Balkan Ülkelerinde Yükseköğrenim Gören Türk Öğrencilerin Eğitim Deneyimleri

Bu araştırmanın amacı Balkan ülkelerinde yükseköğrenim gören Türk öğrencilerin eğitim deneyimlerini incelemektir. Nitel araştırma yaklaşımlarından olgu bilim desenine sahip bu çalışmada yarı yapılandırılmış görüşme tekniği kullanılmıştır. Çalışma grubu; 2019-2020 eğitim öğretim yılı güz döneminde Balkan ülkelerinde yükseköğrenim gören, amaçlı örneklem yöntemlerinden ölçüt örnekleme metodu kullanılarak belirlenen on beş öğrenciden oluşmaktadır. Görüşmeler sonucunda elde edilen veriler nitel araştırma yöntemleri doğrultusunda kodlanarak temalar altında toplanmış ve içerik analizine tabi tutulmuştur. Araştırma bulgularına göre Balkan ülkelerinde yükseköğrenim gören Türk öğrencilerin eğitim deneyimleri ile ilgili düşüncelerinde birbirlerine benzer ve farklı görüşler mevcuttur. Öğrenciler Avrupa standartlarına göre eğitim kalitesinin düşük olmasını, yeterli düzeyde öğrenmenin gerçekleşmemesini, eğitim ortamlarını, kullanılan kaynakları, sınav sistemini ve staj uygulamalarını memnuniyetsizlikleri görüşlerinde gerekçe olarak bildirmiştir. Öğrencilerin memnuniyet olarak ifade edilen görüşlerinde ise ekonomik ve kültürel değerler kapsamında eğitimin ucuzluğu ve yükseköğrenim görülen şehrin sakinliği olarak ifade edilmiştir. Bu bağlam da Balkan ülkelerinin öğrenci hareketliliği politikalarının incelenmesi ve farklı ülkelerden gelip burada yükseköğrenim gören öğrencilerin memnuniyetsizliklerinin değerlendirilerek belirli alanlarda değişim ve yeniliğe gidilmesi önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Balkan ülkelerinde yükseköğrenim, öğrenci hareketliliği, deneyim

Educational Experience of Turkish Students Studying in Balkan Countries

The aim of this research is to examine the educational experiences of Turkish students studying in Balkan countries. This study has a science design, a qualitative research approach, and uses the semi-structured interview technique. The study group consists of 15 students studying in Balkan countries during the fall 2019 semester and was determined using the criterion sampling method, a purposeful sampling method. The data obtained as a result of the interviews has been coded in accordance with qualitative research methods, collected under themes, and subjected to content analysis. With respect to the research findings, Turkish students have similar as well as different opinions about their experiences in Balkan countries. The students have expressed the reasons for their dissatisfaction as: the low quality of education with respect to European standards and inadequate learning, used resources, the exam system, and internship applications. The students expressed satisfaction with their views on the low cost of education, the calm of the city, and their higher education being provided within the scope of economic and cultural values. In this context, examining the student mobility policies of the Balkan countries is recommended, as well as changing and innovating in certain areas by evaluating the dissatisfaction of students studying there who are from different countries.

Keywords:

