EĞİTİM PROGRAMLARININ HAZIRLANMASINDA EĞİTİM SENDİKALARININ İŞLEVİNE İLİŞKİN SENDİKALARIN GÖRÜŞLERİNİN İNCELENMESİ

Bu araştırmanın genel amacı; eğitim sendikalarının eğitim programlarının hazırlanma sürecindeki mevcut işlevini, sendikaların mevcut eğitim programlarına bakışlarını ortaya çıkarmaktır. Çalışma fenomonoloji (olgu bilim) desenine dayalı nitel bir çalışma olup veriler görüşme ve doküman analizi yoluyla toplanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, en çok üyeye sahip 4 sendikanın eğitim programlarından sorumlu 7 Genel Başkan Yardımcıları ve bu 4 sendikanın eğitim programlarına yönelik görüş, öneri ve beklentilerini içeren dokümanları oluşturur. Elde edilen veriler ışığında; görüşülen sendikaların tamamının eğitim programları hazırlık süreçlerine davet edilmedikleri, sadece milli eğitim şuralarına usulen çağrıldıkları ve görüşlerinin çoğunlukla dikkate alınmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Sendikaların eğitim programları hazırlık süreçlerine katılmak istedikleri sonucuna ulaşılmıştır. Mevcut eğitim programlarına yönelik olumlu görüşlere sahip sendikalar bu görüşlerini eğitim programlarının bilimsel, öğrenci merkezli, pozitivist, ilerlemeci olmasına bağlamışlardır. Mevcut eğitim programlarına yönelik olumsuz görüşlere sahip sendikalar ise bu görüşlerini; eğitim programlarının siyasi hedefler doğrultusunda hazırlanmış olması, yerli ve milli özellikleri yeterince taşımaması, statükoyu koruma reflekslerini taşıması, batı taklitçisi bir yapısının olması, tek tipçi insan prototipi oluşturuyor olması, çağın gerisinde kalması, gereksiz ve yoğun bilgilerle öğrenciyi yorması, milli eğitimin temel amaçlarından uzaklaştırması, siyasi içerikler taşıması, öğrenci seviyelerinin üzerinde olmasına bağlamışlardır.

EXAMINATION OF THE OPINIONS OF THE TRAINING UNIONS ON THE FUNCTION OF EDUCATIONAL UNIONS IN THE PREPARATION OF EDUCATIONAL PROGRAMS

The overall purpose of this study is to reveal the education unions’ current role in the preparation of the educational programs and other unions’ perspective on current educational programs. It is a qualitative study based on the phenomenology pattern and the data are collected through interviews and document analysis. The working group consists of 7 vice chairpersons responsible for educational programs of four educational unions with the highest number of members, -and the documents containing their opinions, suggestions and expectations. In the light of the data obtained; it is concluded that none of the interviewed educational unions were invited to take part in the process of preparing educational programs, -they were just formally invited to the national educational councils- and their opinions on the target subjects were mostly ignored. It was concluded that unions want to take part in the preparation processes of educational programs. The unions that have positive views on the current education programs attributed their views to the idea that educational programs are scientific, student-centered, positivist and progressive. The unions that have negative views on the current education programs attributed their views to the idea that the education programs are prepared in line with political objectives, that they lack local and national characteristics, that they have reflexes to protect the status quo, that they have a ‘western wannabe’ structure, that they aim to create a human prototype in a uniformist way, that they are behind the times, that they tire students with unnecessary and intense information, that they distance students from the main goals of national education, that they have political content and that they are above students’ level.

