Avrupa Birliği’nde Organik Tarıma Yönelik Politikalar

Organik tarımsal üretim faaliyeti dünyada 1930’lu yıllarda başlamıştır. Çevre, bitki ve insan sağlığında görülen olumsuzluklar ile özellikle gelişmiş ülkelerde ortaya çıkan üretim fazlalığı sorunu yeni arayışları teşvik etmiş ve organik tarımın bütün dünyada yaygınlaşmasına yol açmıştır. Günümüzde ise AB, dünyanın en büyük organik gıda pazarı olup aynı zamanda (EC) 2092/91 No’lu Konsey Yönetmeliği ile dünya organik tarımını yönlendirmektedir. Bunun yanında AB’de Ortak Tarım Politikası ve çevre politikaları kapsamında organik tarımsal üretim faaliyetini ilgilendiren çeşitli düzenlemeler de bulunmaktadır. Organik tarım faaliyeti Türkiye’de de hızlı bir gelişim içerisinde olup büyük bir dış satım potansiyeline sahiptir. Türkiye’nin bir yandan önemli hedef pazar olması öte yandan tam üyelik hazırlıkları dolayısıyla AB organik tarım politikalarını izlemesi ve bunlara uyum sağlaması kaçınılmaz gözükmektedir.
Anahtar Kelimeler:

AB, Organik Tarım, Politikalar

Organic Agriculture Policies in European Union

Since 1930's, organic agricultural production activity has been sustained in the world. Problems observed on health of environment, plant and human and also arisen production surplus as a result of conventional agriculture especially in the developed countries has lead to new expectations expanded the organic agriculture on world-wide. Today EU is the world's biggest organic food market so that directing organic agriculture by (EC) 2092/91 Council Regulation. There are various regulations which involve common agriculture policy and organic agriculture. For Turkey, organic agriculture has a huge potential for foreign trade which is rapidly increasing. Because of being important target market on the other hand making preparation to fully membership make compulsory for Turkey to applying legislation's for organic agriculture and adaptation to CAP so organic agriculture is an essential subject.
Mediterranean Agricultural Sciences-Cover
  • Yayın Aralığı: Yılda 3 Sayı
  • Başlangıç: 1988
  • Yayıncı: Akdeniz Üniversitesi
Sayıdaki Diğer Makaleler

Antalya İli Elmalı ve Korkuteli İlçelerinde Tarıma Girdi Sağlayan KuruluşlarınFaaliyetleri ve Yayım Açısından Değerlendirilmesi

O. ÖZÇATALBAŞ, İ. Kutlar SÖZER

Burdur-Kemer İlçesi Akpınar Yaylasında Bitki ile Kaplı Alanın Belirlenmesinde Üç Farklı Ölçüm Yönteminin Kullanılması ve Karşılaştırılması

S. ÇAKMAKÇI, B. AYDINOĞLU, Y. ÖZYİĞİT, M. ARSLAN, M. TETİK

In Vitro Kolhisin Uygulaması ile Poliploid Nane (Mentha longifolia L.) BitkilerininElde Edilmesi

Ş. TEPE, Ş. ELLİALTIOĞLU, N. YENİCE, R. TIPIRDAMAZ

Çanakkale Şartlarında Farklı Ekim Zamanlarının Ekmeklik Buğday Çeşitlerinde Verim ve Verim ile İlişkili Öğelere Etkileri

M. AKDAMAR, Ş. TAYYAR, A. GÖKKUŞ

Akdeniz Üniversitesi Öğrencilerinin Serbest Zaman Özellikleri ve Dış Mekan Rekreasyon Eğilimlerinin Belirlenmesi

S. MANSUROĞLU

Türk Susam (Sesamum indicum L.) Yerel Çeşitlerinin Agronomik ve Morfolojik Tanımlayıcılar Kullanılarak Karakterize Edilmeleri

A. G. ERCAN, K. M. TAŞKIN, K. TURGUT, M. BILGEN, M. Z. FIRAT

Şeker Mısırında (Zea mays saccharata Sturt.) Koltuk ve Uç Alma ile YaprakSıyırmanın Verim ve Koçan Özelliklerine Etkisi

B. KARA, Z. AKMAN

Avrupa Birliği’nde Organik Tarıma Yönelik Politikalar

C. SAYIN

Ayçiçek ve Soya Yağı İthalat Talebinin Analizi

S. A. HATIRLI, V. DEMİRCAN, A. R. AKTAŞ

Bazı Domates Çeşitlerinin Antalya Koşullarında Açıkta Yetiştirilme OlanaklarıÜzerinde Bir Araştırma

N. ERCAN, F. AYAR, A. S. ŞENSOY, M. TEMİRKAYNAK