COĞRAFYA ÖĞRETMENLERİNİN HİZMET İÇİ EĞİTİM İHTİYACI1

Her meslek grubu üyeleri kendilerini yenilemek, zamana uydurmak ve geliştirmek durumundadır. Öğretmenler de kendilerini yenilemek ve geliştirmek için bireysel ya da kurumsal mesleki eğitimler alırlar. Özellikle öğretmenlerin büyük çoğunluğunun işvereni konumundaki Milli Eğitim Bakanlığı da, öğretmenlerin gelişimine katkı sağlamak amacıyla hizmet içi eğitim faaliyetleri yürütür. Bu faaliyetlerin yürütülmesinden evvel öğretmenlerin hizmet içi eğitim ihtiyaçlarının belirlenmesi de oldukça önemlidir. Çünkü ihtiyaç belirleme, hizmet içi eğitimin etkili ve verimli olması için yapılması gereken temel girişimdir. Bu çalışma, öğretmenlik branşlarından biri olan coğrafya öğretmenlerinin hizmet içi eğitim ihtiyacını belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Araştırma 210 coğrafya öğretmeni ile 2014-2015 eğitim öğretim yılında İstanbul ilinde gerçekleştirilmiştir. Coğrafya öğretmenlerinin hizmet içi eğitim ihtiyaçları ana hatları ile belirlenmiş ve makalenin içeriğinde sunulmuştur.

In-Service Training Needs of Geography Teachers

All professional groups are required to renew themselves, adapt and improve over time. Teachers also receive personal or corporate occupational training in order to develop and improve themselves. The Ministry of National Education, the employer of a large majority of teachers, carries out in-service training activities in order to contribute to the development of teachers. Prior to carrying out these activities, determining in-service training requirements of teachers is very important. Because a determination of needs is the main initiative required for the in-service training to be effective and efficient. This study has been carried out in order to determine in-service training needs of geography teachers, one of the branches of teaching. The study has been carried out with 210 geography teachers in the Istanbul province during the 2014-2015 academic years. The in-service training needs of geography teachers have been outlined and presented in the article.

___

Akbaş, Y., Uzunöz, A. ve Gençtürk E. (2011). Coğrafya Öğretmenlerinin Hizmetiçi Eğitim Faaliyetleriyle İlgili Düşünceleri (Trabzon Örneği), Karadeniz İncelemeleri Dergisi, 11: 157-174.

Artvinli, E. (2010). Coğrafya'da Öğretmen Eğitimi: Hizmet Öncesi- Hizmet İçi Eğitim İhtiyaç Analizi, Ankara: Pegem Yayıncılık.

Bilgin, K. U., Akay, A. Koyuncu, H. E. ve Haşar, E. Ç. (2007). Yerel Yönetimlerde Hizmet İçi Eğitim, TEPAV (Türkiye Ekonomi Politikaları Araştırma Vakfı) Yayını, Ankara: Matsa Basımevi.

Boydak, M. (1999). Hizmet İçi Eğitim Programlarının Etkililiğinin Değerlendirilmesi, Doktora Tezi, Elazığ: Fırat Üniversitesi.

Çiftci, E. (2008). Türkiye'de Millî Eğitim Bakanlığı Tarafından Müzik Öğretmenlerine Verilen Hizmet İçi Eğitimin İncelenmesi ve Müzik Öğretmenlerinin Hizmet İçi Eğitim İhtiyaçlarının Belirlenmesi, Doktora Tezi, Ankara: Gazi Üniversitesi.

Doğan, B. ve Tatık, R. Ş. (2014). Okul Öncesi Öğretmenlerinin Hizmet İçi Eğitim İhtiyaçlarının Belirlenmesi, The Journal of Academic Social Science Studies, 27: 521-539.

EARGED, (1995). Terfi Nedeni Olarak Hizmetiçi Eğitim, Milli Eğitim Bakanlığı Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı Yayınları, Ankara: Milli Eğitim Basımevi. EARGED, (2006).

Millî Eğitim Bakanlığı Hizmetiçi Eğitim

Faaliyetlerinin Değerlendirilmesi, Milli Eğitim Bakanlığı

Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı Yayınları, Ankara.

EARGED, (2008a). İlköğretim Okullarında Görev Yapan Matematik Öğretmenlerinin Hizmet İçi Eğitim İhtiyaçları, Milli Eğitim Bakanlığı Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı Yayınları, Ankara.

