Diyarbakır ilinde mısır üreticilerinin bilgi kaynakları ve pazarlama sorunlarının incelenmesi

Türkiye’de mısır tarımı Akdeniz, Güneydoğu Anadolu ve Batı Anadolu Bölgeleri’nde yaygın olarak yapılmaktadır. Türkiye’de mısır üretiminin %15.8’ini Adana, %11.3’ünü Mardin, %10.7’sini Şanlıurfa ve %8.7’sini Konya illeri karşılamaktadır. Diyarbakır ili ise Türkiye mısır üretiminin %5.3’ünü karşılayarak 7. sırada yer almaktadır. Araştırma alanı olarak Diyarbakır ilinde en fazla mısır üretiminin yapıldığı Bismil ve Silvan ilçeleri seçilmiştir. Bu ilçelerde toplam 10 köyde 106 üretici ile yüz yüze anket yapılmıştır. Bu çalışma mısır üreticilerinin sosyo-ekonomik durumlarını, mısır tarımı ile ilgili üretim tekniği ve ekonomik konulardaki bilgi kaynaklarını belirlemek amacıyla yapılmıştır. Ayrıca ilde mısırın pazarlama yapısı ve sorunları ortaya konulmuştur. İşletme genişlik gruplarına göre üreticilerin anket sorularına verdikleri cevaplar ki-kare testi ile analiz edilmiştir. Buna göre üreticilerin mısır tarımı hakkında ilk bilgi kaynakları ile işletme genişlik grupları arasında ilişki olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca işletme genişlik grupları ile pazarlama kanalları arasında da ilişki olduğu ortaya konulmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Bilgi kaynakları, Mısır, Pazarlama, Diyarbakır

An investigation of information sources and marketing problems of maize producers in Diyarbakır province

Maize is cultivated in a large area in the Mediterranean Region of Turkey, followed by the Southeastern Anatolia and Western Anatolia regions. The pioneer provinces of maize production in Turkey are Adana (15.8%), Mardin (11.3%), Şanlıurfa (10.7%) and Konya (8.7%) respectively. Diyarbakir province is in the 7th place, contributing 5.3% of country’s total maize production. Bismil and Silvan districts of Diyarbakir province were selected as the research area for this study. Data were collected by administering a questionnaire to 106 maize producers operating in 10 villages. This study was conducted to determine the socio-economic status of maize producers, production techniques and sources of economic information about maize agriculture. Additionally, marketing structure of maize in the study area and problems are revealed. Data collected from respondents were analyzed using Chi-square test according to the size of landholding. Results showed that there was a significant relationship between producers’ first agriculture information source and landholding size. Similarly, findings revealed a relationship between landholding size and marketing channels.

Keywords:

