5-6 YAŞ ÇOCUKLARI İÇİN RİSKLİ OYUNA İZİN VERME ÖLÇEĞİNİN GELİŞTİRİLMESİ - DEVELOPING RISKY GAME ALLOWANCE SCALE FOR 4-6 YEARS CHILDREN

Risk ile karşı karşıya kalan çocukların, riski yönetebilmesi gerekir. Çocukların en temel uğraşısı olan oyun, riski yönetmeyi öğrenebilmelerinin en etkin yoludur. Çocukların riski yönetmeyi öğrenebilmeleri için ise risk ile karşılaşmaları gerekir Bu çalışmada , annelerin çocuklarının riskli oyunlarına izin verme düzeylerini saptamak için araştırmacılar tarafından “Riskli Oyuna İzin Verme Ölçeği” geliştirilmiştir. Ölçek geliştirilirken madde havuzu oluşturmak amacıyla Burdur il merkezindeki okul öncesi kurumlarda öğretmenlik yapan 19 okul öncesi öğretmeni ve çocukları bu kurumlarda eğitim alan 31 veliden kişisel bilgi formu ve yarı yapılandırılmış görüşme formları kullanılarak veriler toplanmış ve içerik analizi yapılmıştır. Geliştirilen ölçeğin pilot uygulaması 359 veliye uygulanmış, açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi sonucunda ölçeğin dört faktörlü bir yapı gösterdiği tespit edilmiştir. Ölçeğin toplam puanından elde edilen Cronbach Alpha değeri .88 olarak bulunmuştur.  

___

  • Alat, Z., Akgumus, O., ve Cavali, D. Okul Öncesi Eğitimde Açık Hava Etkinliklerine Yönelik Öğretmen Görüş ve Uygulamaları, Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(3), 47-62.
  • Ball, D. J. (2002). Playgrounds- Risks, Benefits and Choices. London: Health and Safety Executive, Middlesex University.
  • Baykoç Dönmez, N. (1999). Üniversite Çocuk Gelişimi ve Eğitim Bölümü ve Kız Meslek Lisesi Öğrencileri İçin Oyun Kitabı. İstanbul: Esin Yayınevi.
  • Bundy, A. C., Luckett, T., Tranter, P. J., Naughton, G. A., Wyver, S. R., Ragen, J., & Spies, G. (2009). The Risk İs That There İs ‘No Risk’: A Simple, İnnovative İntervention To İncrease Children’s Activity Levels. International Journal of Early Years Education, 17(1), 33-45.
  • Can, A. (2016). SPSS ile Bilimsel Araştırma Sürecinde Nicel Veri Analizi. (4.Baskı), Ankara: Pegem Akademi.
  • Cevher Kalburan, N. (2014). Erken Çocukluk Döneminde Riskli Oyun. Kastamonu Eğitim Dergisi, 22 (3), 943-960
  • Cevher Kalburan, N. (2014b). Okul Öncesi Dönem Çocuklarının Dış Mekanda Oyun Fırsatları ve Ebeveyn Görüşleri. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 32, 113-135.
  • Çalışandemir, F. (2014). Oyunun Önemi. H. Ogelman (Ed.), Yaşamın İlk Yıllarında Oyun: Oyuna Çok Yönlü Bakış İçinde (ss. 17-30). Ankara: Pegem Akademi.
  • Çoban, B. ve Nacar, E. (2006). Okul Öncesi Eğitimde Eğitsel Oyunlar. Ankara: Nobel.
  • Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G., Büyüköztürk, Ş. (2014). Sosyal Bilimler İçin Çok Değişkenli İstatistik: SPSS ve LISREL Uygulamaları. (3.Baskı), Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Gill, T. (2007). No Fear: Growing up in a Risk Averse Society. London:Calouste Gulbenkian Foundation.
  • Knight, S. (2012). Why Adventure and Why Risk in the Early Years?. Childlinks, 3, 15-18.Öztürk, A. (2001). Üniversite Çocuk Gelişimi ve Eğitim Bölümü ve Kız Meslek Lisesi Öğrencileri İçin Okul Öncesi Eğitimde Oyun. İstanbul: Esin Yayınları.
  • Little, H. ve Wyver, S. (2008). Outdoor Play: Does Avoiding the Risks Reduce the Benefits? Australian Journal of Early Childhood, 33, 33-40.
  • Öztürk, A. (2001). Üniversite Çocuk Gelişimi ve Eğitim Bölümü ve Kız Meslek Lisesi Öğrencileri İçin Okul Öncesi Eğitimde Oyun. İstanbul: Esin Yayınları.
  • Sandseter, E.B.H. (2007a). Categorising risky play—how can we identify risk-taking in chil¬dren’s play? European Early Childhood Education Research Journal, 15(2), 237-252.
  • Sandseter, E. B. H. (2007b). Risky play among four- and five-year-old children in preschool. S. O’Brien, P. Cassidy, and H. Shonfeld (Editörler.), Vision into practice: Making quality a reality in the lives of young children .Dublin: CECDE.
  • Sandseter, E. B. H. (2009). Characteristics of Risky Play. Journal of Adventure Education and Outdoor Learning, 3, 1, 3-21.
  • Sandseter, E.B.H. Ve Kennair, L.E.O. (2011). Children’s Risky Play From An Evolutionary Perspective: The Anti-Phobic Effects of Thrilling Experiences. Evolutionary Psychology, 9(2), 257-284.
  • Seyrek, H. ve Sun, M. (1998). Okul Öncesi Eğitimde Oyun. İzmir: Müzik Eserleri.
  • Sipahi, B., Yurtkoru, E.S. ve Çinko M. (2008). Sosyal Bilimlerde SPSS’le Veri Analizi. (2. Baskı), İstanbul: Beta Yayın.
  • Tovey, H. (2007). Playing outdoors: Spaces and Places, Risk and Challenge. Maidenhead: Open University Press.
  • Willoughby, M. (2012). The Value Of Providing For Risky Play İn Early Childhood Settings. ChildLinks, 3, 7-10.
Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi-Cover
  • Yayın Aralığı: Yılda 2 Sayı
  • Başlangıç: 2009
  • Yayıncı: Burdur Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
Sayıdaki Diğer Makaleler

