Öğretmen Adaylarının Örtük Program Kaynaklı Stres Algılarının Örgüt Kültürü Açısından Değerlendirilmesi

Bu araştırma ile öğretmen adaylarının örtük programdan kaynaklanan stres algılarını belirlemek ve bu durumu örgüt kültürü açısından değerlendirmek amaçlanmıştır. Araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden genel tarama modeli kullanılarak durum saptaması yapılmıştır. Veriler, “Örtük Programdan Kaynaklanan Stres Algılarının Belirlenmesi Ölçeği” adlı veri toplama aracılığı ile 364 öğretmen adayından toplanmıştır. Veriler normal dağılım göstermediği için nonparametrik analizler kullanılmıştır.Katılımcıların ölçekten aldıkları puan ortalamalarında cinsiyet ve GANO puanları değişkenine göre anlamlı bir farkın olup olmadığına bakılırken “Mann Whitney U Analizi”, bölüm değişkenine göre anlamlı bir farkın olup olmadığına bakılırken “Krusskal Wallis Analizi” uygulanmıştır. Cinsiyet değişkenine göre kadın öğretmen adayları lehine anlamlı fark bulunmuş, GANO puanına göre ise anlamlı fark bulunmamıştır. Bölüm değişkenine göre öğrenci boyutunda anlamlı fark bulunmamış, öğretmen boyutunda anlamlı fark bulunmuştur. Farkın olduğu gruplar “Dunn Analizi” ile belirlenmiştir. Araştırmada elde edilen bulgular ile örtük programın daha önceden kestirilemeyen olumsuz çıktılarının yol açtığı stres algıları, örgüt kültürü bazında değerlendirilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Öğretmen Adayları, Örtük Program, Stres Algısı, Örgüt Kültürü

Evaluation of Pre-Service Teachers' Hidden Curriculum Stress Perceptions According to Organizational Culture

It is aimed to determine pre-service teachers’ hidden curriculum stress perception and to evaluate it in organizational culture. General survey model was used. The data was collected from 364 pre-service teachers with “The scale for identification of primary school students’ perception of stress led by hidden curriculum”. Normal distribution wasn’t observed. “Mann Whitney U Analysis” was used for looking significant difference according to gender and GANO scores and “Krusskal Wallis Analysis” for department variable. According to gender there was a significant difference and no significant difference in GANO scores. There wasn’t significant difference in student dimension, significant difference was found in teacher dimension in department variable. The significant differences between groups were determined by “Dunn Analysis”. With the findings stress perceptions caused by the unpredictable negative outcomes of the hidden curriculum have been evaluated on the basis of organizational culture.

Keywords:

Hidden Curriculum, Stress Perception,

PDF

___

Adler, S. (2006). The reflective practitioner and the curriculum of teacher education. journal of education for teaching. International Research and Pedagogy, 17 (2), 139 – 150. Erişim adresi: https://doi.org/10.1080/0260747910170203 Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2013). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (14. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Ahola, S. (2000). Hidden Curriculum In Higher Education – Something To Fear For Or Comply To? Paper presented at the Innovations in Higher Education 2000 conference, Helsinki. Erişim adresi: http://ruse.utu.fi/pdfrepo/HCarticle.pdf
Astin, A., W. (1993). What Matters in College? Four Critical Years Revised. San Francisco: Jossey – Bass.
Bergenhenegouwen, G. (1987). Hidden curriculum in the university. Higher Education, 16 (2), 535 – 543.
Cin, F. M. (2017). Gender Justice, Education and Equality: Creating Capabilities for Girls' and Women's Development. Cham: Springer.
Çalık, C. (2006). Örgütsel sosyalleşme sürecinde eğitimin değişen rolü ve önemi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 14 (1), 1 – 10. http://www.kefdergi.com/pdf/14_1/001-010.pdf
Donmuş, V., Akpınar, B. ve Eroğlu, M. (2017). Öğretmen adaylarının akademik özyeterlikleri ve mesleki kaygıları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14 (37), 1 – 13. http://sbed.mku.edu.tr/article/view/5000179806
Ekici, G. (2006). Meslek lisesi öğretmenlerinin öğretmen öz-yeterlik inançları üzerine bir araştırma. Eurasian Journal of Educational Research, 24, 87 – 96.
Ginsburg, M. ve Clift, R. (1990). The hidden curriculum in teacher education. W. R. Houston, M. Haberman ve J. Sikula (Ed.). Handbook of Research on Teacher Education (450 – 465) içinde. New York: Macmillan.
Gordon,W.E., Beatrice, L., B. and Aundra, S., M. (2005). Supplementary Education: The Hidden Curriculum of High Academic Achievement. Maryland: Rowman and Littlefield Inc.
Karasar, N. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemi ( 24. Baskı) içinde (79). Ankara: Nobel Yayınevi.
Keskin, G., Ü. ve Orgun, F. (2006). Öğrencilerin öz etkililik-yeterlilik düzeyleri ile başa çıkma stratejilerinin incelenmesi. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 7 (2), 92 – 99.
Korthagen, F., A., J. ve Kessels, J., P., A., M. (1999). Linking theory and practice: changing the pedagogy of teacher education. Journal Educational Reseacher, 28 (4), 4 – 17. Erişim adresi: https://doi.org/10.3102/0013189X028004004
Lebor, M. (2017). Classroom Behaviour Management in the Post-School Sector: Student and Teacher Perspectives on the Battle Against Being Educated. Cham: Springer.
Letizia, A., J. (2017). Democracy and Social Justice Education in the Information Age. Cham: Springer.
Margolis, E. (2001). Hidden Curriculum in Higher Education. New York: Routledge Margolis.
Margolis, E. ve Romero, M. (1998). The department is very male, very white, very old, and very conservative: The functioning of hidden curriculum in graduate departments. Harvard Educational Review, 68 (1), 1 – 32. Erişim adresi: http://dx.doi.org/10.17763/haer.68.1.1q3828348783j851
Nelsen, R, W. (1981). Reading, writing and relationship: Toward overcoming the hidden curriculum of gender, ethnicity and socio – economic class. Interchange, 12 (2 – 3), 229 – 242. Erişim adresi: https://link.springer.com/content/pdf/10.1007%2FBF01192117.pdf
Norman, R. (1991). Service Management; Strategy and Leadership in Service Business. New York: John Wiley Ltd.
Rennet-Ariev, P (2008). The hidden curriculum of performance – based teacher education. Teachers College Record, 110 (1), 105 – 138. Erişim adresi: https://eric.ed.gov/?id=EJ825485
Savcı, M. ve Aysan, F. (2014). Üniversite öğrencilerinde algılanan stres düzeyi ile stresle ile başa çıkma stratejileri arasındaki ilişki. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, Ekim 2014, 44 – 56. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/download/article-file/406063
Schein, E. H. (1992). Organizational Culture and Leadership. San Fransisco: Jossey – Bass Publishers.
Schein, E. H. (1988). How Culture Forms, Develops and Changes, Gaining Control of the Corporate Culture. London: Jossey – Bass Pub.
Snyder, B. (1971). The Hidden Curriculum. New York: Knopf.
Şahin, B. (2012). Metodoloji. Tanrıöğen, A. ( Ed.), Bilimsel Araştırma Yöntemleri (3. Baskı) içinde (109 – 130). Ankara: Anı Yayıncılık.
Şimşek, A. (2012). Araştırma modelleri. Şimşek, A. (Ed.), Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri (1. Baskı) içinde (80 – 107). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
Wren, D, J. (1999) School culture: exploring the hidden curriculum. Adolescence, 34 (135), 593 – 596. https://eric.ed.gov/?id=EJ610958
Yangın, S. ve Dindar, H. (2010). İlköğretim okullarında örtük programın varlığına ilişkin bir araştırma (Türkiye: Siirt ili örneği). Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30 (3), 1017 – 1038. Erişim adresi: http://gefad.gazi.edu.tr/article/view/5000078492/5000072713
Yıldırım, F., ve Gürol, M. (2017). İlköğretim öğrencilerinin örtük programdan kaynaklanan stres algılarının belirlenmesi ölçeği. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, 4 (12), 26 – 39. https://dergipark.org.tr/download/article-file/563884
Yüksel, S. (2002). Yükseköğretimde eğitim – öğretim faaliyetleri ve örtük program. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15 (1), 361 – 370. Erişim adresi: https://dergipark.org.tr/download/article-file/153211