Özel sektör yönetim binalarında sistem iyileştirme modeli

Sistem iyileştirmesi, büro sisteminin etkinliğini ve verimliliğini arttırmak amacıyla bilimsel ve sistematik olarak yürütülen problem çözme faaliyeti olarak kullanılabilir. Sistemi oluşturan öğeler, ortak bir amaca yönelmiş olarak bir arada bulunmaktadırlar. Sistemi oluşturan parçalar bir amacı gerçekleştirmek için etkileşim içerisindedirler. Sistem iyileştirme amacıyla bürolarda gerçekleştirilen çalışmalar; iş akış analizleri, alan kullanım analizi, kullanılan formların analizi, personel kullanım analizi, donanım kullanım analizi, zaman kullanım analizi ve idari faaliyetlerin maliyet analizi olarak ifade edilebilir. Büro yöneticileri ya da sistem analistleri genellikle, herhangi bir sistem problemi üzerinde çalışırken, sistem iyileştirme amacıyla iş basitleştirme ya da girdi-çıktı analizi yöntemlerini kullanmaktadırlar. Planlamada organizasyonun gereksinimi olan iletişimi güçlendirici bir fiziksel planlama geliştirilmelidir. Fiziki açıdan uzun ömürlü bir bina ile sık sık değişebilen organizasyonların uyumunu sağlamak ancak esnek ve olası değişikliklere cevap verecek binada mümkündür. Böylece tasarım, rasyonel bir çalışma oluşumunu engellemeyip, büronun değişen gereksinimi ve gelişimi halinde yeni düzenleme imkânı verebilecektir. Bu çalışmada, özel sektör yönetim binalarının sisteminin iyileştirilmesi için öneri modeli oluşturulmuştur. Bu model, tasarımcının ya da iyileştirmeyi yapacak olan analistin hangi adımları izleyerek sonuca ulaşması gerektiğini belirleyen bir çalışma olması açısından önem taşımaktadır. Ayrıca, özel sektör yönetim binası tasarımında da tasarımcının program oluşturma, planlama gibi tasarım aşamalarında da yararlanabileceği bir kontrol listesi haline dönüştürülmesi de mümkündür. Önerilen modelin uygulanması ile özel sektör yönetim binalarının, gelişen teknoloji karşısında değişimlere kolay adapte olması ve yüksek verimliliğin sağlanması mümkün olabilecektir.

A model to improve the management buildings used by private sector

System improvement can be used to increase productivity and solve problems in official activities. For the best outcome, the improvement must have a scientific and systematic base. The system elements blend together for collective goals. They interact with each other to realize a special aim. System improvement consists of the analysis of the following: the work flow-chart, place use, official objects use, the form used for official activities, staff use, official materials use, time use, and costs. In order to solve system problems or to improve the system, the managers or the system analyzers use simplifications and/or idealizations in the problem, and/or in analyzing the inputs and outputs of the system. A suitable communication is another important issue for productivity. For a harmony between buildings with a long use life and for modular organizations, a flexible architectural planning is needed. Thus, the design should not prevent rational work conditions and should satisfy the changeable needs of the office. A model to improve the management buildings used by private work sector is therefore proposed in this study. The model is beneficial for the designer in clearly indicating which steps have to be followed in such designs. The model can be used as a program or a checklist for designing the management buildings in the private work sector. It is hoped that this model will serve as an easy guide for designers.

___

  • 1. Aytug, A., (1990), “Mimaride Ergonomik Faktörler”, Y.T.Ü. Mimarlık Fakültesi Baskısı, İstanbul.
  • 2. Aluçlu, İ., (2000), “Özel Sektör Yönetim Binalarında (Holdinglerde) Kullanıcı Gereksinimi, Konfor Şartları ve Organizasyona Yönelik Sistem İyileştirme Modeli”, Doktora Tezi, Y.T.Ü Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • 3. Dufy, F., (1974), “Shell and Core”, Architectural Journal, November: 1287.
  • 4. Ecevit, Ö., (1980), “Büyük Hacim Büroları”, Dizayn Konstrüksiyon Dergisi, Şubat-Mart: 23.
  • 5. Onat, N., (1982), “Uygulamalar ve Şehircilik”, İ.T.Ü., İstanbul.
  • 6. Joedicke, J., (1975), “Office and Admirnistration Buildings”.
  • 7. Erkan, N., (1995), Ergonomi. MPM yayınları, Ankara.
  • 8. Lappat, A., (1969), “Umvet und Einrichtungim Grossraumbüros”, B+W, (1):1.
  • 9. Ertek, H., (1994). “İç Mekan Temel Tasarım İlkelerine Bir Yaklasım”, Yüksek Lisans Tezi, (Yayınlanmamış). H.T.Ü. Ankara.
  • 10. Gottschalk, O., (1968), Flexible Werwaltungsbauten, Quikborn.
  • 11. Deilmann, H. A., (1977), “Çalışma Yerleri Tipleri ve Mekan Sistemleri”, B+W, 20.
  • 12. Naskshian, J. S., (1964), “The effects of red and gren suroundings on behavior.” Journa of General Psychology, 70.
  • 13. Kleeman, W., (1992), “Interior Design of the Electronic Office”. The Comfort and Productivity. Payoff, Van Nostrand Reinhold, New York.
  • 14. Duffy, F., Williams, S., Kink, P., Williams, M.,K., (1992), “Interior Design of The Electronic Office”. The Comfort and Productivity payoff, Van nostrand Reinhold, New York.