Sosyal Gerçekliğin İnşasında Mizah: Simülasyon Kuramı Bağlamında Yeni Medya ve Mizahın Kullanımı Üzerine Kuramsal Bir Tartışma

İletişim, toplumsal olanın kurulumunda sözcelerin aktarılmasının yanı sıra anlamın inşasını olanaklı hale getiren ilişkiselliği tesis eder. Söz konusu tesis etme rolü, gündelik hayata içkin gerçeklik algısının da kaynağını oluşturmaktadır. Bununla birlikte gündelik olanın belirleniminde medyanın işlevi, söz konusu gerçeklik algısının “gerçekliğine” ilişkin sorgulamalara neden olmaktadır. Simülasyon kuramları bağlamında somutlaşan sorgulamalar, internetin altyapısı üzerinde gelişen yeni medya teknolojilerinin, simülakrların üretiminde etkin role sahip olduğunu savunmaktadır. Simülasyon kuramlarından hareketle bu çalışmada, yeni medya praksisinin, sosyal gerçekliğin inşasındaki rolünün kuramsal düzlemde sorgulanması hedeflenmektedir. Bu çerçevede gerçekliğe ilişkin çevrimdışı-çevrimiçi ayrım, simülakr ve simülasyon kavramları ekseninde irdelenerek, medyanın temsiliyet iddiası ele alınacaktır. Son kısımda yeni medya teknolojilerinin artan kullanımının bir etkisi olarak mizahın gündelik olanın belirleniminde ve sosyal gerçekliğin inşasındaki rolü tartışılmaya çalışılacaktır.

Anahtar Kelimeler:

Mizah, Sosyal Gerçeklik, Simülasyon, Yeni medya

Humor in the Construction of Social Reality: A Discussion On The Humor Practice and The New Media in The Context of Simulation Theory

Communication, establish the interrelations that makes possibility of the construction of social meaning as well as transfering the utterances in the process of societal setup. This establishment role which is mentioned above, is the main source of the perception of reality that is immanent in everyday life. However the role of media in this process leads to questioning the “reality” of reality perception. Embodied in the context of simulation theory, this questioning argues that the new media technologies, which are developed on internet infrastructure, has an active role in the production of simulacra. Reference to simulation theory, this study aims to question the role of new media praxis in the construction of social reality with a theoretical plane. In this context media representation claim is tackled by scrutinising the difference of offline-online reality by the axis of simulacra and simulation concepts. At last the role of humor in the determination of daily situation and construction of social reality will be discussed according to the effect of increasing usage of new media technologies.

Keywords:

Humour, Social Reality, Simulation, New Media,

PDF

___

Bakhtin, Mikhail (2001), Karnavaldan Romana, Cem Soydemir (Çev.), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
Baudrillard, Jean (2005). Simülakr ve Simülasyon, Oğuz Adanır (Çev.), (3. Baskı), İstanbul: Doğu-Batı Yayınları.
Berger, Peter L. ve Luckmann, Thomas (2008). Gerçekliğin Sosyal İnşası: Bir Bilgi Sosyolojisi İncelemesi, Vefa Saygın Öğütle (Çev.), İstanbul: Paradigma Yayıncılık.
Braidotti, Rosi (2014). İnsan Sonrası, Öznur Karakaş (Çev.), İstanbul: Kolektif Kitap.
Deleuze, Gilles (2015). Anlamın Mantığı, Hakan Yücefer (Çev.), İstanbul: Norgunk Yayınları.
Deleuze, Gilles; GUATTARİ, Felix (1987). A Thousand Plateaus: Capitalism and Schizophrenia, Brian Massumi (Trans.), Minneapolis, London: University of Minnesota Press.
__________________________________ (2015). Kafka: Minör Bir Edebiyat İçin, Işık Ergüden (Çev.), İstanbul: Dedalus Kitap.
Er, Sadık Erol (2013). “Heidegger’in Nietzsche’sine Deleuzecü Bir Şerh”, Sadık Erol Er (Der.), Nietzsche Paris’te (s. 221-234). İstanbul: Otonom Yayıncılık.
Fenton, N. (2012). “The Internet and Social Networking”, J. Curran et all. (Ed.), Misunderstanding The Internet (pp. 123-149). New York: Routledge.
Hall, Gary (2013). ” #Mysubjectivation”, New Formations, Issue 79, 83-102.
Holmes, David (2005). Communication Theory: Media, Technology, Society, London: Sage Publications.
Laclau, Ernesto (2012). Evrensellik, Kimlik ve Özgürleşme, Ertuğrul Başer (Çev.), (3. Baskı), İstanbul: Birikim Yayınları.
Lazzarato, Maurizio (2008). “Mücadele, olay, medya”, Can Gündüz (Çev.), Toplum ve Bilim, Sayı 111, 107-114.
Lievrouw, Leah A. (2004). “What’s Changed About New Media? Introduction to the Fifth Anniversary Issue of New Media&Society”, New Media&Society, Vol 6(1), 9-15.
Massumi, Brian (2013). Kapitalizm ve Şizofreni İçin Kullanıcı Rehberi: Deleuze ve Guattari’den Sapmalar, Fahrettin Ege (Çev.), Ankara: Bilim ve Sosyalizm Yayınları.
Nalçaoğlu, Halil (2005). “İnternette Röntgencilik: Çağdaş Ahlakın Öznesi Üzerine”, Mutlu Binark, Barış Kılıçbay (Der.), İnternet, Toplum, Kültür (s. 53-89). Ankara: Epos Yayınları.
Schrift, Alan D. (2013). “Özneyi Yeniden Düşünmek: Kişi Nasıl Olduğundan Başkası-Olur”, Sadık Erol Er (Der.), Nietzsche Paris’te (s.235-255). İstanbul: Otonom Yayıncılık.
Taburoğlu, Özgür (2013), “Zizek’deki Boşluk, Lacan’daki Keyif”, Doğu-Batı, Yıl. 16, Sayı. 65, 97-105.
Virilio, Paul (2003). Enformasyon Bombası, Kaya Şahin (Çev.), İstanbul: Metis Yayınları.
Zajc, Melita (2015). “Social Media, Prosumption and Dispositives: New Mechanisms of the Construction of Subjectivity”, Journal of Consumer Culture, Vol. 15 (1), 28-47.
Zizek, Slovaj (2011). Kırılgan Temas, Bülent Somay & Tuncay Birkan (Haz.), (3. Baskı), İstanbul: Metis Yayınları.
İnternet Kaynakları:
http://www.haberturk.com/polemik/haber/805059-zaytungun-haberine-ilk-kez-yalanlama-geldi, Erişim: 12.04.2015.
http://www.boluobjektif.com/haber/kenan-evrenden-35-yildir-kacan-bolulu-bulundu-/2431/, Erişim Tarihi: 03.01.2016.
http://yenimedya.biz/insan-duygusunu-anlayan-bilgisayar-icat-edildi/, Erişim: 08.01.2016.