Dinamik geometri yazılımı etkinliklerinin öğrenci performansları bağlamında incelenmesi: analitik düzlemde doğru denklemleri*

Bu çalışmanın amacı, doğru denklemleri konusuna yönelik hazırlanan etkinliklerin öğrenci performanslarına etkisini araştırmak ve öğretmenlerin hazırlanan etkinlikler hakkında görüşlerini ortaya çıkarmaktır. Çalışmada karma yöntem yaklaşımı benimsenmiş olup nitel araştırma desenlerinden eylem araştırması kullanılmıştır. Araştırma verileri, Geocebir yazılımı ile hazırlanan etkinlikler, doğru denklemleri performans testi ve yarı yapılandırılmış görüşme kullanılarak toplanmıştır. Öğretim süreci içinde yer alan öğrenciler ile hazırlanan etkinlikler hakkında görüşleri ortaya çıkarılan öğretmenler amaçlı örnekleme yöntemi kullanılarak araştırmanın çalışma grubu olarak belirlenmiştir. Doğru denklemleri konusunun öğretimi için Burdur ilinde bir meslek lisesinde öğrenim gören 36 lise 9. sınıf öğrencisi ve mezun olduğu fakülte ve meslek deneyimleri değişkenleri dikkate alınan öğretmenler araştırmanın çalışma grubunu oluşturmuşlardır. Elde edilen nitel veriler, betimsel istatistik kullanılarak analiz edilmiş, görüşmeler ise bulguları gerekçelendirmek ve tartışmak amaçlı destekleyici veri olarak kullanılmıştır. Performans Testi sonuçlarına göre Geocebir yazılımı yardımıyla hazırlanan etkinliklerle çalışan öğrencilerin başarı düzeylerinin öğretim programında yer alan etkinliklerle çalışan öğrencilere göre daha yüksek olduğu bulunmuştur. Etkinliklerde bilgilerin doğrudan verilmemesi ve öğrencilerin bilgiyi oluşturma çabası öğrencilerin çözüm süreçlerine yansımıştır. Hazırlanan etkinlikler öğretmenler tarafından öğretim programına uygun bulunmuş ve öğrencilerin konuyu öğrenmelerinde faydalı olacağı ifade edilmiştir. Bu çalışma analitik düzlemde doğru denklemleri konusu temel alınarak etkinlik ve teknoloji karma yaklaşım kullanımının yeni programın felsefesine uygunluğu, problem çözme sürecine pozitif yansıması, öğretmenlerce benimsenmesi ve örnek teşkil etmesi yönüyle öğretim sürecine katkısını ortaya çıkarmıştır.

Purpose of this study is to investigate the effects of tasks about lineare quations on students performance and find out the teachers opinions about them. This study which has qualitative paradigm also utilizes action research design. Tasks prepared on Geogebra software, performance test of linearequations, semi-structured interview are the techniques used to collect data. Purposive sampling is used as a sampling method to select students for the tests and teachers for the semi- structured interview. For teaching of the lineare quations, 36 of the 9th grade students have been chosen from a vocational high school in Burdur. Six different teachers have been identified with respect to the parameters of graduation, faculty and work experience. Descriptive statistics is utilized to analyze qualitative data and the data obtained from the semi-structured interviews was used to discuss the findings and supporting data to bolster the arguments. Performance test has revealed that students who completed tasks prepared by the Geogebra software were more successful than the students who completed the tasks defined in the curriculum. Indirect information provided in the tasks and the way students construct meaning through indirect information affected the students performance and eventually their solution process. It was stated by the teachers that the tasks are in accordance with the educational program and are helpful to students in learning the topics. In this study using a mix of the tasks and technology to teach linear equations revealed a contribution to teaching and learning process in terms of the new curriculum paradigm, a positive reflection on the problem solving proces, teachers adoption of this practice.

