alınmıştır. Kitabın en kapsamlı ve geniş kısmı olan bu bölümde yazar, şiirleri “Zaman”, “Mekân” ve “İnsan” başlıkları altında toplayarak işlemiştir. Bu bölümden bahsedecek olursak şiirlerin İzmir‟in kurtuluş günü olan 9 Eylül 1922‟den itibaren konu ve tema olarak farklılaşmaya başladığından söz edilebilir. Yazar, kurtuluştan önceki şiirlerde toplumsal acı ve kahramanlık gibi sosyal konuların yaygın olduğunu, kurtuluştan sonra ise şairlerin daha bireysel konulara yönlendiğini kaydeder. Örneğin, İzmir‟in güzelliği gibi: “Ah İzmir, güzel İzmir, gül İzmir, Gülşen İzmir Tarihinle beraber daima gül, şen İzmir.” Orhan Rahmi (s. 172)