İlahiyat Fakültesi Öğrencilerinin Profili, Akademik Eğilimleri ve Aldıkları Eğitime İlişkin Memnuniyet Algıları (İnönü Üniversitesi Örneği)

İslam eğitim tarihi boyunca genelde din eğitimi-öğretimi, özelde de yüksek din öğretimi ekseriyaideolojik-politik düzlemde ele alınmış, kurumların nasıl olması gerektiği üzerine kafa yorulmuş,ancak nesnel vakıalar üzerine çok az çalışma yapılmıştır. Bu çalışma günümüz yüksek din öğretimikurumu olan ilahiyat fakültelerinin öğrencilerini çeşitli yönleriyle tanıma amacına yöneliktir.Özellikle öğrencilerin sosyo-ekonomik yapıları, akademik eğilimleri kuruma dair beklentileri tanınmayaçalışılmış, bunun için öğrencilere bir anket uygulanmış, elde edilen veriler daha önce farklızamanlarda ve farklı ilahiyat fakültelerinde yapılan çalışmaların verileri karşılaştırılarak yorumlanmıştır.Buna göre ilahiyat fakültesi öğrencileri Anadolu insanının tipik özelliklerini yansıtmakta,orta-alt ekonomik gelire sahip, eğitim düzeyi düşük ailelerden gelmektedirler. Öğrencilerin çoğuilahiyat fakültesine isteyerek gelmişlerdir, çoğunluğu öğretmenlik mesleğini yapmayı düşünmektedir,yine çoğunluğu lisansüstü eğitimi alanı olarak temel islam bilimleri alanında uzmanlaşmayı hedeflemektedir.

Anahtar Kelimeler:

İlahiyat Fakültesi, Yüksek Din Öğretimi, Din Eğitimi, Öğrenci Profili

PDF

___

Korkmaz, M. (2010). İlahiyat fakültesi öğrencilerinin fakülteyi tercih nedenleri- Erciyes Üniversitesi İlahiyat Fakültesi örneği, Bilimname, 18 (1), 185.
Köylü, M. (2013). Türkiye’de yüksek din öğretimi: nicelik mi nitelik mi?. Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 35, 21-44.
Kurulgan, M., & Çekerol, G.S. (2008). Öğrencilerin okuma ve kütüphane kullanma alışkanlıkları üzerine bir araştırma. Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8 (2), 237–258.
Kuş, E. (2009). Nicel-Nitel Araştırma Teknikleri, Ankara: Anı Yayıncılık.
Mehmedoğlu, Y. (2000). İlahiyat fakültesi öğrencilerinin eğitim-öğretim beklentileri, (tebliğ), Gençlik Dönemi ve Eğitimi, İstanbul: Ensar Neşriyat.
Neuman, W. L., (2014), Toplumsal Araştırma Yöntemleri. Ankara: Yayınodası Yay.
Odabaş H., Odabaş, Z. Y., Polat, C., (2008). Üniversite Öğrencilerinin Okuma Alışkanlığı: Ankara Üniversitesi Örneği, Bilgi Dünyası, 9(2), 431-465.
Okumuş, E. (2007). İlahiyat fakültesi öğrencilerinin problemleri–Dicle üniversitesi örneği–. Değerler Eğitimi Dergisi, 5(13), 59–94.
Öcal, M, (2011). Osmanlı'dan günümüze Türkiye'de din eğitimi. İstanbul: Düşünce Kitabevi. Özdemir, Ş. (2003). İlahiyat fakültesi öğrencilerinin eğitim-öğretim beklentileri (Darende İlahiyat Fakültesi örneği) , Akademik Araştırmalar Dergisi, 4 (15).
Özdemir, Ş., & Kavak, R. (2012). İlköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Eğitimi Bölümü öğrencilerinin eğitim-öğretim ile ilgili beklentileri (Atatürk ve Erciyes Üniversiteleri örneği). The Journal of Academic Social Science Studies, 5(7), 529–551.
Sağlamtunç, T. (1990). Türkiye’de üniversite kütüphanecilik bölümlerinin 4. sınıf öğrencilerinin özgür (boş) zaman ders dışı okuma alışkanlıkları üzerine bir araştırma. Türk Kütüphaneciliği, 4(1), 3-21.
Saracaloğlu, A.S., Bozkurt, N., & Serin, O. (2003). Üniversite öğrencilerinin okuma ilgileri ve okuma alışkanlıklarını etkileyen faktörler, Eğitim Araştırmaları, 4, 149-157.
Taştan, A., Kuşat, A., & Çelik, C. (2001). Üniversite düzeyinde din öğretimi alan öğrencilerde eğitim sürecinde oluşan tutum ve davranış değişiklikleri (Erciyes Üniversitesi İlahiyat Fakültesi örneği). Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (11), 169–192.
Taştekin, O. (2013). Yeni kurulan ilahiyat fakültelerinin öğrenme ortamina yönelik öğrenci algilari -Şırnak, Erzincan ve Iğdır Örneği-. Usûl: İslam Araştırmaları, 19, 139– 184
Turan, İ., & Nazıroğlu, B. (2015). İlahiyat fakültesine yeni gelen öğrencilerin sorun ve beklentileri: O.M.Ü İlahiyat Fakültesi örneği. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(36), 466–479.
Usta, M. (2001). Türkiye’de yüksek din eğitiminin kurumlaşma ve ekolleşme sorunları. İstanbul: M. Ü. İlahiyat Fakültesi Vakfı Yayınları.