Reklamlarda Bilim İmgesi

Bu çalışmada, reklamlarda bilim imgesinin ne amaçla ve hangi saiklerle kullanıldığı açıklanmaya çalışılmakta ve bu kullanımda başvurulan stratejilere odaklanılmıştır. Bilim, reklamda tanıtımı yapılan ürünlerin işlevselliklerini ve olumlu yönlerini ortaya koyan bir imaj nesnesi olarak kullanılabilmektedir. Çalışmada günümüz toplumu ekseninde reklamların hangi zihinsel aktivitelerden ve mantıklardan faydalandığı, kültürle olan etkileşimi ve reklama ait mantığın neler olduğu üzerinde durulmaktadır. Reklamlar tanıtımı yapılan ürünlerin kendine ait olmayan anlamlarla giydirildiği ve bu anlamlarla ticaretin gerçekleşmesinin sağlandığı araçlardır. Bu çalışmada reklam metinlerinde kurucu aktör olarak bilimin kullanılışı tematik olarak analiz edilmiştir. Analizde dört tematik kategori çıkartılmış ve tartışılmıştır: Uzman Kontrolü ve Denetimi Altında Kalite; „İyi-güzel-doğruyu‟ Vaat Eden Bilim; Mucizeyi Rasyonel Alana Taşıyan Bilim; Kanıtlanabilir Olma Gücüyle Bilim.

Reklamlarda Bilim İmgesi

This study aims to explain the basic objectives and motives of the usage of science in the advertisement and to focus on the strategies of this process. Science is used as an image which promotes the positive features of the products. In this study it is pointed out the role of the mental activities and rational processes that are used, and its interaction with culture in advertisement. Advertisements are the intermediary bodies that pave the way for proceedings of trade by providing pseudo-meanings to the product. In this study the usage of science as the agent for construction of ad‟s texts is analyzed thematically via various newspapers advertisements. Four thematic categories were extracted and discussed: Quality under control and supervision of experts; Science that promises “goodness-beautiful and truth”; Science that carries miracle into the field of rationality; Science that is the most trustable source with provable knowledge with the power of evidence.

___

  • BAUDRĠLLARD, Jean (1997), Tüketim Toplumu, Hazal Deliçaylı & Ferda Keskin (Çev.), Ayrıntı Yayınları, Ġstanbul.
  • ÇETĠNKAYA, Yalçın (1993), Reklamcılık, Ağaç Yayıncılık, Ġstanbul. FEATHERSTONE, Mike (1996), Postmodernizm ve Tüketim Kültürü. Mehmet Küçük (Çev.), Ayrıntı Yayınları, Ġstanbul.
  • GÜNGÖREN, Ahmet. (1995). Reklamcı ve Şaman. Ġstanbul: Yol Yayınları.
  • HAUG, Wolfgang F. (1997). Meta Estetiğinin Eleştirisi. AyĢe Gül (Çev.). Ġstanbul: Spartaküs Yayınları, Ġstanbul.
  • HORKHEĠMER, Max & ADORNO, Theodor W. (1995), Aydınlanmanın Diyalektiği II., Oğuz Özügül (Çev.), Kabalcı Yayınevi, Ġstanbul.
  • LULL, James (2001), Medya İletişim Kültür, Nazife Güngör (Çev.), Vadi Yayınları, Ankara.
  • MATTELART, Armand (1995), Beyin İğfal Şebekesi, IĢın Gürbüz (Çev.), Ayrıntı Yayınları, Ġstanbul.
  • RUTHERFORD, Paul (2000), Yeni İkonalar, Mustafa K. Gerçeker (Çev.), Yapı Kredi Yayınları, Ġstanbul.
  • TOPÇUOĞLU, Nur N. (1996), Basında Reklam ve Tüketim Olgusu, Vadi Yayınları, Ankara.
  • WĠLLĠAMSON, Judith. (2001), Reklamların Dili, Reklamlarda Anlam ve İdeoloji, Ahmet Fethi (Çev.), Ütopya Yayınevi, Ankara.