Higher education, student mobility and experience in Balkan countries,

PDF

___

Akkutay, E. A. (2017). Yükseköğretimde küreselleşme ve yansımaları. JRES, 4(1), 1-16.
Aksoy, Z. (2012). Uluslararası göç ve kültürlerarası iletişim. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 5(20), 292-303.
Aslan, B., Jacobs, D. B. (2014). Erasmus öğrenci hareketliliği: Ankara Üniversitesi değişim öğrencilerinin görüşlerine göre bazı iyi uygulamalar. Journal of Education and Future, 5, 57-72.
Becker, R., Kolster, R. (2012). İnternational student recruitment; policies and development in selected countries. Netherlands Organisation For İntenational Cooperation In Higher Education, 13.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E. Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
Cevher, E. (2016). Yükseköğretimde uluslararası öğrenci hareketliliği ve memnuniyeti. International Journal of Euroasia Social Sciences, 7(22), 337-447.
Creswell, J.V. (2017). Eğitim araştırmaları nicel ve nitel araştırmalarının planlanması, yürütülmesi ve değerlendirilmesi (H. Ekşi, Çev.). İstanbul: Edam.
Cropley, A. J. (2019). Qualitative research methods: A practice-oriented introduction for students of psychology and education. Riga, Latvia: Zinātne.
Çöllü, F. ve Öztürk, E. (2009), Türk Cumhuriyetleri, Türk ve akraba topluluklarından Türkiye’ye yükseköğrenim görmek amacıyla gelen öğrencilerin uyum ve iletişim sorunları (Konya Selçuk üniversitesi örneği). Journal of Azerbaijani Studies,12(1),223-239.
Duru, E., Poyrazlı, S. (22007). Personality dimensions, psychosocial-democraphic variables and English language competency in predicting level of acculturative stress among Turkish international students. İnternational Journal of Stress Menagement,14(1), 99-100
EEİK (2012). Uluslararası yükseköğretim ve Türkiye’nin konumu, eğitim ekonomisi iş konseyi raporu. İstanbul
Güçlü, N. (1996). Yabancı öğrencilerin uyum problemleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi dergisi, 12, 101-110.
Kethüda, Ö. (2016). Türkiye’deki uluslararası öğrenci hareketliliği üzerine bir araştırma. Yükseköğretim Dergisi, 5(3), 147-161.
Levent, F., Karaevli, Ö. (2013). Uluslararası öğrencilerin eğitimine yönelik politikalar ve Türkiye için öneriler. Eğitim Bilimleri Dergisi, 38, 97-117.
Macready, C., Tucker, C. (2011). Who goes where and why? An overview and analysis of global education mobility. New York: Institute of International Education.
Oberg, K. (1960). Cultural shcok: Adjustment to new cultural enviroments. Practical Antropology, 7(4), 177-182.
OECD, Education at a Glance. (2013). OECD Indicators. OECD Publising, 314-315.
OECD, Education at a Glance (2018). OECD Indicators, OECD Publishing, Paris.
Olcay Arkali, G., Nasır, V. A. (2016). Yükseköğretimde uluslararasılaşma: En çok öğrenci alan ülkeler ve Türkiye perspektifinden 1999-2013 yıllarına bakış. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 6(3), 288-297.
Özçetin, S. (2013) Yükseköğrenim gören uluslararası öğrencilerin sosyal uyumlarını etkileyen etmenler. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
Özer, M. (2012). Türkiye’de uluslararası öğrenciler. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi. 2(1),10-13. Özlük, E., Doğan, F., Işıklar, Z.E. ve Özlük, D. (2019). Yükseköğretimdeki uluslararası öğrencilerin Türkiye imajı: Selçuk üniversitesi örneği. Sosyal Akademik Araştırmalar Dergisi, 38, 2148-3043.
Özoğlu, M., Gür, S. B. ve Coşkun, İ. (2012). Küresel eğilimler ışığında Türkiye’de uluslararası öğrenciler. Ankara: SETA.
Pirliyev, N. (2010). Yapısal eşitlik modelleri ile yabancı uyruklu öğrencilerin uyumu üzerine bir analiz (Yüksek Lisans Tezi). Uludağ Üniversitesi, Bursa.
Sadık, E. (2017). Küreselleşme sürecinde uluslararası öğrenci hareketliliğinin sorunları: Türkiye’deki Kosovalı öğrenciler örneği. (Yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul.
Sargut, S. (2001). Kültürlerarası farklılaşma ve yönetim. Ankara: İmge Kitabevi.
Şimşek, M. (2006). Beşeri sermaye ve beyin göçü kapsamında Türkiye: Karşılaştırmalı bir analiz. Bursa: Ekin Kitabevi.
Şimşek, B., Bakır, S. ( 2016). Uluslararası öğrenci hareketliliği ve Atatürk üniversitesinin uluslararasılaşma süreci. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi.
T.C. Kalkınma Bakanlığı. (2015). Yükseköğretimin uluslarasılaşması çerçevesinde Türk üniversitelerinin uluslararası öğrenciler için çekim merkezi haline getirilmesi: Araştırma Proje Raporu. Ankara.
Townsend, P., Poh, H. J. (2008). An exploratory study of international students studying and living in a regional area. Journal of Marketing For Higher Education, 18(2), 37- 41.
UNESCO (1999-2012). Unesco Institude Statics. 12 Mart 2020 tarihinde http://uis.unesco.org/en/uis-student-flow adresinden erişildi.
UIS. (2014). Unesco Institute for Statistics. 18 Mart 2020 tarihinde http://www.uis.unesco.org/Education/Pages international-student-flow-viz.aspx adresinden erişildi.
UIS (2016). Global Flow of Tertiary-Level Students. 18 Mart 2020 tarihinde http://uis.unesco.org/ en/uis-student-flow adresinden erişildi.
Ünal, M., Özdemir, M. Ç. (2011). Avrupa Birliği öğrenci öğrenim hareketliliği programının bazı değişkenler açısından değerlendirilmesi. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 6 (2),153-182.
Varghese, N.V. (2008). Globalization of higher education and cross-border student mobility, International Institute of Educaitonal Planning.
Yağcı, E., Ekinci, C. E., Burgaz, B., Kelecioğlu, H. ve Ergene, T. (2007). Yurt dışına giden Hacettepe üniversitesi Erasmus öğrencilerinin memnuniyet düzeyleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 229-239.
Yeh, C. J., Inose, M. (2003). İnternational student’s reported English fluency, social support satisfaction and social connectedness as predicators of acculturative stress. Counselling Psychology Querterly, 16(1), 15-28.
Yıldırım, A., Şimşek, H. (2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yılmaz, D. V. (2018). Yurtdışında eğitim: Bir Türk üniversitesinde uluslararası öğrenci deneyimleri. Yükseköğretim Dergisi , 8 (1) , 23-32 .
Zheng, P. (2014). Antecedents to international student inflows to UK higher education: A comparative analysis. Journal of Business Research, 67(2), 136–143.