DEMOKRASİ SÖYLEMİ: LİSANSÜSTÜ TEZLER ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA - THE DEMOCRACY RHETORIC: A RESEARCH ON THE GRADUATE DISSERTATIONS

Mehmet ÇAKIR

MESLEK ETİĞİ VE MUHASEBE MESLEK MENSUPLARININ ETİK SÖZLEŞME ALGISININ KURAMSAL MODELİ - THE PROFESSIONAL ETHICS AND THEORETICAL MODEL OF THE ETHICAL CONTRACT ACCOUNTING PROFESSIONALS PERSPECTIVE

Osman TUĞAY, Muhammet Burak KILIÇ

HEMŞİRELERDE AHLÂKÎ SIKINTININ İŞE ADANMA DAVRANIŞI ÜZERİNE ETKİSİ - THE EFFECTS OF MORAL DISTRESS ON WORK ENGAGEMENT BEHAVİOR IN NURSES

Zuhal KAYAR, Ramazan ERDEM

YAŞLILARIN GÜNDELİK YAŞAM PRATİKLERİ VE SOSYAL ALGILAR: MENEMEN ÖRNEĞİ - EVERYDAY LIFE PRACTICES AND SOCIAL PERCEPTIONS OF THE ELDERLY: EXAMPLE OF MENEMEN

Ayşe DERİCİOĞULLARI ERGUN, Diren AKYILDIZ

KORO DERSİ MOTİVASYON ÖLÇEĞİ GELİŞTİRİLMESİ VE ÖĞRENCİLERİN MOTİVASYON DÜZEYLERİNİN KARŞILAŞTIRILMALI OLARAK İNCELENMESİ - DEVELOPING A MOTIVATION SCALE FOR CHOIR EDUCATION AND A COMPARATIVE ANALYSIS OF THE STUDENT’S MOTIVATION LEVELS

Aykut SARIÇİFTÇİ, H. Seval KÖSE

BÜYÜK VERİ ANALİZİNDE YAPAY ZEKÂ VE MAKİNE ÖĞRENMESİ UYGULAMALARI - ARTIFICIAL INTELLIGENCE AND MACHINE LEARNING APPLICATIONS IN BIG DATA ANALYSIS

Muhammet ATALAY, Enes ÇELİK

GÜZEL SANATLAR LİSESİ VİYOLA EĞİTİMİNDE KULLANILAN REPERTUVARA YÖNELİK ÖĞRENCİ GÖRÜŞLERİ - OPINIONS OF STUDENTS FOR VIOLA TRAINING REPERTOIRE IN FINE ARTS HIGH SCHOOL

Yasemin BİRGÜL, Zeki NACAKCI

ÖZEL OKULLARDA KURUMSAL İTİBAR ALGISI: OKUL PAYDAŞLARI ÜZERİNDE BİR ARAŞTIRMA VE MODEL ÖNERİSİ - CORPORATE SUBMISSION DETERMINED IN SPECIFIC COOPERATIONS: A RESEARCH AND MODEL RECOMMENDATION ON SCHOOL

Gülay DÜLGER, Osman Kürşat ACAR

TÜRKİYE’ DE MESLEKİ YETERLİLİKLER SİSTEMİ VE SENDİKALAR - VOCATIONAL QUALIFICATIONS SYSTEM AND TRADE UNIONS IN TURKEY

Verda CANBEY - ÖZGÜLER

ÇEVRESEL KUZNETS EĞRİSİNİN GEÇERLİLİĞİNİN DÜŞÜK VE ÜST ORTA GELİRLİ ÜLKELER İÇİN SINANMASI: 1964-2009 DÖNEMİ - TESTING ENVIRONMENTAL KUZNETS CURVE VALIDITY FOR THE LOWER AND UPPER MIDDLE INCOME COUNTRIES: 1964-2009 PERIOD

Hatice ÖZKOÇ, Aynur YILDIRIM, Emir KUDUBEŞ