Information source, Maize, Marketing, Diyarbakır,

PDF

___

Albayrak M, Taşdan K, Güneş E, Saner G, Atış E, Çukur F, Pezikoğlu, (2010) Küresel Rekabet Açısından Türkiye’de Tarım ve Gıda Ürünleri Pazarlama Sistemlerine Bakış: Mevcut Yapı, Sorunlar, Fırsatlar, Hedefler. Türkiye Ziraat Mühendisliği VII. Teknik Kongresi, Ankara, s. 1305-1320.
Alemdar T, Seçer A, Demirdöğen A, Öztornacı B, Aykanat S (2014) Çukurova Bölgesinde Başlıca Tarla Ürünlerinin Üretim Maliyetleri ve Pazarlama Yapıları. Tarımsal Ekonomi ve Politika Geliştirme Enstitüsü, Tepge Yayın No: 230 ISBN: 978-605-4672-65-3.
Anonim (2017) Diyarbakır İl Tarım ve Orman Müdürlüğü kayıtlarından derlenmiştir, Diyarbakır.
Boz İ (2002) Does Early Adoption Affect Farmers’ Use of the Extension Service?. Association for International Agricultural and Extension Education (AIAEE) 9(3): 77-82.
Boz İ, Akbay C, Orhan E, Candemir S (2004) Çiftçilerin Tarımsal Faaliyetlerde Kullandıkları Bilgi Kaynaklarının Belirlenmesi ve Tarımsal Yayım Açısından Değerlendirilmesi. VI. Tarım Ekonomisi Kongresi, Tokat.
Boz İ, Özçatalbaş O (2010) Determining Information Sources Used by Crop Producers:A Case Study of Gaziantep Province in Turkey. African Journal of Agricultural Research 5(10): 980-987.
Çiçek A, Erkan O (1996) Tarım Ekonomisinde Araştırma ve Örnekleme Yöntemleri. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, No: 12, Ders Notları Serisi: 6, Tokat.
Demiryürek K (2010) Information Systems and Communication Networks for Agriculture and Rural People. Agric. Econ.-Czech 56(5): 209-214.
Elçi S, Kolsarıcı Ö, Geçit, H (1987) Tarla Bitkileri. A.Ü.Ziraat Fak.Yay No: 100, Ofset Basım: 30, Ankara.
FAO (2015) Food and Agriculture Organization of the United Nations, Compiled from FAOSTAT data.
Gül M (1998) Yüreğir İlçesinde Sulanan Alanlarda Mısırda Üretim Maliyetleri ve Üretici Sorunları. Çukurova üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarım Ekonomisi Ana Bilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Adana.
Kesici T, Kocabaş Z (1998) Biyoistatistik.Ankara Üniversitesi Eczacılık Fakültesi Yayın No: 79, Ankara, s. 182-185.
Oruç E (2001) Tokat İlinde Bitkisel Üretimde Tarımsal Mücadele Uygulamaları ve Çiftçilerin İlaç Kullanımı Konusundaki Bilgi Düzeyleri ile Bilgi Kaynakları Üzerine Araştırma. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı Doktora Tezi, Ankara.
Özçatalbaş O, Gürgen Y (1992) Aşağı Seyhan Sulama Proje Alanındaki Mısır Üreticilerinin Bilgi Edinme Kaynakları. Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 7/2: 63-78.
Özçatalbaş O, Gürgen Y (1998) Tarımsal Yayım ve Haberleşme. Baki Kitap Evi, Adana, s. 334.
Özçatalbaş O, Özkan B, Kutlar İ (2002) Antalya’da Mısır Üretiminde Üretici Uygulamaları ile Yayım Şubesi Önerileri ve Araştırma Bulgularının Karşılaştırmalı Analizi. Akdeniz Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi tarafından desteklenmiş proje raporu (yayımlanmamış), Antalya.
Özçatalbaş O, Ünlü T (2018) The Anaysis of Information Sources Used by Pomegranate Producers in Antalya Province of Turkey. Mediterranean Agricultural Sciences 31(1): 45-48.
Özkan B (2000) Antalya İlinde Sera Sebzeciliğinde Kadın Üreticilerin Rolü. Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 13(2): 133-143.
Soysal M (1998) Köy Sosyolojisi. Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Ders Kitapları Yayın No: A-66, Genel Yayın No: 211, Adana.
Taşdan K, Emeksiz F (2003) Türkiye’de Mısır Üretim, Tüketim ve Dış Ticareti. Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 18(3): 97-104.
TMO (2017) Toprak Mahsulleri Ofisi verilerinden derlenmiştir, Ankara.
Torun E (2011) Organik Tarımda Çiftçilerin Bilgi Kaynakları (Kocaeli İli Kartepe İlçesi Örneği). KSÜ Doğa Bilimleri Dergisi 14(4): 53-62.
TÜİK (2017) Türkiye İstatistik Kurumu verilerinden derlenmiştir, Ankara.
Yalçın M, Boz İ (2007) Kumluca İlçesinde Seralarda Üreticilerin Kullandıkları Bilgi Kaynakları, Bahçe Dergisi 36(1-2): 1-10.
Yamane T (2001) Temel Örnekleme Yöntemleri.(Çev: Esin A, Aydın C, Bakır MA, Gürbüzsel E). Literatür Yayınları, İstanbul, s. 509.
Yılmaz H, Demircan V, Gül M (2009) Üreticilerin Kimyasal Gübre Kullanımında Bilgi Kaynaklarının Belirlenmesi ve Tarımsal Yayım Açısından Değerlendirilmesi. Süleyman Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi 4(1): 31-44.
Yücer A, Demirtaş M, Altun A, Kan M, Çelik A, Kalanlar, Ş (2015) Türkiye’de Tarım Arazilerinin Bölünmesinin Önlenmesine Yönelik Bir Araştırma. Tepge Yayın No: 241, ISBN: 978-605-4672-99-8. Ankara.