EARGED, (2008b). İlköğretim Okullarında Görev Yapan Türkçe Öğretmenlerinin Belirlenmesi, Milli Eğitim Bakanlığı Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı Yayınları, Ankara.

EARGED, (2008c). Sınıf Öğretmenlerinin Hizmet İçi Eğitim İhtiyacının Belirlenmesi, Milli Eğitim Bakanlığı Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı Yayınları, Ankara.

Gültekin, M., Çubukçu, Z. ve Dal, S. (2010). İlköğretim Öğretmenlerinin Eğitim-Öğretimle İlgili Hizmetiçi Eğitim Gereksinimleri, Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 29, 131-152.

Kaptan, S. (1973). Bilimsel Araştırma Teknikleri, Ankara: Rehber Yayınevi.

Karasar, N. (2005). Bilimsel Araştırma Yöntemi, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.

Kaya, N., Ünaldı, Ü. E. ve Artvinli, E. (2013). Coğrafya Öğretmenlerine Yönelik Hizmet İçi Eğitim Faaliyetlerine Tarihsel Bir Bakış: 1923-2012, Marmara Coğrafya Dergisi, 27: 41-57. Kayabaş, Y. Yetiştirilmesinin Önemi ve Esasları, Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 12(2): 9-32. Hizmet İçi Eğitimde

Küçükahmet, L. (1992). Hizmet İçi Eğitim (Teori ve Uygulamaları), Ankara: Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi Matbaası.

Leiberman, A. and Miller, L. (1991). Revisiting the Social Realities of Teaching, Ann Lieberman&Lynne Miller (Eds.) Staff Development for Education in the '90s New Demands, New Realities, New Perspectives (s. 92-109). New York, USA: Teacher College Press.

MEB, (1988). Hizmetiçi Eğitim: Kuruluş, Gelişme, Faaliyetler 1960- 1987, Ankara: Milli Eğitim Gençlik ve Spor Bakanlığı Hizmet İçi Daire Başkanlığı Yayınları.

MEB, (2015). Milli Eğitim İstatistikleri Örgün Eğitim 2014-2015, Millî Eğitim Bakanlığı Strateji Geliştirme Başkanlığı, Ankara, http://sgb.meb.gov.tr/www/mill-egitim-istatistikleri-orgun- egitim-2014-2015/icerik/153, Erişim tarihi: 02.10.2015.

Şahin, Ü. (2013). Sınıf Öğretmenlerinin Hizmet İçi Eğitim İhtiyaçlarının Belirlenmesi ve Bir Model Önerisi, Doktora Tezi, Aydın: Adnan Menderes Üniversitesi.

Şimşek, A. (2012). Araştırma Modelleri, A. Şimşek (Ed.), Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri (s. 80-106). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.

Şişman, M. (2008). Eğitim Bilimine Giriş, Ankara: PegemA Yayıncılık.

Tanyeli, H. (1970). Personel Eğitimi İlkeler, Metodlar, Teknikler, Ankara: Şenyuva Matbaası.

Taymaz, H. (1981). Hizmet İçi Eğitim Planı Yıllık ve Öğretim Programı, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi,14(1): 259-277.

Taymaz, H. (1983). Yıllık Hizmet İçi Eğitim Programı, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 16(2): 271- 276.

Taymaz, H. (1997). Hizmet İçi Eğitim Kavramlar İlkeler Yöntemler, Ankara: Takav Tapu ve Kadastro Vakfı Matbaası.

Ünsal, N., Kaplan, S. ve Ertürkmen, M. A. (2012). Dünden Bugüne HİE (Hizmet İçi Eğitim), MEB Öğretmen Yetiştirme ve Geliştirme Genel http://oyegm.meb.gov.tr/dosyalar/ekitap/index.html#/10, Erişim tarihi: 04.05.2014. Ankara:

Yalın, H. İ. (2001). Hizmet İçi Eğitim Programlarının Değerlendirilmesi, Milli Eğitim Dergisi, Mart-Mayıs, 150: 58-68.

Yalın, H. İ., Hedges, L. ve Özdemir, S. (1996). Hizmet İçi Eğitim Program Geliştirme El Kitabı, Ankara: Milli Eğitim Basımevi.

http://oyegm.meb.gov.tr/www/tanitim/icerik/7, Erişim tarihi: 21.04.2015 tarihinde edinilmiştir.

http://oyegm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2014_10/27111509_2014yln dadzenlenenhtiyabelirlemeanketigenelsonular.pdf, tarihi: Erişim 23.04.2015 tarihinde edinilmiştir.