YENİ TÜRK EDEBİYATINDA MERSİYEYE GENEL BİR BAKIŞ

Ölüm, insanlığın yaratılışından bu yana maruz kaldığı mutlak sondur. Fakat bu son, hep acil ve vakitsiz olmuştur. Sevilen birinin ölümünü kabullenmek hiç de kolay değildir. Kaybedilen kişinin ardından onu anma ihtiyacı, her dönemde ve her toplumda var olmuş doğal bir ihtiyaçtır. Türk edebiyatında mersiyeler de bu doğal ve samimi ihtiyaçtan meydana gelmişlerdir. Bu çalışmada, önce mersiye sonra Tanzimat edebiyatından günümüze kadar yazılmış meşhur mersiye örnekleri hakkında bilgi verilmiştir. Bu örnekler vesilesiyle edebiyatımızda ölüm algısının değişimi belirlenmeye çalışılmıştır.

Anahtar Kelimeler:

Ölüm, Mersiye, Şiir, Yeni Türk Edebiyatı.

A GENERAL VIEW OF ELEGY IN MODERN TURKISH LITERATURE

Death is certain last which exposed of humanity the since creation. But this last is always in a hurry and premature. It is not easy to accept the death of a loved one. Needs of thinking the person who lost him then, in every society and every period has been a natural need. Lamentations are occurs from natural and intimate necessity in Turkish literature. In this study, providing information about the type of elegy since the Tanzimat literature ever written information about famous elegy examples are given. In our literature, with intermediation these examples are determined to change the perception of death.

Keywords:

Death, Elegy, Poetry, Modern Turkish Literature.,

PDF

___

ACEHAN, Abdullah, (2012), “Yeni Türk Edebiyatı‟nda Mersiyeyi YaĢayanlar”, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt: 5 Sayı 21 Bahar.
AKĠF PAġA, (1997), “Âkif PaĢa Divançesi”, (Haz. M. A. Yekta Saraç- M. Fatih Andı), İlmi Araştırmalar, Sayı 4, Ġstanbul.
AKKUġ, Metin, (2007), Klâsik Türk Şiirinin Anlam Dünyası / Edebi Türler ve Tarzlar, Fenomen Yayınları, Erzurum.
AYDEMĠR, Mustafa, (2013), "Tanzimat Dönemi Türk ġiirinde Ölüm Algısı", Turkish Studies, Volume 8/4 Spring 2013, p. 233-253, Ankara.
BÖLÜKBAġI, Rıza Tevfik, (2005), Serab-ı Ömrüm ve Diğer Şiirleri, Kitabevi Yayınları, Ġstanbul.
CANIM, Rıdvan, (1992), Latîfî, Tezkiretü’ş-şuarâ ve Tabsıratü’nnüzemâ, Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
COġKUN, Betül, (2007), " 'Süleyman Nazif' Sürgünde Bir Gurbetzede ġair", Yağmur, Temmuz-Ağustos-Eylül, Sayı 36.
ÇALIġKAN, Adem, (2005), "Abdülhak Hâmid Tarhan‟ın Makber‟inden Bazı Bendlerin Tahlili", EKEV Akademi Dergisi, Yıl: 9 Sayı 22 KıĢ.
ÇETĠN, Nurullah; GÜLENDAM, Ramazan; NARLI, Mehmet, (2012), "Tanzimat Edebiyatı'', Tanzimat’tan Bugüne Yeni Türk Edebiyatı Şiir Çözümlemeleri, Kesit Yayınları, Ġstanbul.
DOĞAN, Âbide, (2003), "Ümit YaĢar Oğuzcan‟ın ġiir Dünyası", Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, Cilt: 20 / Sayı 1.
EROL, Kemal, (2005), "Abdülhak Hamit‟in ġiirlerinde Ölüm Tefekkürü ve Mezar Tasavvuru" Milli Eğitim Dergisi, Sayı 168.
ERSOY, Mehmet Âkif, (2010), Safahat, Hece Yayınları, Ankara.
GENÇ, Nurullah, (2014), Rüveyda, TimaĢ Yayınları, Ġstanbul.
GÖKÇEK, Fazıl, (2005), Mehmet Âkif’in Şiir Dünyası, Dergâh Yayınları, Ġstanbu