PDF

___

Aldatmaz, E. (2002). Türkiye’de Eğitim Sendikaları ve Etkilerinin Değerlendirilmesi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Asan, E. (2014). Türk Ve Yabancı Eğitim Sendikalarının Eğitim Politikaları ve İnsan Yetiştirme Anlayışına Etkilerinin Karşılaştırmalı Analizi, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Okan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul . Aydın, M. (1998). Eğitim Yönetimi: Kavramlar, Kuramlar, Süreçler, İlişkiler. Hatiboğlu Yayınevi, Ankara. 396s.
Bascia, N. (1998). Changing Roles For Teachers Federations. 29 (1), ss. 38-40.
Baysal, Ö. (2006). Sınıf Öğretmenlerinin Mesleki Örgütlenmelere ilişkin Tutumları(Uşak Örneği), Yüksek Lisans Tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocatepe Üniversitesi, Afyon.
Brewer, J. ve Hunter, A. (1989). Multimet Hod Research: A Synthesis Of Styles, Newbury Park, Ca: Sage.
Bülbül, M. (2011). Türk Milli Eğitim Sisteminde Hesap Verebilirlik, Doktora Tezi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gazi Üniversitesi. Ankara.
Creswell, J. W. (2014). Research Design: Eğiten Kitap Yayınları. Çeviri: Demir B. vd. Ankara. 267s.
Çakıroğlu, A. (2008). Eğitim Çalışanları Bakış Açısından İlköğretim Öğretim Programları İle Eğitim Sisteminin Erişilebilirliği Uygulanabilirliği ve Kabul Edilebilirliğine İlişkin Bir Değerlendirme Araştırma Raporu, Eğitim İş Yayınları, Ankara. 62s.
Demir, F. (2013). Öğretmen Görüşlerine Göre Sendikaların Okul Yaşamına Etkileri ve Eğitim Çalışanlarının Sendikalara Üye Olmama Nedenleri, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Abant İzzet Baysal Üniiversitesi. Bolu.
Demirel, Ö. (1992). Türkiye’de Program Geliştirme Uygulamaları, Hacettepe Eğitim Fakültesi Dergisi, Ankara. 7, ss. 27-43.
Demirel, Ö. (2015). Eğitimde Program Geliştirme. Pegem Akademi Yayınları. Ankara. 406s.
Eğitim Bir-Sen. (2009). Türk Eğitim Sisteminde Yeni Paradigma Arayışları, Eğitim Bir-Sen Yayınları, Ankara.
Eğitim Bir-Sen. (2010). Gelecek İçin Eğitim Raporu, Eğitim-Bir-Sen Yayınları, Ankara. 11s.
Eğitim Bir-Sen. (2014). 19. Milli Eğitim Şurası Gündemine İlişkin Görüş ve Öneriler. Eğitim Bir Sen Yayınları, Ankara. 15s.
Eğitim Bir-Sen (2014). Eğitimde Zihniyet Reformu İhtyacı ve Müfredat Sorunumuz, S/29 Yıl/10 Eğitim Bir Sen Yayınları, Ankara.
Eğitim Bir Sen (2015). Eğitim ve Ahlak Şurası, Eğitim Bir sen Yayınları, Ankara.
Eğitim-Sen. (2012. Günümüz Öğretmen Sendikacılığının Değerlendirilmesi. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum, 1(1), ss. 59-72.
Gemici, Y. (2008). Eğitimde Sendika Yönetim İlişkileri, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Gökçe, E. (2009). İlköğretim Öğretmenlerinin Öğretmen Örgütlerine (Sendikalara) Üye Olmama Sebepleri, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Uşak.
Gönel, A. (2001). Önde Gelen Sivil Toplum Örgütleri. Tarih Vakfı Yayınları, İstanbul. 130s.
Guba, E. G., & Lincoln, Y. S. (1988). Do inquiry paradigms imply inquiry methodologies. Qualitative approaches to evaluation in education, 89-115.
Gül, M. H. (2007). Eğitim Çalışanlarının Eğitim Sendikalarına Bakışı, Beklentileri ve Sendikaların Eğitim Çalışanlarına Yönelik Faaliyetleri ve Beklentileri, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Güven, İ. (2012). Eğitimde 4+ 4+ 4 ve Fatih Projesi Yasa Tasarısı= Reform mu? İlköğretim Online, 11(3).