___

Akdeniz, A. R., Yiğit, N., & Kurt, Ş. (2002). Yeni fen bilgisi programı ile öğretmenlerin görüşleri. 5.Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi Bildiriler Kitabı, Cilt: 1, 400-406, ODTÜ, Ankara. Altun, M. (2009). Eğitim fakülteleri ve lise matematik öğretmenleri için liselerde matematik öğretimi. (3. Baskı). Bursa: Aktüel Alfa Akademi. Antohe, V. (2009). Limits of educational soft GeoGebra in a critical constructive review. Ann. Univ. Tibiscus Comp. Sci. Series VII, 47 54. Aydoğan, A. (2007). Dinamik geometri yazılımlarının açık uçlu araştırmalarla birlikte altıncı sınıf düzeyinde çokgenler ve çokgenlerde eşlik benzerlik öğrenimine etkisi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). ODTÜ, Ankara. Baki, A. (1996). Matematik öğretiminde bilgisayar herşey midir? Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12, 135-143. Baki, A. (2002). Öğrenen ve öğretenler için bilgisayar destekli matematik. İstanbul: Ceren Yayın Dağıtım. Baydaş, Ö. (2010). Öğretim elemanlarının ve öğretmen adaylarının görüşleri ışığında matematik öğretiminde Geogebra kullanımı. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Atatürk Üniversitesi, Erzurum. Baydaş, Ö., Göktaş, Y. & Tatar, E. (2010). Öğretmen adaylarının bakışıyla Geogebra ile matematik öğretimi. 9.Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir. Baykul, Y. (2009). İlköğretimde matematik öğretimi (6 8.Sınıflar). Ankara: Pegem Akademi. Budak, S. (2010). Çokgenler konusunun bilgisayar destekli öğretimin 6. sınıf öğrencilerinin akademik başarılarına ve bilgisayar destekli geometri öğretimine yönelik tutumlarına etkisi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Eskişehir. Bukova Güzel, E. & Alkan, H. (2005). Yeniden yapılandırılan ilköğretim programı pilot uygulamasının değerlendirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 5(2), 385-425. Çepni, S. (2010). Araştırma ve proje çalışmalarına giriş. (5. Baskı). Trabzon. Demir, V. (2010). Cabri 3d dinamik geometri yazılımının, geometrik düşünme ve akademik başarı üzerine etkisi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul. Dey, I. (1993). Qualitative data analysis: A user friendly guide for social scientists. London: Routledge. Dikovic, L. (2009). Applications Geogebra into teaching some topics of mathematics at the college level, ComSIS (6). Doğan, M. (2011). Bir dinamik matematik yazılımı: Geogebra. E. Karakırık (Ed.), Matematik eğitiminde teknoloji kullanımı içinde (ss.97 156), Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. Ekiz, D. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri (2. Baskı). Ankara: Anı yayıncılık. Ersoy, Y. (2006). İlköğretim matematik öğretim programındaki yenilikler: amaç, içerik ve kazanımlar. İlköğretim Online, 5(1), 30-44. [Online]: http://ilköğretim online.org.tr adresinden 18 Ekim 2012 tarihinde indirildi. Erüs, E. E. (2007). Analitik geometri dersine eleştirel düşünme becerilerine dayalı öğretimin öğrenci erişi düzeyi ve kalıcılığına etkisi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara. Gomes, A. S. & Vergnaud, G. (2004). On the learning of geometric concepts using dynamic geometry software. Novas Technologias na Educaçao, V.2, Março, 2004. Güven, B. (2002). Dinamik geometri yazılımı Cabri ile keşfederek geometri öğrenme. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). KTÜ, Trabzon. Güven, B. & Karataş, İ. (2003). Dinamik geometri yazılımı Cabri ile geometri öğrenme: Öğrenci görüşleri. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 2(2), 67-78. Hohenwarter, M. & Jones, K. (2007). Ways of linking geometry and algebra: The case of Geogebra. Proceedings of the British Society for Research into Learning Mathematics, 27(3), 126-131. Hohenwarter, M. & Hohenwarter, J. (2011). Geogebra resmi kullanım kılavuzu (M. Doğan ve E. Karakırık, Çev.) Ankara: Nobel. (Original work published 2008). Işık, A. & Konyalıoğlu, A. C. (2005). Matematik eğitiminde görselleştirme yaklaşımı. Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 11, 462-471 Kabaca, T. (2006). Limit kavramının öğretiminde bilgisayar cebiri sistemlerinin etkisi. (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara. Kağızmanlı, T.B. & Tatar, E. (2012). Matematik öğretmeni adaylarının bilgisayar destekli matematik hakkındaki görüşleri: Türevin uygulamaları örneği. Kastamonu Eğitim Dergisi, 20(3), 897-912. Karaaslan, G. (2013). Geometri dersine yönelik dinamik geometri yazılımlarıyla hazırlanan etkinliklerin öğrencilerin akademik başarısı ve uzamsal yetenekleri bağlamında incelenmesi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul. Karakırık, E. (2011). Dinamik geometri ve Sketchpad ile geometri öğretimi. E. Karakırık (Ed.), Matematik eğitiminde teknoloji kullanımı içinde (s. 67-96), Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. Karakırık, E. ve Aydın, E. (2011). Matematik öğrenme nesneleri. E. Karakırık (Ed.), Matematik eğitiminde teknoloji kullanımı (s. 19 33), Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. Karakuş, Ö. (2008). Bilgisayar destekli dönüşüm geometrisi öğretiminin öğrenci erişine etkisi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Eskişehir. Kerpiç, A. & Bozkurt, A. (2011). Etkinlik tasarım ve uygulama prensipleri çerçevesinde 7.sınıf matematik ders kitabı etkinliklerinin değerlendirilmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 8(16), 303-318. Korucu, S. (2009). Çokgenler konusunda karikatür ve bilgisayar destekli öğretim yöntemlerinin karşılaştırılması. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul. Kutluca, T. & Birgin, O. (2007). Doğru denklemleri konusunda geliştirilen bilgisayar destekli öğretim materyali hakkında matematik öğretmeni adaylarının görüşlerinin değerlendirilmesi. GÜ Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27(2), 81-97. M.E.B. Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı (2010). Ortaöğretim Geometri Dersi 9 10. Sınıflar Öğretim Programı. Ankara: M.E.B. M.E.B. Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı (2011a). Ortaöğretim Matematik (9, 10, 11 ve 12. Sınıflar) Dersi Öğretim Programı & Ortaöğretim Seçmeli Matematik (10, 11 ve 12. Sınıflar) Dersi Öğretim Programı, Ankara: M.E.B. M.E.B. Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı (2011b). Ortaöğretim Geometri Dersi 12. Sınıf Öğretim Programı. Ankara: M.E.B. M.E.B. Devlet Kitapları (2011c). İlköğretim Matematik 8 Ders Kitabı. Ankara: MEB. M.E.B. Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı (2013). Ortaöğretim Matematik Dersi (9, 10, 11 ve 12. Sınıflar) Öğretim Programı. Ankara: M.E.B. Olkun, S. & Toluk, Z. (2005). İlköğretimde etkinlik temelli matematik öğretimi, Anı Yayıncılık, Ankara. Özmantar, M. F. & Bingölbali, E. (2009). Etkinlik tasarımı ve temel tasarım prensipleri. M. F. Özmantar ve E. Bingölbali (Ed.), Matematiksel Zorluklar ve Çözüm Önerileri (s.313-348). Patton, M. Q. (2002). Qualitative research & evaluation methods. (3rd ed.). Thousand Oaks, CA: Sage Publications. Taş, M. (2010). Dinamik matematik yazılımı Geogebra ile eğrisel integrallerin görselleştirilmesi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi, İstanbul. Uğurel, I. & Bukova-Güzel, E. (2010). Matematiksel öğrenme etkinlikleri üzerine bir tartışma ve kavramsal bir çerçeve önerisi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39, 333-347. Uşun, S. (2004). Bilgisayar destekli öğretimin temelleri. (2. Baskı). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. Yenilmez, K. & Karakuş, Ö. (2007). İlköğretim sınıf ve matematik öğretmenlerinin bilgisayar destekli matematik öğretimine ilişkin görüşleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(14), 87-98. Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (7. basım). Ankara: Seçkin.