Türkiye 2000’li yıllardan günümüze eşitlikçi bir sistem kurma alanında önemli kazanımlar elde ederek “FATİH Projesi”yle yenileşme sürecine girmiştir. Proje; teknoloji kullanımı yoluyla, eğitimde fırsat eşitliğinin her toplumsal katmanda sağlanmasına yönelik bir girişimdir. Bu araştırma, FATİH Projesi uygulamalarında görev alan öğretmen ve yöneticiler olmak üzere 200 katılımcıyla Projenin CIPP modeline göre incelenerek Türkiye şartlarına uygun olup olmadığının ortaya çıkarılması amacına yönelik olarak gerçekleştirilmiştir. Katılımcılardan, FATİH Projesinin çevre, girdi, ürün, süreç boyutuna yönelik elde edilen ham veriler, nitel veri çözümleme tekniğinden betimsel analiz kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırmanın bulgularına göre, Projenin “çevre” ve “girdi” boyutlarındaki olumsuzluklar dikkat çekicidir. “Çevre” boyutunda; yazılım bileşeni, öğretim programlarında BİT kullanımı, eğitsel e-içerik, hizmetiçi eğitim ve bilinçli BİT kullanımında sorunlar yaşandığı, “girdi” boyutunda; e-içerikte kullanılacak öğretim stratejisi, yöntem ve tekniklerin belirlenmesi ve projenin Türkiye genelinde uygulanabilirliği planlamasının yapılmadığı söylenebilir.