Türkiye'de fonksiyonel özelliğini kaybetmiş geçici yerleşmelere bir örnek: Tavas bağ evleri

Vaktiyle Tavas ilçesinde önemli bir ekonomik fonksiyon olan bağcılık 1960’lı yıllardan sonra önemini kaybederek üzüm ticari bir tarım ürünü olmaktan çıkmıştır. Bağcılığa bağlı olarak ortaya çıkan bağ evleri de aynı gelişim sürecini izleyerek atıl duruma düşmüştür. Başlangıçta geçici yerleşim merkezi olan bağ evleri günümüzde bu özelliğini kaybetmiştir. Evlerinin yerinde veya yakınında yapılan yazlık villaların bir kısmı daimi ikametgah iken bir kısmı da yine yaz mevsiminde oturulan konut özelliğindedir. Ancak bağcılık ticari önemini tamamen kaybetmiştir. Bu nedenle yeni yapılan evlerin fonksiyonel özellikleri ile bağlar arasında hiçbir ilişki yoktur. Bu çalışmada bağ evlerinin evlerin coğrafi özellikleri, mevcut durumu, bağcılık ve evler arasındaki ilişki incelenmeye çalışılmıştır.

Ere now, in district of Tavas has been viticulture which important an economic function, after 1960’s grape which has been losting important out of agricultural product commercial. Shed of viticulture which has been occur being adhesion to viticulture too, downfalled to state of unproductive it has been following the same process developing. In the preliminary, shed houses which has been center of temporary settlement today, it has been lost this feature. Made of in place of this houses and their round while lasting place of residence at somewhat of the summerhouses nontheless, it has been feature their somewhat in the summer setle. But viticulture has been completely lost its commercial importance. Therefore, non is relation between viticulture with functional features of the houses of new making. In this study, has been tried to examine geographical features of the shed houses, present condition, viticulture and relation amongst houses.

PDF

___

Akkuş, A., 1986, Tavas Havzası’nın Jeomorfolojisi, Yayınlanmamış Doçentlik Tezi, Konya.

Altuntaş, Ö, 2007, Baklan, Bekilli Ve Çal Yöresinin Orman Varlığı, Kamu Ve Özel Ağaçlandırma Çalışmaları, 21. Yüzyıla Girerken Geçmişten Günümüze Çal Yöresi, Çal Sempozyumu Bildirileri, Çal Yöresi Yardımlaşma Ve Dayanışma Derneği Yayın No: 3, Denizli.

Doğanay, H.,1992, Türkiye Ekonomik Coğrafyası, Atatürk Üniversitesi Yayınları No: 737, Erzurum.

Doğanay, H., 2007, Ziraat Coğrafyası, Ekonomik Coğrafya 3, Aktif Yayınevi, Ankara.

Girgin, M., 1991, Alaşehir Çayı Vadisinde Bağ Evleri, Atatürk Üniv. Kazım Karabekir Eğitim Fak. Dergisi sayı 2, cilt 2, Erzurum.

Kadıoğlu, Y., 2008, Çal’da Bağcılığın Coğrafi Analizi, Doğu Coğrafya Dergisi sayı :20, Erzurum s.141-161.

Kara, H., 2001, Akçay Havzası’nın Jeomorfolojisi, Marmara Üniv. Sosyal Bil. Enstitüsü, Coğrafya Eğitimi Anabilim Dalı, Basılmamış Doktora Tezi, İstanbul.

Köse, a., 1997, ivrindi ve çevresinin coğrafi etüdü, atatürk üniv. Yay. No: 837, kazım karabekir eğt. Fak. Yay. No:76, araştırmalar serisi no:17, Erzurum.

Kütükoğlu, M.S., 2002, XVI. Asırda Tavas Kazasının Sosyal Ve İktisadi Yapısı, Tavas Köy Ve Belediyelere Hizmet Götürme Birliği Yayını no: 1, İstanbul.

Mutluer, M., 2003, Uluslararası Göçler Ve Türkiye. Çantay kitabevi, İstanbul.

Özav, l, 1995, Eski Gediz Kasabası Çevresinde Güme Yerleşmeleri, Türk Coğrafya Dergisi, Sayı 30, İstanbul

Tarım Orman Ve Köyişleri Bakanlılığ, 2001, Bağcılık, Çiftçi Eğitimi Yayın Serisi, Yayın No: 35, Ankara.

Tunçdilek, N. 1967, Türkiye İskân Coğrafyası, İstanbul Üniv. Edebiyat Fak. Yayını no:1283, Coğrafya Enstitüsü Yay No: 49, İstanbul.

Yakıt, İ., 2001, Tavas Yöresi I. Kültür Ve Üretim Festivali Bildirileri, 8- 12 Ağustos, Tavas Köy Ve Belediyelere Hizmet Götürme Birliği Yayını no: 3, Denizli.

Yalçınlar, İ.,1963, Türkiye’de Görülen Bazı Eski Aşınım Satıhları, İstanbul Üniv. Coğ. Derg. Cilt 7, sayı 13, İstanbul.