklerinden de es geçemezdi. O devirde Kafkasya’nın kültür merkezi rolünü üstlenen Tiflis’te bu tür aydınlatma, özellikle dikkat çekiyordu. İster kültür-sanat, ister gazetecilik, ister tiyatro, ister edebiyat, isterse de ilim sahasında hakiki manada bir intibah, gelişim—canlanma hakim idi. Bu tür canlanma halk edebiyatı sahasına da kendi etkisini gösterdi. XIX. yüzyılın 70’li yıllarından başlayarak o zamanın basınında halkımızın zengin folkloru, halk edebiyatı ayrı-ayrı derleyicilerin sunumuyla basılmaya başlandı. Hem Rus dilli, hem de Türk dilli matbuatta—gazete ve dergilerde, muhtelif toplularda folklor örneklerimiz neşredilerek diğer halklar arasında da yayılıyordu. Halk edebiyatımızın derlenmesinde, neşredilmesinde ve yayılmasında elinden geleni esirgemeyenlerden biri de 1866 yılında Nahçıvan’da doğan Eyneli bey Sultanov idi.

At first six months of the XIX century the enlightenment movement which began among Caucasian peoples, undoubtedly wouldn’t pass by the Azerbaijani Turks, the grand nation of the region. That time in Tbilisi, the cultural centre of Caucasus, such enlightenment especially drew attention. Either in field of culture or press, theatre, literature, science was a real renaissance, growth and reviving. Such enlivening affected the folk art, too. Since the 70s of the XIX century with the presentation of diverse collectors, our fertile folk-lore and folk art began to be published. Both at Russian and Turkish press organizations — paper and journals our folk-lore specimens were published and propagated among other nations. Eyneli Sultanov was born in 1866 in Nakhchivan and he was one of people who did his best in collection, print and publicity of our folklore.