Johnson, S. M. ve Kardos, S. M., 1998. “TeachersUnions: Do They Help or Hurt Education Reform?”. A Brown Center Issues in Education Series. Nisan, 11, 2000.
Karakaya, H., 2001. “Öğretmenlerin Örgütlenme Nedenleri”, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Kayıkçı, K. (2013). Türkiye’de Kamu ve Eğitim Alanında Sendikalaşma ve Öğretmen ile Okul Yöneticilerinin Sendikalardan Beklentileri. Amme İdaresi Dergisi, 46(1), ss. 99-126.
Özan, M.B., Polat, H., Şener, G. (2016). Sivil Toplum Kuruluşlarının Eğitimdeki Yeri. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 25 (1), 59-70 . DOI: 10.18069/fusbed.58823.
Özdemir, M. (2009). Eğitimde Program Değerlendirme ve Türkiye’de Eğitim Programlarını Değerlendirme Çalışmalarının İncelenmesi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, VI(II), ss. 126-149.
Özdemir, S. (2002). Eğitimde Örgütsel Yenileşme. Pegem A Yayınları, Ankara. 188s. Patton, M.Q., 2014. Nitel Araştırma Ve Değerlendirme Yöntemleri. Pegem Akademi, Ankara. 684s.
Resmi Gazete. (2016). 4688 sayılı Kamu Görevlileri Sendikaları Ve Toplu Sözleşme Kanunu Gereğince Kamu Görevlileri Sendikaları İle Konfederasyonların Üye Sayılarına İlişkin 2016 Temmuz İstatistikleri Hakkında Tebliğ. 04/07/2016 tarih ve 29762 sayılı Resmi Gazete.
Rose, P., (2009). NGO Provision of Basic Education: Alternative or Complementary Service Delivery to Support Access to The Excluded? Compare: A Journal of Comparative and International Education, 39(2), ss. 219-233.
Serinoğlu, R. (2004). Eğitim Hizmet Kolundaki Sendikaların Eğitim Anlayışları ve Amaçladıkları İnsan Modelleri, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Niğde.
Sönmez, V. (2014). Eğitim Felsefesi. Anı Yayıncılık, Ankara. 259s. Stufflebeam, D. L., McCormick, C. H., Brinkerhoff, R. O., & Nelson, C. O. (1985). Introduction to needs assessment. In Conducting educational needs assessments (pp. 1-22). Springer, Dordrecht.
Şirin, H. (2008). Eğitimin Siyasal İşlevleri Ve Türkiye’deki Sivil Toplum Örgütlerinin Bu İşlevlerine İlişkin Görüşlerinin Analizi, Yayınlanmamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Top, S., 1999. Milli Eğitim Bakanlığı Merkez Örgütü’nde Alınan Kararlara Eğitim Sendikalarının Katılımı, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Topaloğlu, H. (2012). Türkiye’deki eğitim sendikaları genel merkez yöneticilerinin eğitimin yerelleşmesi ile ilgili görüşleri. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Samsun.
Tortop, N., 2005. Kamu Personel Yönetimi İnsan Kaynakları Yönetimi. Yargı Yayınevi, Ankara. 576s.
Türk Eğitim-Sen. (2010). Türk Eğitim Sen Milli Eğitim Şurası Çalışma Raporu. Türk Eğitim Sen Yayınları, Ankara. ss.68.
Varış, F. (1996). Eğitimde Program Geliştirme. Teori ve Teknikler. Alkım Yayınları, Ankara. 240s.
Yasan, T. (2012). İlköğretim Okulu Yöneticilerinin Ve Öğretmenlerinin Sendikalara İlişkin Görüşlerinin Farklı Değişkenlere Göre İncelenmesi. (Malatya İl Merkezi Örneği), Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Samsun. 31(1).
Yaşar, Ş. (1998). Yapısalcı Kuram Ve Öğrenme-Öğretme Süreci, Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1-2), ss.68-75.
Yıldırım, A., Şimşek, H., 2013. Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Seçkin Yayıncılık, Ankara. 446s.
Yüksel, İ. ve Sağlam, M. (2012). Eğitimde program değerlendirme. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.