Bu çalışmada, Osmanlı döneminde büyük bir yaygınlık kazandığı gözlenen dinî şiirlerin bir parçası olarak kabul edilen peygamber övgüleri ele alınmaktadır. Şairler, Peygamber methiyelerinde, içerik olarak, Hz. Muhammed'in (s) doğumuna, nesebine, şirkin onunla ortadan kalkıp karanlığın yok olduğuna, güzel ahlakına, fiziki yapısına, mucizelerine, şefaatine, istekte bulunmaya, ona duyulan özleme, kutsal mekânlara, ona, ehl-i beytine ve ashabına salât ve selam getirmeye dair birçok konuya yer vermişlerdir. Ayrıca buna paralel olarak nebevî methiyelerin bir türü olarak gelişip Memluklu döneminde ortaya çıkan ve Osmanlı döneminde yıldızı parlayan bedî‘iyyât, bütün yönleriyle ele alınıp incelenmektedir

In this study, the eulogy for the prophet which is accepted as a part of the religious literature and was widespread in the Ottoman period is being considered. These take up the matter about such as the birth, genealogy, collapsing of atheism, proper moral, physical shape, miracle, intercession, longing, holy places of the prophet and mention (salat) about him, his family and his friends. In this paper, Bedî‘iyyât which appeared as a branch of the eulogy of the prophet in the period of the memluks and developed much more in the period of the Ottoman is being considered with the all aspects.